به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: سومین بازی گلگهر در فصل جدید لیگ برتر فوتبال کشور مورد توجه ویژه امیر قلعهنویی قرار دارد، زیرا او را مقابل سپاهان قرار میدهد که یکی از تیمهای سابق وی است و در واپسین سال دهه ۸۰ و شروع دهه ۹۰ با هدایت وی در دو نوبت متوالی قهرمان این لیگ شد.
در آن سالها سپاهان با اقدامات ژنرال و البته به لطف سرمایه بیکران این باشگاه ستاره پشت ستاره خرید به طوری که واژه «کهکشانی» واقعاً سزاوار آنها شد. با این حال قلعهنویی که سومین فصل حضورش را در تیم کرمانی تجربه میکند و توفیق قابل ذکری هم در این باشگاه کرمانی بسیار متمول نداشته است، بدش نمیآید که با غلبه بر تیم اصفهانی نشان بدهد که بهتر از او پیدا نمیشود و هیچ یک از ادوار حیات سپاهان به اندازه سالهای زمامداری وی طلایی نبوده است. اشتیاق قلعهنویی برای غلبه بر سپاهان از آن رو بیشتر از همیشه است که هدایت این تیم یک بار دیگر به یک خارجی سپرده شده و ژنرال که همیشه مربیان خارجی را کوبیده و طرفداران آنها را اجنبیپرست نامیده است، بهترین راه را برای نشان دادن بیکفایتی آنها تفوق بر تیمهای این مربیان دانسته است. این احساسی است که ژنرال در زمانهای بلند و کوتاه حکومت زلاتکو کرانچار فقید و همچنین لوکا بوناچیچ و ایگور استیماچ دیگر مربیان نام آشنای کروات در سپاهان داشت و اصولاً در هر جا و هر زمان که یک مربی خارجی روبهروی امیرخان ایستاده، اشتیاق او برای کسب پیروزی چند برابر شده است.
با این اوصاف به راحتی میتوانید حدس بزنید که شوق و عزم ژنرال برای زمین زدن ژوزه مورایس سرمربی پرتغالی این فصل سپاهان به چه اندازههای بالایی میرسد و او تا چه حد مترصد این ماجرا است. از قضا مورایس که ۵۹ سال دارد و سالها دستیار ژوزه مورینیوی معروف بوده، شروعی عالی در اصفهان داشته و تیم او نه تنها در هفته آغازین لیگ بیست و دوم در تهران با نتیجه ۰-۲ بر استقلال غلبه کرد، بلکه در هفته دوم نساجی را هم ۱-۲ شکست داد. این نتایج سبب شده سپاهان بهعنوان تنها تیم ۶ امتیازی فصل تازه به تنهایی در صدر جدول بنشیند و خیلیها یاران مغانلو را مدعی نخست قهرمانی توصیف کنند.
گلگهر شروعی متفاوت و بیثبات در لیگ امسال داشته است. بسیاری از ناظران، گلگهر و مربی نامدار و ۵۸ ساله این تیم را به خاطر پیروزی ۱-۲ برابر تراکتور در هفته اول ستودند، زیرا نه تنها از برنامهریزی دقیق و فنی مربیان گلگهر برمیخاست بلکه توأم با به ثمر رساندن دو گل زیبا توسط مردان این تیم بود. در هفته دوم اوضاع بر عکس شد و در دربی استان کرمان چنان بازی بدی از گل گهر مقابل تیم مس رؤیت شد که خود امیرخان هم زبان به انتقاد از شاگردانش گشود و گفت آنها جایی برای دفاع از خود باقی نگذاشته و از هر جهت موجب ناامیدی ناظران و مدیران و مربیان باشگاه شدهاند. البته ژنرال به رسم و روال اکثر روزها یک بار دیگر از ظلمی سخن گفت که به اعتقاد وی همیشه به تیم او روا شده است. ژنرال با خشم آشکار گفت: «نمیدانم این ستمها کی پایان میگیرد. واقعاً بس است.»
قلعهنویی طی سالهای زمامداریاش در گل گهر، کم مهره و نفر و بازیکن نگرفته و این تیم با انتخابها و خریدهای او به قدری پر مهره شده که کارشناسان فراوانی اعتقاد دارند وی به سبب کمترین بهرهگیری از نیرو و توان آنها و به واقع هدر دادن یک نیروی بالقوه بزرگ به هیچ وجه شایسته ابقا در کویر نبوده و باید حداکثر در پایان فصل گذشته بر کنار و فرد دیگری جانشین او میشد. ژنرال فصل پیش این بهانه را داشت که، چون بهخاطر استفاده تیمش از یک بازیکن غیر مجاز (یک مهاجم اهل کشور آفریقایی گابن) ۷ امتیاز از حساب کلی باشگاه سیرجانی کسر شده، نتوانسته است به حقش برسد. این حرف او که اگر ۷ پوئن از گلگهر کم نمیشد، این تیم به رتبه سوم لیگ میرسید البته صحبت درستی بود، اما او هرگز به این واقعیت اشاره نکرده است که به چه سبب گلگهر با وجود داشتن حداقل ۲۵ بازیکن قوی و همسطح هیچ جامی را کسب نکرده و مدالی نگرفته و دستش از هر جهت خالی مانده است.
امسال هم نظایر محسن فروزان، بهنام برزای، مهدی تیکدری، آرمین سهرابیان، شایان مصلح، مسیح زاهدی، علی اصغر عاشوری، محمد خدابندهلو، رضا شکاری، کیروش استنلی، امین قاسمینژاد، مرتضی تبریزی و یک خارجی تازه بهنام وسلی گومز در خدمت ژنرال هستند و دستهای او آن قدر پر است که گاهی بازیکنی که روی نیمکت نشانده، از «هم پستی» خود و نفر حاضر در میدان با کیفیتتر است. به همین سبب است که ژنرال باید متوجه شود استفاده حداکثری از این نفرات و فتح یک جام در پایان فصل برای او بسیار حیاتیتر و مهمتر از مراسم «اجنبی کشی» احتمالی در سیرجان و خواباندن مچ مورایس در مسابقه روز جمعه ۴ شهریور است، زیرا اگر هم بر این مربی آرام، اما با دانش اروپایی غلبه کند، برای حفظ او در سمتاش کافی نخواهد بود و تنها چیزی که وی را به این توفیق میرساند همان طور که پیشتر گفتیم، کسب افتخار و تصاحب حداقل یک جام است.