ترکیب هیجان، خطر و لذت

به گزارش مجله خبری نگار، آشنایی با حرفه اتومبیلرانی در گفتگو با راننده ۱۹ ساله‌ای که سابقه حضور در رقابت‌های بین المللی دارد.

من کی‌ام؟

مهربد شاملی هستم، ۱۹ ساله و متولد اهواز. ۹ ساله که بودم، ازطریق کارتینگ رنتال [پیست‌های رنتال برای استفاده تفریحی عموم مردم است]با رشته اتومبیلرانی آشنا شدم. راندن در این پیست آن‌قدر احساس خوبی داشت که از همان موقع تا الان تمرکزم را گذاشتم روی این رشته. یعنی دوره‌های آموزشی گذراندم، گواهی نامه مخصوص مسابقات گرفتم و از سال ۹۳ که وارد رقابت‌های حرفه‌ای شدم، چندین مقام قهرمانی کسب کردم؛ مقام سوم سال در کلاس جونیور [نوجوانان](سال ۹۴)، مقام اول سال جونیور (سال ۹۵)، مقام اول سال جونیور و همزمان دوم سینیور [بزرگ سالان]در سال ۹۶، دوم سال در کلاس سینیور در مسابقات خاورمیانه (سال ۹۷) و....

راننده حرفه‌ای چه ویژگی‌هایی دارد؟

یک راننده حرفه‌ای باید قوای جسمانی بسیار بالا داشته‌باشد و تمرینات خیلی سخت را به جان بخرد. قدرت تمرکز در این رشته خیلی مهم است و تمرکز درحد هزارم‌ثانیه هم نباید ازدست برود. راننده فرمولا درطول مسابقه حدود سه تا پنج کیلو وزن کم می‌کند، فشار گرانش بالایی را تحمل می‌کند و در سرعت‌های بالای ۳۰۰ کیلومتر باید بتواند بدون هیچ خطایی تصمیم‌گیری کند.

نوجوان‌های علاقه‌مند به اتومبیلرانی چطور می‌توانند وارد این رشته بشوند؟

علاقه‌مندان به رانندگی باید از کارتینگ شروع کنند، چون هم پایه تمام شاخه‌های اتومبیلرانی است، هم تا پیش از رسیدن به سن قانونی و گواهی نامه گرفتن، تنها کارتینگ است که فرصت راندن را فراهم می‌کند. به‌علاوه به شما این امکان را می‌دهد که استعدادتان را شناسایی کنید و اگر به ادامه دادن این مسیر مطمئن شدید، زیرنظر مربیان حرفه‌ای ادامه بدهید. بعد از کارتینگ، هر راننده به سمت رشته موردعلاقه خود می‌رود؛ فرمولا، رالی، سالن‌کار، دریفت و.... در این رشته باید تا جایی که شرایط اجازه می‌دهد در مسابقات کشوری و برون‌مرزی حاضر شوید.

شرایط سنی و آموزشی راننده مسابقه شدن چیست؟

علاقه‌مندان به اتومبیلرانی در دنیا از پنج‌سالگی وارد آکادمی می‌شوند و بعد از گذراندن آموزش‌های اولیه سالانه در حدود ۳۰ مسابقه شرکت می‌کنند. در این مدت استعدادیاب‌ها آن‌ها را زیرنظر دارند و افراد مستعد ازسوی تیم‌های بزرگ، تحت‌پوشش قرار می‌گیرند و شانس پیشرفت‌شان بالا می‌رود. از آن‌جایی‌که این رشته بسیار پرهزینه است، این حمایت کردن نقش تأثیرگذاری دارد. همین الان در بالاترین سطح اتومبیلرانی یعنی فرمول یک، دست‌کم هفت نفر هستند که وضعیت مالی ضعیفی داشته‌اند و با پوشش تیم‌ها به جایگاه فعلی رسیده‌اند. خب باید بگویم که در کشور ما متأسفانه این حمایت‌ها و استعدادیابی‌ها چندان وجود ندارد و کار برای علاقه‌مندان، سخت می‌شود. علاقه‌مندان به اتومبیلرانی در ایران از ۱۰ سالگی می‌توانند به‌طور حرفه‌ای کارشان را شروع کنند، چون کارت [ماشین کارتینگ]میکرو و مینی وجود ندارد که بچه‌های کم‌سن‌تر بتوانند سوار شوند.

چه آینده‌ای پیش روی یک راننده حرفه‌ای قرار دارد؟

در سطح حرفه‌ای، چند راننده فرمول یک، جزو پردرآمدترین ورزشکار‌های جهان هستند، اما نکته مهم این است که راننده چه میزان پشتیبانی ازسوی کشورش دریافت می‌کند. چون در سطح بالا، راننده‌ها خیلی ازنظر حرفه‌ای به‌هم نزدیک هستند و شانس با راننده‌ای خواهدبود که ازنظر مالی و شرایط بیرونی از حمایت بهتری برخوردار باشد. البته این رشته خطرات خودش را هم دارد؛ ضربان قلب بسیار بالا، احتمال تصادف‌های وحشتناک و اشتباهات کوچک غیرقابل جبران، چیز‌هایی است که این رشته را بسیار سخت می‌کند، اما من لذت و هیجان رانندگی را با هیچ‌چیزی عوض نمی‌کنم.

منبع: خراسان