کد مطلب: ۳۰۶۸۵۶
|
|
۱۶ تير ۱۴۰۱ - ۰۸:۲۱

مراقب باشید این غرور آسیب نبیند از تیم ملی والیبال گرفته تا فوتبال

مراقب باشید این غرور آسیب نبیند از تیم ملی والیبال گرفته تا فوتبال
مراقب باشید این غرور آسیب نبیند از تیم ملی والیبال گرفته تا فوتبال

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: برخی بر این باورند که غرور در هر شکلی آسیب‌زاست؛ اما نمی‌شود غرور ملی را زیر سؤال برد. از هر زاویه‌ای که به دنیا نگاه کنی، غرور ملی، جذاب است. نام این حس، افراط در تفکرات ناسیونالیستی نیست. در دنیای امروز نمی‌شود به هر چیزی دل بست، اما می‌شود عاشق تیمی شد که اسم ملی را یدک می‌کشد.

تیمی مثل تیم ملی والیبال در لیگ ملت‌ها که می‌تواند مردم کشورت را کنار هم قرار دهد تا کمی از خشونت رو به افزایش‌شان به‌دلیل تنگنا‌های معیشتی کم و مهربانانه‌تر به دنیا نگاه کنند. این خاصیت ورزش است که صدای ما را رسا می‌کند تا بی‌خجالت بگوییم ایرانی هستیم. یکی از ۱۶ تیم لیگ ملت‌های والیبال و یکی از ۳۲ تیم جام جهانی فوتبال.

وقتی تیم‌های ملی و ورزشکاران ملی‌مان پیروز می‌شوند، جگرمان حال می‌آید و نمی‌خواهیم حس افتخار را با هیچ چیز عوض کنیم. اینکه بازیکنانی داری که برای پرچم کشورت که به تنشان نشسته جانفشانی می‌کنند تا دلت را به دست بیاورند، تمام سلول‌هایت را پر از غرور و رضایتمندی می‌کند و ما در بازی با لهستان این‌گونه بودیم. همه می‌دانند تلخی‌های غیرقابل تحمل و شیرینی‌های غیر قابل وصف، با یک باخت بد یا یک برد خوب به دست می‌آید و عجیب است که همه چیز را حواله می‌دهیم به روز مسابقه.

بازی با لهستان (که با جوانان با انگیزه ما رقم خورد)، پیامی آشکار داشت: ورزش می‌تواند زهر بسیاری از کاستی‌ها و کمبود‌ها و مشکلاتی که ریشه در حوزه‌هایی غیر از ورزش دارد را بگیرد به شرط آنکه مانند سیستم آموزش و پرورش، به ورزش به چشم زنگ تفریح نگاه نکنیم.

برد والیبال مقابل لهستان، امریکا و کانادا و شکست‌هایش مقابل ژاپن، هلند، برزیل و بلغارستان به ما توصیه‌ای پدرانه دارد: ورزش به‌دلیل تأثیرگذاری فوق‌العاده روی لایه‌های مختلف و تمایل همه قشر‌ها به آن، می‌تواند روح جامعه را زنده یا سرخورده کند. همه این‌ها را گفتیم که به این نکته برسیم.

۴ ماه و چند روز دیگر، جام جهانی فوتبال برای ما شروع می‌شود. همه مدیران ورزش کشور خوب می‌دانند که تمام دلخوشی این مردم، ورزش و بخصوص فوتبال است. این صد و چند روز را به خواب و بی‌برنامگی نگذرانیم تا جام جهانی فوتبال به مردم حسرت و افسردگی هدیه کند. می‌دانیم چه جوانان سلحشور و غیوری داریم؛ اما اینکه بخواهیم ساق توانا و غیرت بازیکنانمان، کم کاری و بی‌برنامگی ما را جبران کند، کمی بی‌انصافی، بی‌عدالتی و بی‌رحمی است. عزیزان، آقایان مدیر، این چند خط را نوشتیم تا به هنگام جام جهانی، وجدان، دادگاهی‌مان نکند.

ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر