به گزارش مجله خبری نگار، فوتبال فراگیرترین و محبوبترین رشته ورزشی دنیاست و کشور ما هم از این قاعده مستثنا نیست. فوتبال امکانات کم و سادهای میخواهد، پیر و جوان میتوانند در یک دورهمی سراغش بروند. لذت بخش و پرهیجان است؛ کار تیمی میخواهد و مثل زندگی پر فراز و نشیب و البته غافلگیرکننده است. تیم ملی فوتبال کشورمان همیشه محبوب مردم بوده و هست؛ از حماسه ملبورن و گل فراموش نشدنی خداداد به استرالیا تا اشکهای استیلی بعد از گلزنی به آمریکا تا روزی که حتی بعد از باخت به آرژانتین مردم از نمایش تیم ملی راضی بودند و حتی بازی عجیب مقابل مراکش که در یکی از ضعیفترین نمایشهای تیم ملی برنده شدیم.
همین اتفاقات غیرقابل پیشبینی، فوتبال را جذاب و دنبال کردنش را تبدیل به یک سرگرمی میکند که البته موفقیت در آن با غرور ملی و حس خوبی همراه است. اما بیتعارف در چند وقت اخیر فوتبال کشورمان حال خوبی نداشت؛ تغییرات پیدرپی در فدراسیون، اوضاع نامشخص نیمکت، دو دستگی بین بازیکنان در قبال اسکوچیچ و... حتی بازگشت کیروش به نیمکت تیم هم نتوانست شور سابق را به علاقهمندان این ورزش محبوب برگرداند؛ طوری که وقتی خبر رسید مقابل اروگوئه با ستارههایش بازی خواهیم داشت فوتبالیها انتظار نمایش خوبی از تیم را نداشتند. تیمی که چندان آماده و هماهنگ نبود؛ سرمربیاش تازه عوض شده بود و رقیبی که سوارز، نونیز و والورده آماده را داشت، اما تیم ملی که از همان دقایق اول بازی تحت فشار بود با درخشش بیرانوند و البته کمی شانس دوام آورد تا در اواسط نیمه دوم همکاری طارمی، قدوس و انصاریفرد در یکی از معدود موقعیتهای تیم ملی ما، با ضربه نهایی و زیبای طارمی تبدیل به تک گل بازی شود. تیم تا آخر بازی مقاومت کرد تا وقتی چند ساعت بعد انگلستان مقابل ایتالیا باخت و بد هم بازی کرد ما به تیممان در جامجهانی امیدوار شویم. تیمی که موفقیتهایش میتواند حس خوبی به جامعه تزریق کند و شادیآور باشد.
روزنامه انگلیسی زبان «سان» هم بعد از این بازی تیم ملی ایران را امیدوار به صعود و شبیه اسب سیاهی دانست که اطلاعات کمی درباره آن وجود دارد و میتواند رقبا را غافلگیر کند. این پیروزی بهانهای شد تا نتایج غافلگیر کننده تیم ملی طی سالها را بررسی کنیم.
تیم ملی فوتبال کشورمان گاهی نمایش خوبی داشته، اما نتیجه خوبی نگرفته، گاهی نتیجه خوبی گرفته، اما نمایش خوبی نداشته. گاهی هم نمایش و هم نتیجه اش خوب بوده و برخی اوقات هم برعکس. در این مطلب فارغ از شکل بازی و نمایش، ما به نتایج جالب تیم ملی کار داریم. نتایجی که شگفتی رقم زدند. البته از نتایجی که غافلگیرانه بودند، اما توأم با شکست هم صرف نظر کردیم. با ما باشید.
اولین امتیاز ما و اولین گل ما در جام جهانی مقابل اسکاتلند و در جام ۱۹۷۸ رقم خورد. جامی که فقط ۱۶ تیم در آن حضور داشتند؛ صعود به آن دشوار بود، ایران هم دو باخت و یک تساوی را در آن تجربه کرد. تساوی مقابل تیم خوب و پرستاره اسکاتلند توانست شگفتی باشد که دو باخت یک طرفه تیم ملی را تا حدی تلطیف کند.
پیروزی برابر تیم گمنامی مثل گوام عجیب نبود؛ اما زدن ۱۹ گل در ۹۰ دقیقه، آن هم برای بازی دو تیم ملی اتفاق کم وبیش نادری در تمام دنیای فوتبال است و تیم ملی ما در سال ۲۰۰۱ با هدایت بلاژویچ و دستیار معروفش برانکو و در حالی که چند ستاره را داخل زمین داشت به این مهم نایل شد تا رکورد برد ۱۷ گُله تیم مایلی کهن مقابل مالدیو را بزند.
