به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: گلگهر سیرجان در اردوی تدارکاتیاش در ترکیه که تازه پایان یافته، به نتایج متضادی دست یافت. هم بردهای قاطع دور از انتظاری داشت و هم باختهای عجیبی برابر رقبای درجه سوم و شاید هم درجه چندم و همین مسأله بر پیچیدگیهای کاری این تیم کرمانی در لیگ بیست و دوم افزوده است.
این لیگ از جمعه این هفته شروع میشود و، چون بازیها فشرده است و هر چهار، پنج روز یک بار برگزار میشود، تیمها باید در نهایت آمادگی جسمانی و با بیشترین تدارک روحی پای در میدان بگذارند و هیچکس ایمن نیست. دلیل برگزاری فشرده لیگ امسال این است که، چون جام جهانی ۲۰۲۲ از زمان معمول آن (خرداد و تیر) به زمانی غیر معمول (آبان و آذر) انتقال یافته تا گرمای شدید هوای قطر برای تیمهای حاضر در جام قابل تحملتر شود، همه کشورها میکوشند تا قبل از شروع جام جهانی و حداکثر تا ۱۰ یا ۱۵ آبان نیمفصل اول لیگ خود را تمام کنند و پس از اتمام جام جهانی قطر و قدری استراحت بازیکنان خسته، نیمفصل دوم لیگ خود را از همان زمانهای معمول (اواخر دی و اوایل بهمن) از سر بگیرند.
این چیزی است که باید دید مسئولان لیگ فوتبال ایران چقدر برای اجرای آن آمادگی دارند، اما همسو با آن میزان مهیا بودن ۱۶ تیم حاضر در لیگ برتر نیز برای کسب بهترین راندمان ممکن در این لیگ فشرده و کم نیاوردن در این روند پرفشار هم از نهایت اهمیت برخوردار است. امیر قلعهنویی سرمربی گلگهر که هنوز با کسب پنج قهرمانی (سه بار با استقلال و دو مورد هم با سپاهان) رکورددار قهرمانی در این لیگ است، بیش از همتاها و رقبایش میتواند چنین فشردگی و فشارهایی را درک کند و برای کم اثر شدن آن برنامهریزی کند. او در ۲۱ دوره قبلی لیگ و بواقع در ۱۸ دورهای که مسئولیت یکی از تیمهای حاضر در رقابتها را بر عهده داشت، به آرامی و بتدریج با فضا و مقتضیات لیگ آشنا شد و بر این اساس میداند که چگونه باید عمل کرد تا اثر منفی برگزاری بسیار فشرده لیگ بر تیم وی کاهش یابد، اما این که شاگردان و همراهان ژنرال تا چه حد میتوانند در این روند کمرشکن و مسابقات با او همراهی لازم را داشته باشند، مسألهای است که تخمین صحیح و دقیقی از آن در دست نیست.
سفر اخیر گلگهریها به ترکیه اگر چه نشانهها و حقایقی را در ارتباط با وضعیت موجود در جمع آنها به دست داد، اما اگر تصور شود میزان آمادگی و مقدار هماهنگی مردان قلعهنویی برای تحمل فشارهای لیگ و کسب نتایج مورد نظر کافی است، شاید خوشبینی بیش از حدی به کار گرفته شده باشد. البته در این که در تیم ژنرال انبوهی از بازیکنان خوب و توانا حضور دارند، مشکلی نیست و گلگهر در هر پست دستکم دو بازیکن کارآمد دارد که بین سطح بازیشان تفاوت زیادی مشاهده نمیشود. با این حال ژنرال ضمن شکلگیری تدریجی و تقویت دائمی تیمش باز لنگیهایی را در کارش آشکار ساخته و این فرضیه را قوت بخشیده که شاید او پس از عبور از مرز ۵۷ سالگی همان میزان آمادگی فکری و اشتها و انگیزه برای کسب نتایجی عالی را نداشته باشد که ۱۰ تا ۱۵ سال پیش در طلاییترین ایام حیاتش داشت. این باوری است که بسیاری از کارشناسان هم دارند و وقتی در نظر میگیریم که از آخرین جامی که «امیر قلعهنویی» در فوتبال کشورمان گرفت ۸ سال میگذرد، نمیتوانیم این دیدگاه را رد کنیم.
وقتی گلگهر فصل پیش در سومین سال حضور ژنرال در جایگاه سرمربیاش باز هم قادر به کسب جام و عنوانی نشد و اخبار و شایعات خلع او زبان به زبان گشت، واقعه استفاده تیم او از یک مهاجم گابنی که بعداً معلوم شد مشخصههای شرکت در لیگ را نداشته باید غیر مجاز تلقی شود، به داد قلعهنویی رسید و او را از فشار افکار عمومی و برکناری نجات داد. درست است که تیم سیرجانی به سبب استفاده از این فوروارد آفریقایی در ۳ مسابقه بازنده اعلام شد و از این طریق ۷ امتیاز را از دست داد، اما ژنرال این بهانه را پیدا کرد که بگوید اگر این هفت امتیاز از حساب تیم کرمانی کسر نمیشد، گلگهر به جای سپاهان که به رتبه سوم لیگ رسید، این عنوان را از آن خویش میکرد. این البته برآورد ناصحیحی هم نبود و ریشه در واقعیت داشت و گلگهر در کل لیگ بیست و یکم فقط دو بازی را واگذار کرد و دو باخت دیگرش که به حساب این تیم نوشته شد، همانهایی بود که از مهاجم آفریقایی مورد بحث استفاده کرد. بواقع نیز آثار مخرب روحی کسر ۷ امتیاز از مجموعه پوئنهای کسب شده توسط گلگهر به گونه و با وسعتی بود که پس از صدور حکم کمیته انضباطی دائماً گلگهریها را آزار میداد و از کارایی فنی آنها میکاست و با اشغال بخشی از ذهنشان اجازه نمیداد که بهترین عملکرد را داشته باشند. حتی زمانی که سپری شد تا شکایت باشگاه گلگهر به کمیته استیناف به نتیجه برسد (و بر حکم کمیته انضباطی مهر تأیید بخورد) زمان رنجآوری بود که فقط سوهان بر اعصاب امیرخان و شاگردانش کشید و آنها را آشفتهتر کرد.
با این حال در شروع یک فصل جدید و طولانی و با اوصافی که آوردیم، هیچکس اهمیتی به آنچه فصل پیش روی داد و شرایط ناگوار روحی تیم کرمانی نمیدهد و فقط بیلان و نتایج این تیم در فصل جدید مورد توجه و استناد قرار میگیرد و براساس آن تصمیمگیری و برای آینده تیم اقدام خواهد شد. با این نگاه فصل در آستانه آغاز لیگ برتر فوتبال کشور واپسین شانس ژنرال برای ماندن در کرمان است و اگر او باز نتیجه نگیرد و جامی را فراچنگ نیاورد، هیچ بهانهای و حتی فاجعهای بزرگتر از استفاده از یک بازیکن غیر مجاز خارجی هم او را نجات نخواهد داد.