به گزارش مجله خبری نگار، این اتفاق فوق العاده هیجان انگیز است، اما شاید همه دانشمندان متقاعد نشده اند که این روش کار میکند چراکه این فناوری برای عملکرد به دما و فشار بسیار بالا نیاز دارد.
برای کمک به اثبات دوام این فناوری، بزرگترین موتور موشک همجوشی تاکنون توسط Pulsar Fusion در بلچلی، در بریتانیا ساخته شده است. این اتاقک به طول حدود ۸ متر قرار است در سال ۲۰۲۷ شروع پرتاب شود.
همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، ساخت خورشید در داخل یک موشک آسان نیست. در مرکز پیشرانه همجوشی هسته ای، پلاسمای فوق داغی قرار دارد که در یک میدان الکترومغناطیسی قفل شده است و دانشمندان همچنان به کشف چگونگی انجام این کار به روشی پایدار و ایمن ادامه میدهند.
جیمز لمبرت، مدیر مالی شرکت Pulsar Fusion، میگوید: مشکل این است که یاد بگیریم چگونه پلاسمای فوق گرم را در یک میدان الکترومغناطیسی نگه داشته و محدود کنیم. پلاسما مانند یک سیستم آب و هوایی عمل میکند که پیش بینی آن با استفاده از تکنیکهای مرسوم بسیار دشوار است. او افزود: یادگیری ماشینی میتواند کمک کند تا این محفظه گرم کمی بهتر عمل کند.
اگر دانشمندان بتوانند همه چیز را مطابق با خواستههای خود عمل کنند، دمای محفظه به چند صد میلیون درجه خواهد رسید که آن را داغتر از خورشید میکند. انرژی مازاد آزاد شده به طور بالقوه میتواند سرعت موشک را به ۸۰۴ هزار و ۶۸۲ کیلومتر در ساعت برساند.
لمبرت در ادامه توضیح میدهد: نوع خاصی از موتور که در اینجا در مورد آن صحبت میکنیم، درایو فیوژن مستقیم (DFD) است که در آن ذرات باردار به جای تبدیل به الکتریسیته، نیروی رانش مستقیم ایجاد میکنند. این پیشرانه نسبت به سایر گزینهها کارآمدتر است و از آنجایی که از ایزوتوپهای اتمی نیرو میگیرد و نیازی به محموله سوخت زیادی ندارد.
ریچارد دینان، مدیرعامل Pulsar Fusion گفت. همجوشی هستهای علاوه بر اینکه سفرهای رفت و برگشت به سیارات را بسیار کوتاهتر میکند، همچنین وعده میدهد که به صورت نامحدود انرژی پاک را برای زندگی در اینجا روی زمین فراهم میکند.
با این حال، دانشمندان معتقدند که این همجوشی ابتدا باید در فضا امتحان شود، جایی که فقدان جو و دمای فوق العاده سرد برای واکنشها مساعدتر است.