یکی از تیمهای فوتبال آمریکای جنوبی که به سخت کوشی معروف شده، پاراگوئه است. این تیم که با لباس سفید و نوارهای قرمز راهی مستطیل سبز میشود تا امروز سابقه هشت دوره حضور در جامهای جهانی را دارد. این تیم در جام جهانی ۲۰۱۰، موفق به حضور در مرحله یک چهارم نهایی شد. ایران و پاراگوئه در سال ۱۳۸۱ در جام ال جی در تهران به میدان رفتند که بازی یک بر یک مساوی و ایران در ضربات پنالتی ۴ بر ۲ پیروز شد. کمتر کسی فکر میکرد که تیم ملی کشورمان بتواند به چنین نتیجهای در برابر این تیم دست یابد که برای قهرمانی در این دوره از مسابقات به تهران آمده بود. «علی دایی» برای ایران و «فردی باریرو» برای پاراگوئه گلزنی کردند.
نتایج خاص و شگفت انگیز در بازیهای دوستانه رقم میخورند، جایی که تیمهای بزرگ بازیها را جدی نمیگیرند، اما در جام جهانی شرایط فرق میکند، چون تیمها با تمام قوا میآیند. در جام ۹۸ فرانسه، تیم ما برابر یوگسلاوی یک بازی عالی و نمایش بی نقص داشت و درحالی که موقعیتهای زیادی داشتیم روی یک ایستگاهی گل خوردیم. اما مقابل آمریکا که بازیکنان خوبی داشت با گلهای استیلی و مهدوی کیا برنده شدیم. درخشش عابدزاده در این بازی یکی از دلایل رقم خوردن این نتیجه بود.
تیم ملی دوست داشتنی آن زمان، پر بود از بازیکنان محبوبی مثل خداداد، باقری و دایی. بازی معروف با کره هم برخلاف انتظار پیش رفت. دو بر یک عقب افتادیم و ناگهان آتش بازی تیم ملی در نیمه دوم شروع شد. پاسهای فوق العاده خداداد و گلهای دایی، یکی از جالبترین نتایج تاریخ جام ملتها را رقم زد. افسوس آن تیم خوب مغلوب ناداوریها شد و از فینالی که حقش بود بازماند. کمتر کسی فکر میکرد، بازی تیمهای ملی فوتبال ایران و کره جنوبی در مرحله یک چهارم نهایی مسابقات فوتبال جام ملتهای ۹۶ آسیا در تاریخ ۱۶ دسامبر ۱۹۹۶ (۲۶ آذر ۱۳۷۵) به دیداری تاریخی تبدیل شود. چهره «پارک جونگ هوان» سرمربی کره جنوبی و اشکهای او از تصاویر به یاد ماندنی جام ملتهای ۱۹۹۶ شد.
تیم ملی کشورمان در سال ۱۳۸۷ و با هدایت مرحوم منصور پورحیدری برای یک بازی دوستانه به کپنهاگ دانمارک رفت. دانمارک که آن زمان اشمایکل و برادران لادروپ را در اختیار داشت طی یک دهه تبدیل به قدرتی در فوتبال اروپا شده بود؛ طوری که چند سال قبل قهرمان جام ملتها شده بود و در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه هم تیم خوبی داشت، اما حملات پیاپی تیم دانمارک با واکنشهای جالب و به یادماندنی هادی طباطبایی که بعد از آن بازی به «شیر کپنهاگ» معروف شد بی ثمر ماند. زرینچه و محمدرضا مهدوی و ... هم بازیکنانی بودند که در خط دفاع خوب بازی کردند.
تیم ملی ایران بعد از جام جهانی ۲۰۱۴ و نمایش خوبی که مقابل نایب قهرمان یعنی آرژانتین داشت اعتماد به نفس خوبی کسب کرده بود. هرچند آن جام با باخت سنگین مقابل بوسنی، پایان خوشی برای ما نداشت، اما حال و هوای تیم ملی سرشار از امید بود و همین اتمسفر کمک کرد ایران در یک بازی دوستانه و شگفت انگیز تیم قدرتمند شیلی با فوق ستاره هایش را با دو گل شکست دهد. بازی خوب وحید امیری در آن بازی، به خصوص فراری که منجر به پنالتی و گل نکونام شد از خاطرات جالب آن بازی است. افسوس آن تیم خوب، چندان یکدست نبود و در جام ملتها از ناحیه دروازه بان لطمه دید و مقابل عراق در یک بازی پربحث (اخراج پولادی) حذف شد.
