به گزارش مجله خبری نگار/ایران: نخستوزیر کانادا در ادامه اقدامات مداخلهجویانه خود این بار در تجمع ایرانیان مقیم این کشور حضور یافت و به تکرار ادعاهای واهی علیه جمهوری اسلامی ایران پرداخت. «جاستین ترودو» که پیشتر نیز با مداخله در امور داخلی کشورمان از این ناآرامیها حمایت کرده بود، ایران را به برخورد خشونتآمیز با افراد حاضر در ناآرامیها متهم کرد و مدعی شد که در کنار مردم ایران ایستاده است و دست از این حمایت برنمیدارد. «ترودو» در ادامه اظهارات خصمانه خود مدعی شد که هر کاری بتواند برای ادامه این حمایتها و مقابله با نظام ایران انجام میدهد.
تلاشهای دامنهدار کانادا علیه ایران که «ترودو» بهطور ویژه هدایت آن را در دست گرفته است، نشان از آن دارد که او و دولتش برای اجرای راهبرد جدید خود علیه تهران و آنچه تحت عنوان ادعای مخالفت با رویکرد خشونتآمیز ایران مطرح میکند، آستین بالا زده است. سلسله تحریمهای زنجیرهوار و حمایت از تجمعات اپوزیسیون مقیم کانادا و جریانهای ضدایرانی را که به بهانه فوت مرحومه مهسا امینی صورت گرفته است، باید در این راستا ارزیابی کرد.
با این حال این تلاش «اتاوا» که در بطن خود هدف فروپاشی نظام جمهوری اسلامی را دنبال میکند، در شرایطی که کانادا به مأمنی برای اختلاسگران و غارتگران ثروت ملت ایران تبدیل شده، تلاشی است که اثبات تزویرگرانه بودن آن به چندان قال و مقالی نیاز ندارد. نخستوزیر کانادا در حالی که بهزعم خود برای حمایت از مردم ایران اقداماتی را علیه خود مردم و مسئولان جمهوری اسلامی ایران انجام میدهد، باید به این سؤال هم پاسخ بگوید که کشورش چگونه با وجود در پیش گرفتن این اقدامات به ظاهر دلسوزانه، به پناهگاهی برای تبهکاران اقتصادی و همچنین جریانها و گروهکهایی تبدیل شده که برای نیل به هدف خود از هیچ اقدامی از تحریم گرفته تا کشتار مردم بیدفاع ایران ابایی ندارند.
گروههایی که در هفتهها و ماههای اخیر نشان دادهاند از بیشترین اثرگذاری بر دولت کانادا برخوردارند و خواستی جز ویرانیطلبی و تعمیق تفرقه و آشوب در داخل ایران جستوجو نمیکنند. اقداماتی که بیتردید میتوان آنها را زیر سایه هدف شوم سوریهسازی در ایران ارزیابی کرد.
وقوع اغتشاشات در ایران به بهانه مرگ مهسا امینی فرصتی برای به اجرا درآمدن رویکرد مداخله جویانه کانادا فراهم کرد و دولتمردان این کشور به تأسی از امریکا و متحدانش تحریم را به حربه اصلی خود برای حمایت از آشوب در خیابانهای ایران تبدیل کردند. سه دور تحریم در کمتر از یک ماه علیه مقامات و نهادهای ایران از جمله تحریم ۹ نهاد و ۲۵ مقام ارشد ایرانی و اعضای سپاه پاسداران و ممانعت از سفر ۱۰ هزار نفر از اعضای سپاه پاسداران به خاک این کشور و همچنین تحریم اعضای شورای نگهبان، مجلس خبرگان، مجمع تشخیص مصلحت نظام اقدامات اولیهای بوده که دولت «ترودو» در حمایت از روند آشوبآفرینی در ایران در دستور کار قرار داده است.
کمک به برگزاری راهپیماییهای گروههای خارجنشین که این روزها به رهبری حامد اسماعیلیون در همسویی با لابی منافقین در امریکا و کانادا صورت میگیرد، از دیگر اقدامات دولت «ترودو» در پیگیری اهداف براندازانه خود در قبال جمهوری اسلامی ایران است. پیگیری طرح تحریم آسمان ایران ذیل کمپین «آسمان ایران امن نیست» با استفاده از نهادهای کانادایی و طرح «اخراج دیپلماتهای ایرانی» از جمله برنامههایی بوده که اسماعیلیون و جریانهای برانداز به واسطه حمایت تمامقد دولتمردان کانادا علیه شهروندان و دولت ایران به اجرا درآوردهاند.
