مشاهده خیانت، احتمال خیانت کردن را افزایش می‌دهد!

به گزارش مجله خبری نگار، طبق یافته‌های مطالعه جدیدی، افراد اگر بدانند دیگران در رابطه خیانت می‌کنند، احتمال خیانت کردن‌شان در رابطه افزایش می‌یابد.

پژوهشگران دانشگاه رایکمن (Reichman University) می‌گویند، «نشان دادیم که دیدن عادی شدن رابطه جنسی خارج از عرف، باعث می‌شود که پایبندی به شریک کنونی زندگی کاهش یابد، و اظهار تمایل به همدم‌های دیگر افزایش یابد.»

در پژوهش‌های قبلی علل خیانت بررسی شده بود، اما در این مطالعه جدید می‌خواستند ببینند آیا شرایط بیرونی هم احتمال فریب دادن شریک زندگی را افزایش می‌دهد، یا نه.

این محققان می‌گویند: «رابطه در شرایط خلاء برقرار نمی‌شود. از همین رو، احتمالا بستر اجتماعی نیز به اندازه نیرو‌های درونی بر کارکرد آن اثر می‌گذارد.»

این پژوهشگران برای آنکه ببینند آیا دیدن خیانت‌ها در فضای مجازی می‌تواند تمایل افراد را به سوی فریبکاری در رابطه سوق دهد یا نه، در مجموع سه پژوهش تنظیمی کردند.

در مطالعه نخست، فیلمی را به ۱۴۵ شرکت‌کننده نشان دادند که در آن از مطالعاتی راجع به درصد فریب دادن شریک زندگی در میان مردم سخن رفته بود.

به گروهی از شرکت‌کنندگان گفتند این شاخص ۸۶ درصد است، و به بقیه گفتند ۱۱ درصد است.

پس از تماشای ویدیو، از شرکت‌کنندگان خواستند در مورد ارتباط جنسی با فردی غیر از شریک جنسی کنونی‌شان خیال‌پردازی، و آن را تعریف کنند.

سپس محققان این داستان‌ها را برای تبیین تمایل جنسی به شریک جنسی کنونی و شریک دیگر شناسه‌بندی کردند.

طبق نتایجی که در مجله بایگانی‌های رفتار جنسی (Archives of Sexual Behaviour) منتشر شد، شنیدن در مورد افزایش رواج خیانت، اثر چشمگیری بر تمایل جنسی شرکت‌کنندگان به شریک جنسی دیگری نگذاشت، اما به نظر می‌رسید که خواندن مطالب مربوط به فریب دادن شریک زندگی، علاقه شرکت‌کنندگان را اندکی بیشتر جلب کرد.

در مطالعه دوم، ۱۳۲ شرکت‌کننده اعترافاتی را در مورد شرح رویداد‌های فریب دادن شریک کنونی زندگی یا فریبکاری در کار‌های دانشگاهی خواندند.

بعد از این مرحله مقدماتی نیز عکس بیگانه‌های جذابی را به شرکت‌کنندگان نشان دادند و از آن‌ها پرسیدند آیا همانند شریک جنسی احتمالی برای‌شان جلوه می‌کنند، یا نه.

در مطالعه آخر نیز نتایج یک بررسی آماری را در مورد رواج فریب دادن شریک کنونی زندگی یا فریبکاری در کار‌های دانشگاهی، در اختیار ۱۴۰ شرکت‌کننده گذاشتند تا بخوانند.

در هر دو مورد نیز فریبکاری رواج بالایی داشت (۸۵ درصد).

در پایان این مجموعه مطالعات نیز به شرکت‌کنندگان گفتند که محققانی از طریق یک برنامه پیام‌رسان فوری با آن‌ها مصاحبه خواهند کرد.

سپس عکس این «محققان» را به آن‌ها نشان دادند که در این تحقیق طوری انتخاب شده بودند که فردی از جنس مخالف و کمابیش جذاب باشند.

در مصاحبه‌ها در مورد سرگرمی‌ها، غذا‌های باب میل، خصلت‌های مثبت و نکات سرگرم نگه داشتن خود در خانه، پرسش‌های ثابتی مطرح کردند.

مصاحبه‌کنندگان در پایان مصاحبه هم می‌نوشتند «خیلی کنجکاو شدم! امیدوارم باز هم دیداری داشته باشیم، و این بار حضوری.»

در پایان مصاحبه از شرکت‌کنندگان خواستند آخرین پیام‌شان را برای مصاحبه‌کننده ارسال کنند. سپس محققان این پیام‌ها را شناسه‌بندی کردند.

طبق این یافته‌ها، شرکت‌کنندگانی که در مورد رایج شدن فریب دادن شریک زندگی خوانده بودند، احتمال بیشتری داشت که پیامی عشوه‌آمیز یا احساساتی برای مصاحبه‌کننده بفرستند.

به گفته این محققان، احتمال آنکه شرکت‌کنندگان مرد با پیام خود «نخ بدهند»، به طرز چشمگیری بیشترتر از زنان بود.

در نتیجه‌گیری این مطالعه آمده است: «در دوران «غوغای» برنامک‌های روابط خارج از خانواده، ممکن است عادی تلقی کردن خیانت آسان‌تر شود.»

«همان‌طور که پژوهش ما نشان می‌دهد، چنین تلقی‌هایی مستعد رهاسازی فرد از بند اخلاقیات، افسارگسیختگی امیال خارج از خانواده، و دامن زدن به آن‌ها است.»