به گزارش مجله خبری نگار، ابتدای سال جاری بود که پس از دست و پا زدنهای بیهوده مسئولین فدراسیون جودوی ایران، نهایتاً تصمیم فدراسیون جهانی جودو در خصوص تعلیق جودوی ایران در دادگاه داوری ورزش (CAS) قطعی شد و اینگونه بود که اهالی این رشته رزمی کاملاً از ادامه فعالیت بینالمللی برای حضور در بازیهای آسیایی و المپیک ۲۰۲۴ پاریس ناامید شدند. ناامیدی و خاک سردی که روی سر جودوی ایران ریخته شد تا باعث شود که تک ستارههای جودو یکی یکی یا از ادامه فعالیت در جودو دل کنده و به رشتههای مشابه دیگر سوق پیدا کنند یا اینکه کلاً از ورزش حرفهای دست کشیده و به کسب و کار خود برای ادامه زندگی دل ببندند.
تصمیم تعلیق ۴ ساله جودوی ایران ابتدا چند باری از سوی مسئولین فدراسیون جودوی کشورمان مورد اعتراض قرار گرفت، اما پس از جلسه نهایی دادگاه حکمیت ورزش که در نوامبر ۲۰۲۱ برگزار شد، رأی دادگاه CAS باعث شد که دیگر امیدی برای بازگشت به میادین بینالمللی حداقل تا بعد از بازیهای المپیک پاریس برای جودوی ایران نباشد.
اگرچه فعالیتهای حرفهای جودو با توجه به حکم قطعی دادگاه حکمیت ورزش و تعلیق ۴ ساله جودوی ایران در بخش بینالمللی حتی پس از استخدام مقطعی سرمربی نامدار روس برای تیم ملی بزرگسالان، کلاً منتفی شد و مربی روس هم بعد از مدتی دست خالی به خانه بازگشت، اما مسئولین فدراسیون جودو با ادامه فعالیتهای داخلی خود سعی کردند تا خلأ بزرگ ایجاد شده در این رشته با فعالیتهای داخلی خیلی به چشم نیاید. فعالیتهایی مثل برگزاری مسابقات لیگ و قهرمانی کشور ردههای سنی مختلف همینطور پرداختن به ساخت و سازهای زیربنایی برای توسعه جودو در سراسر کشور و کارهای مشابهی که خوب و قابل تقدیر بود، اما به هیچوجه نتوانست ابعاد وسیع و منفی تعلیق ۴ ساله جودوی ایران در عرصه بینالمللی را کمرنگ کند.
فعالیتهای داخلی و زیربنایی جودو انصافاً در طول این دو، سه سال که از تعلیق جودو میگذرد قابل تقدیر است، اما جدا شدن چهرههای شاخص و نامدار این رشته ورزشی همچنین بیانگیزگی و دلسردی پشتوانههای جودو برای ادامه مسیر قهرمانی همه و همه باعث شده تا این روزها جودوی ایران روزهای سخت و تلخی را سپری کند. روزهایی که اگر مسئولین این رشته نتوانند آن را درست مدیریت کنند، میتواند عاقبت و آتیهای مبهم را برای جودوی ایران بعد از اتمام دوره تعلیق به دنبال داشته باشد.
مهمترین وظیفه مسئولین فدراسیون جودو و دپارتمان تیمهای ملی این رشته رزمی المپیکی در روزهای سخت و تلخ تعلیق، قطعاً حفظ، هدایت و حمایت معدود ستارههای نامدار و شناخته شده جودوی ایران در ردههای سنی مختلف خصوصاً رده سنی بزرگسالان است.
چهرههای نامداری که برخی از آنها در همان روزهای ابتدایی تعلیق از جودو دل کندند و به رشتههای مشابه مثل کوراش روی آوردند، یا اینکه ترک وطن کردند و برای ادامه مسیر قهرمانی مهاجرت را انتخاب کردند.
حالا به نظر میرسد با نزدیک شدن به دوره پایانی تعلیق فدراسیون جودو و فعالیتهای این رشته در عرصه بینالمللی اصلیترین وظیفه مسئولین و دستاندرکاران جودوی ایران حفظ سرمایههای باقیمانده است.
سرمایههایی ارزشمند برای این رشته که اگر نتوانیم آنها را مدیریت کنیم قطعاً بعد از اتمام دوره تعلیق روزهایی تلختر از امروز را پیش رو خواهیم داشت.
جودو یکی از رشتههای مهم و پرمخاطب بین رشتههای رزمی در ورزش دنیا به شمار میرود. این رشته پر افتخار المپیکی در کشور ما نیز تا قبل از تعلیق ۴ سالهای که بر ما تحمیل شد، جزو رشتههای ورزشی به شمار میرفت که مجموعه ورزش کشور روی مدالآوری و افتخارآفرینی قهرمانان آن در میادین مختلف ورزشی خصوصاً بازیهای آسیایی و رقابتهای جهانی و بازیهای المپیک حساب ویژهای باز میکردند، اما حالا که جودوی ایران برای ۴ سال از فعالیت بینالمللی به اجبار تعلیق شده است، باید دید که مسئولین این رشته ورزشی چه برنامهای برای روزهای بعد از تعلیق و بازگشت این رشته به دنیای قهرمانی دارند؟ برنامهریزی که هم اکنون برخلاف انتظاری که از دستاندرکاران جودو میرود خیلی پررنگ و چشمگیر به نظر نمیرسد.