لهستان، یک قدرت تازه در ناتو؛ از «شریک» سابق تا «رقیب» کنونی

به گزارش مجله خبری نگار/ایران: به نقل از روسیه پیش از آنکه دست به تهاجم به خاک اوکراین بزند از نیرو‌های «ناتو» خواست از کشور‌های بالتیک و لهستان خارج شوند. کشور‌های عضو ناتو با رد کردن این ادعا نیرو‌های نظامی خود را به حالت آماده‌باش درآوردند و آرایش جدیدی را در مرز‌ها اتخاذ کردند. در میان آن‌ها لهستان یک نقش پیشرو برای خود قائل است. این کشور ۳۸ میلیون نفری نه تنها با روسیه و بلاروس به‌عنوان متحد نظامی درجه اول مسکو، مرز‌های مشترک دارد بلکه سال‌ها با اوکراین رابطه نزدیکی برقرار کرده و همین حالا هم به دو میلیون آواره اوکراینی پناه داده است. دولت لهستان همچنین از مدت‌ها پیش ادعا کرده بود، سران کرملین اهدافی جهان گشایانه دارند و مقاصد نظامی‌شان به تسخیر اوکراین منحصر و محدود نمی‌شود.

سومین عضو پرخرج در ناتو

ناتو در سال‌جاری انواع تسلیحات نظامی را در اختیار دولت‌های نگران در غرب اروپا و حتی شرق این قاره که سال‌ها با روسیه «هم مسلک» یا همچون آن‌ها عضو اتحاد جماهیر شوروی بودند، قرار داده است. لهستان هم از خریداران این تسلیحات بوده و اضافه بر ناو‌های جنگی سیستم «دفاع هوایی» را هم اختیار کرده و مدرن‌ترین سلاح‌ها و تانک‌ها را به دست نیروی زمینی خود رسانده است.

دولت ورشو حتی به احتمال مستقر کردن یک پایگاه سلاح‌های اتمی امریکا هم در خاک خود اندیشیده، اما این چیزی است که اندیشه‌های سوسیالیستی حاکم بر لهستان آن را برنمی‌تابد. به جبران آن دولت لهستان اجازه داده ۱۰ هزار سرباز و درجه دار ارتش امریکا در بخش‌هایی از خاک این کشور استقرار یابند و این هم در تضاد با چیزی است که روسیه می‌خواهد و از شرکای عقیدتی سابق خود توقع آن را دارد. در نهایت آمار نشان می‌دهد، لهستان در یک سال اخیر ۹ درصد از کل بودجه کشوری خود را صرف تقویت سازکار‌های نظامی‌اش کرده و این رقم لهستان را در رده سوم «بالاترین خرج‌کننده‌های نظامی» در میان اعضای ناتو قرار می‌دهد.

به نظر می‌رسد روسیه نگاه کوتاه مدت و حتی بلند مدتی به خاک لهستان ندارد و در نتیجه تهاجم نظامی روسیه به ورشو کاملاً از دستور کار آن‌ها خارج است، اما دولت لهستان معتقد است که از حالا باید برای جنگ‌های احتمالی ۱۰ سال بعد هم آماده بود و نیرو و تجهیزات لازم را فراهم آورد. پیامد این طرز تفکر، سفارش هزار و ۳۰۰ تانک جنگی به امریکا و کره جنوبی است.

برآورد‌ها نشان می‌دهد، لهستان دست‌کم در زمینه بهره‌گیری از تانک‌های پیشرفته و کارآمد تا سال ۲۰۳۰ به درجه‌ای خواهد رسید که این کشور را از بزرگانی، چون آلمان، فرانسه، انگلیس و ایتالیا هم پیش خواهد انداخت.

شکی نیست، تدارکاتی از این دست نه تنها لهستان را به منطقه‌ای نه چندان قابل تسخیر از دید هر تهاجم کننده احتمالی تبدیل می‌کند، بلکه به درجات یک «قدرت تازه» در جبهه ناتو و در جمع اعضای آن ارتقای درجه می‌بخشد.

رقمی نجومی که کافی نیست

عجیب‌تر و جالب‌تر از همه اینکه توان نظامی لهستان بر اثر تمهیدات سال‌های اخیر چنان بالا رفته که حتی آلمان با وجود صنایع سنگین همیشه کارآمد خویش توانایی رسیدن به چنان سطحی را نداشته و قوای نظامی اش در قیاس با لهستان شبیه به لشکری نشان می‌دهد که بر اثر حملاتی تمام عیار از درون شکسته و محتاج تعمیرات اساسی است.

پارلمان آلمان اخیراً پذیرفت که با بودجه‌ای ۵۰ میلیارد یورویی ارتش تقریباً ورشکسته این کشور تجهیز و از نقطه نظر وسایل «به روزرسانی» شود، ولی این رقم نجومی هم نمی‌تواند بازیابی این ارتش را به آمار و ارقامی برساند که ناتو آن را شرط و نشانه پایداری می‌داند و برای عضویت در این پیمان نظامی الزامی می‌انگارد.

چهره آشنایی که هشدار می‌دهد

در فرانسه و ایتالیا اوضاع نظامی قدری بهتر است، اما از وضعیت بسیار بهتر لهستان همین بس که این کشور طی ماه‌های اخیر به دومین تقویت کننده بزرگ ارتش اوکراین پس از امریکا تبدیل شده و طی ماه‌های آوریل تا آگوست ۲۰۲۲ (فروردین تا مرداد ۱۴۰۱) تسلیحاتی نظامی به بهای دو میلیارد دلار را به طور بلاعوض به دولت کی‌یف تقدیم کرده است. بواقع روسیه رقیبی از شرق را مقابل خود می‌بیند که برایش بسیار آشنا و شریک و دوست سال‌های طولانی آن بود، اما اینک می‌خواهد سدی مقاوم و هشدار دهنده برای ولادیمیر پوتین و اهداف سیاسی -نظامی او باشد.