حمایتهای گسترده دولت «اتاوا» از اقلیت اپوزیسیون ایرانی در حالی است که دولت «ترودو» در سالهای اخیر فرصتی بیسابقه را برای ابراختلاسگران و مفسدان اقتصادی ایرانی فراهم کرده تا بیدغدغه و بدون مانع در این کشور سکنی گزینند. در این رابطه میتوان به نام «محمود خاوری» مدیرعامل پیشین بانک ملی ایران و متهم اصلی پرونده موسوم به اختلاس ۳ هزار میلیارد تومانی اشاره داشت که براساس اعلام مقامات قوه قضائیه کش. ورمان، دولت کانادا پیرامون آن، همکاری لازم را با ایران صورت نداده است. چنانکه «مسعود ستایشی» سخنگوی قوه قضائیه در این رابطه اعلام کرد که دولت کانادا بهرغم ادعاهای حقوق بشری کانادا نسبت به استرداد خاوری استنکاف کرده و حاضر به تمکین حکم بینالمللی نبوده است.
به این ترتیب دولت کانادا بهرغم شعارهای واهی دفاع از حقوق بشر با ایجاد یک بهشت امن برای مفسدان اقتصادی و مجرمان مالی از همه نقاط جهان، از زیر بار مسئولیت تعقیب و دستگیری و استرداد مجرمان مالی شانه خالی میکند تا معلوم شود تلاش برای مقابله با ایران در زمین دفاع از حقوق بشر از حیث ایجاد تفرقه و دامن زدن به تنشهای موجود تنها ذیل منفعتجویی این کشور و تحقق خواستهای زیادهطلبانهاش تعریف شده است.
این رویکرد تناقضآمیز در یکی از گزارشهای سازمان شفافیت بینالملل کانادا این چنین بازتاب یافته است: «مجرمان و تبهکاران بینالمللی دارند خانههای لوکس در منطقه تورنتوی بزرگ را میخرند بدون اینکه نامی از آنها ثبت شود. آنها از این طریق میلیاردها دلار از پولهای کثیف خود را پولشویی میکنند.» همچنین جیمز کوهن رئیس سازمان شفافیت بینالملل گفته است: «پول نقد کثیف خودتان را به کانادا انتقال بدهید تا مثل برف، سفید و دست نخورده تمیز شود.»
کارنامه مدافع دروغین حقوق بشر کانادا تنها به مسأله میزبانی تبهکاران مالی منحصر نمیشود. سابقه این کشور در کمک گسترده به ماشین جنگی عربستان در جنگ یمن نیز بر ناظران بینالمللی پوشیده نمانده است. کانادا در سال ۲۰۲۱ مبلغ ۱.۷ میلیارد دلار تسلیحات به عربستان صادر کرد؛ فروش این تسلیحات بخشی از یک قرارداد ۱۵ میلیارد دلاری بود که به تأیید دولت «جاستین ترودو» رسید.
این در حالی بود که فروش این تسلیحات به عربستان از پایان سال ۲۰۱۸ به مدت کوتاهی به دلیل اتهامهای وارده به مقامهای سعودی از سوی «اتاوا» در خصوص قتل جمال خاشقجی، روزنامه نگار منتقد حکومت ریاض و نیز دست داشتن عربستان سعودی در جنگ یمن به حال تعلیق درآمده بود، اما این اقدام به ظاهر اعتراضی چندان دیری نپایید و نخستوزیر کانادا نتوانست به رغم نمایشهای دروغین حمایت از حقوق بشری از میلیونها دلار سعودی برای تحقق منفعت طلبیهای خود صرف نظر کند.
پیشتر وقتی در سال ۲۰۱۴ دولت وقت کانادا با عربستان سعودی یک قرارداد تسلیحاتی به ارزش ۱۵ میلیون دلار امضا کرد، دیدهبان حقوق بشر و تعداد زیادی از سازمانهای حقوقی از دولت این کشور خواستند فروش سلاح به عربستان را متوقف کند و در کشتار مردم بیدفاع یمن شریک نشود، اما «ترودو» که قرار بود پس از پیروزی در انتخابات این کشور، دولت جدید خود را تشکیل دهد، اعلام کرد: «نمیتوانم قرارداد فروش سلاح به عربستان را لغو کنم و مردم کانادا را از دلار حاصل از آن محروم سازم.»
در مجموع کانادا ذیل مجموعه اقداماتی که در روند پناه دادن غارتگران اقتصادی و پذیرش تروریستها در پیش گرفته، نشان داده است که کاملاً در امتداد سیاستهای یکجانبهگرایانه امریکا و رویکرد ایران ستیزانه رژیم صهیونیستی زیر سایه فروش جنگ افزارهای نظامی و دخالت در شکلگیری و تشدید آشوبهای منطقه خاورمیانه و امور داخلی ایران گام برمیدارد؛ اقداماتی که در چهارچوب هدف موهوم فروپاشی نظام جمهوری اسلامی و سوریه کردن آن قابل درک است و کانادا امروز تلاش دارد برای تحقق این هدف از اقلیتهای برانداز بهره گیرد. تلاشی که نگاه به واقعیات صحنه یعنی مقاومت فعال جمهوری اسلامی در برابر فشارهای بیسابقه بازیگران غربی توهمی بیش نیست.