علم و قدرت امام رضا (ع) در مقابله با شبهات و افکار انحرافی

به گزارش مجله خبری نگار، حجت‌الاسلام والمسلمین علی نظرکرده اظهار کرد: اکثر افراد فکر می‌کنند حکومت‌داری هدف اصلی اهل بیت (ع) بوده است، در صورتی که امامت مفهوم وسیع‌تری نسبت به حکومت دارد و خلافت شاخه‌ای از امامت است. امامت به معنای هدایت و رهبری مردم است که ممکن است توسط خلافت نیز انجام شود. امامان نیازی به این نداشتند که در رأس حکومت باشند، آن‌ها وظیفه راهبری امت را بدون نیاز به خلافت نیز به درستی انجام می‌دادند. حکم‌فرمایی بر قلب مردم بهتر از حکم‌فرمایی بر جسم آن‌ها است که ائمه این‌گونه عمل می‌کردند.

او با اشاره به علت قبول‌کردن ولایتعهدی توسط آن حضرت تصریح کرد: در آن دوران، امام رضا (ع) با مسائلی روبرو بود که یکی از آن‌ها زندگی کردن در زمان عباسیان و دوره مأمون بود که حکومت از نظر مساحت و قدرت، گسترش زیادی پیدا کرده و زمینه افزایش اقتدار برای مأمون خلیفه عباسی فراهم شده بود. مورد دیگر، روبه‌رو بودن با گروه منحرف «واقفیه» بود که بعد از شهادت حضرت امام موسی کاظم (ع) به دلیل منافع برخی موکلان آن حضرت، ادعا کردند که آن حضرت به شهادت نرسیده و ایشان همان منجی موعود بوده و منکر امامت امام رضا (ع) بودند.

این روحانی و مبلغ زبان‌دان ادامه داد: به هر حال، مأمون برای تثبیت قدرت خود، به تغییر مرکز حکومت خود اقدام کرده و به سمت خراسان می‌آید، چراکه مادر او ایرانی بود و احساس می‌کرد قدرت بیشتری در ایران و در میان ایرانیان خواهد داشت. او که از ارادت ایرانیان به خاندان پیامبر (ص) آگاه بود؛ برای جلب اعتماد ایرانیان، ولایتعهدی امام رضا (ع) را قبول کرد و در چنین شرایطی بود که ولایتعهدی به آن حضرت تحمیل شد.

نظرکرده افزود: پیشنهاد ولایتعهدی چندین‌بار از سوی مأمون مطرح شد و در ابتدا، توسط حضرت امام رضا (ع) رد شد که در آخرین دفعه با تهدید همراه بود و امام رضا (ع) مجبور به قبول آن شد. البته این پیشنهاد با طرح چند شرط از سوی امام قبول شد که افکار توطئه آمیز مأمون یعنی محبوبیت در میان ایرانیان، مشروعیت بخشیدن به حکومت خود و تخریب وجهه امام رضا (ع) را خنثی می‌کرد. شروط مطرح شدۀ امام نیز دخالت نکردن در عزل و نصب افراد، مشورت نکردن در کار‌ها و اقدامات حکومتی و داشتن ارتباط با مردم بود.

نظرکرده درباره ویژگی‌ها و برخورد امام با مأمون خلیفه عباسی نیز گفت: مأمون عالم‌ترین خلیفه عباسی بود و به دلیل علم‌دوستی، اجازه ترجمه و ورود کتاب‌ها از زبان‌ها و فرهنگ‌های دیگر را داد؛ اما باید توجه داشت که این ترجمه‌ها بدون هیچ نظارتی بر محتوا و بی‌حساب و کتاب بوده و باعث شد که بسیاری از افکار انحرافی توسط حکومت اسلامی عباسی به جامعه اسلامی وارد شود. به عبارتی، امام به تنهایی با سِیلی از شبهات به صورت کامل و به بهترین وجه مقابله می‌کرد که نشان‌دهندۀ علم، قدرت و اقتدار خوب آن حضرت است.

این مبلغ بین‌الملل در پایان اضافه کرد: یکی از مواردی که حکومت وقت در دوره ولایتعهدی حضرت امام رضا (ع) قصد تخریب چهره امام (ع) را داشته زمانی است که قصد داشتند دلیل خشکسالی و بی‌برکتی آن دوره را ورود امام رضا و قبول کردن ولایت عهدی ایشان نشان دهند. آن حضرت به طور غیرمستقیم و در لفافه، با سیاست و سیره عملی خود توانست خدعۀ حکومت مأمون را خنثی و بر علیه ایشان استفاده کند، ایشان برخلاف روش حاکمان عباسی، به‌صورت پیاده همراه با مردم برای خواندن نماز باران به سمت بیابان رفته و با خواندن نماز موجب نزول رحمت الهی بعد از چندین سال خشکسالی شد. ایشان حتی به مردم فرمودند که کدام ابر برای شماست و تا ۱۰ ابر را با نشانی فرمودند برای کدام منطقه است و مقام امامت را این گونه به مردم نشان داد که البته این یکی از هزاران مواردی است که با مأمون مقابله کرد.