تولید یک پروبیوتیک ویژه مسیری روشن برای درمان بیماری‌هایی مانند ام اس

به گزارش مجله خبری نگار، تیمی از محققان دانشکده پزشکی هاروارد و بریگهام در ایالات متحده یک پروبیوتیک ویژه تولید کردند که قادر به تنظیم فعالیت سلول‌های دندریتیک است و این سلول‌ها نقش مهمی در مدیریت پاسخ‌های سلول‌های ایمنی دارند.

هنگامی که پروبیوتیک‌ها در روده موش‌های مبتلا به شرایط مشابه ام اس قرار گرفتند، خودایمنی در مناطق کلیدی مغز سرکوب شد. اگر این درمان در انسان موثر باشد، می‌تواند به درمان برخی از مضرترین بیماری‌هایی که در حال حاضر وجود دارد کمک کند.

علاوه بر کاربرد طولانی مدت و خودپایدار آن، چیزی که در مورد این روش درمان امیدوار کننده است این است که دقیق‌تر از گزینه‌های موجود است و به نظر نمی‌رسد عوارض جانبی زیادی داشته باشد.

فرانسیسکو کوینتانا (Francisco Quintana) عصب شناس از بریگام می‌گوید: پروبیوتیک‌های مهندسی شده می‌توانند روش درمان بیماری‌های مزمن را متحول کنند. او
‌

می‌افزاید: اگر بتوانیم از میکروب‌های زنده برای تولید دارو از داخل بدن استفاده کنیم، آن‌ها می‌توانند در صورت نیاز به تولید ترکیب فعال ادامه دهند.

برای اینکه پروبیوتیک کار کند، تیم پژوهشی مجبور شد به عمق عملکرد سلول‌های دندریتیک در خودایمنی بپردازد که هنوز به طور کامل شناخته نشده است. محققان مسیر بیوشیمیایی جدیدی در این سلول‌ها پیدا کردند که می‌تواند سیستم ایمنی را غیرفعال کند.

سیستم کنترل در افراد مبتلا به بیماری‌های خودایمنی به درستی عمل نمی‌کند که بدن را آسیب پذیر می‌کند. باکتری‌های مفید مهندسی شده توسط محققان برای تولید لاکتات طراحی شده است که به نوبه خود ترمز سیستم ایمنی را فعال می‌کند.

هیچ یک از پروبیوتیک‌های مهندسی شده در جریان خون موش‌ها مشاهده نشد که نشان می‌دهد روده و مغز مستقیماً به یکدیگر سیگنال می‌دهند و سلول‌های دندریتیک در هر دو قسمت بدن یافت می‌شوند.

اگرچه این مطالعه شامل مدل‌های موش مبتلا به بیماری ام اس بود، اما سایر بیماری‌های ناشی از سیستم ایمنی نیز می‌توانند به همین روش مورد هدف قرار گیرند. بیماری‌های خودایمنی حدود ۵ تا ۸ درصد از جمعیت ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می‌دهند، اما گزینه‌های درمانی محدودی برای آنان در دسترس است.

علاوه بر این، محققان امیدوارند که انواع مختلفی از پروبیوتیک‌ها را بتوان برای تولید ترکیبات مختلف و نتایج متفاوت مهندسی کرد. کوینتانا در پایان می‌گوید: توانایی استفاده از سلول‌های زنده به‌عنوان منبع دارویی در بدن، پتانسیل فوق العاده‌ای برای ایجاد درمان‌های شخصی‌تر و دقیق‌تر دارد. اگر این میکروب‌های ساکن در روده به اندازه کافی قدرتمند باشند که بر التهاب مغز تأثیر بگذارند، مطمئن هستیم که می‌توانیم قدرت آن‌ها را در جا‌های دیگر نیز مهار کنیم.

شرح کامل این تحقیق در مجله تخصصی Nature منتشر شده است.