یکی از پیروزیهای غافلگیرانه تیم ملی فوتبال کشورمان در چند سال اخیر، در برابر الجزایر رقم خورد. تیم ملی ایران و تیم ملی الجزایر تاکنون ۴ بار در مقابل یکدیگر قرار گرفتهاند. حاصل این بازیها، ۲ برد برای تیم ایران و ۲ برد برای تیم الجزایر بوده است. در این بازیها درمجموع ۱۰ گل به ثمر رسیده و سهم هر تیم ۵ گل است. تیم ملی ایران پیش از جام جهانی ۲۰۱۸ و در نوروز سال ۱۳۹۷ در اتریش به مصاف الجزایر رفت که این بازی را با نتیجه یک-۲ پیروز شد. گلهای ایران را در این بازی سردار آزمون و مهدی طارمی به ثمر رساندند. الجزایر با وجود بهره مندی از «ریاض محرز» ستاره لسترسیتی و «اسلام سلیمانی» بازیکن نیوکاسل در برابر تیم ملی کشورمان شکست خورد.
بحرین که سال ۲۰۰۲ مانع صعود ایران به جام جهانی در آن دوره از مسابقات پرحاشیه شد، دو بار در برابر تیم ملی کشورمان ۶ تایی شده است. تیم ملی فوتبال کشورمان دیدار برابر بحرین در مرحله سوم مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل را در شرایطی با پیروزی پرگل به پایان برد که کمتر طرفداری، توقع کسب پیروزی با ۶ گل در برابر این تیم را داشت. بهترین بردهای تیم ایران در برابر تیم بحرین با نتیجه ۶ بر صفر بوده که دو بار اتفاق افتاده است. بار اول در سال ۱۳۵۳ در ورزشگاه امجدیه و بار دوم در سال ۱۳۹۰ در ورزشگاه آزادی. نکته جالب درباره این دو بازی این است که ۱۲ گل این دو بازی توسط ۱۲ بازیکن متفاوت به ثمر رسیده است.
پرتغال که قهرمان اروپا بود و کلی فوق ستاره داشت در حالی با کریس رونالدو مقابل ایران قرار گرفت که ما قبلش در یک بازی عجیب و با گل به خودی عزیز بوهدوز مراکش را شکست داده بودیم. مقابل اسپانیا در حالی که روی یک ایستگاهی توسط عزت اللهی به گل رسیده بودیم فناوری VAR لذت گل زدن به قهرمان سابق جهان را از ما گرفت و روی یک ضربه شانسی توسط کاستا، از اسپانیا گل خوردیم. اما تساوی خاص یا پیروزی مقابل پرتغال میتوانست ما را برای اولین بار راهی مرحله بعدی کند. نزدیک بود یک نیمه دوام بیاوریم، اما گل دیدنی کواریشما، در لحظات آخر نیمه اول باعث شد احساس خطر کنیم.
نیمه دوم هم با حملات پرتغال شروع شد؛ عزت اللهی روی کریس رونالدو خطا کرد. خوشحال بودیم که داور سوت نزده، اما از اتاق VAR چیزی در گوش داور گفتند. کی روش کنار زمین بالا و پایین میرفت. داور نقطه پنالتی را نشان داد و کریس ازخودراضی پشت توپ قرار گرفت. خوردن گل دوم به منزله تمام شدن جام برای ما بود. اما بیرانوند توپ را گرفت. چند دقیقه بعد روی یک موقعیت سوخته داور برای ما اعلام پنالتی کرد تا بالاخره فناوری جدید به درد ما هم خورده باشد. گل کریم باعث تساوی شد، اما برای صعود نیاز به برد داشتیم، لحظات آخر بازی شوت قدوس کمانه کرد و جلوی پای طارمی افتاد، همه چیز آماده بود، اما ضربه ناشیانه طارمی به تور کنار خورد و صعود نکردیم، اما یکی از جذابترین و نفس گیرترین بازیهای تاریخ فوتبال ما رقم خورد.
منبع: خراسان