به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: این جملهای است که در چند سال اخیر مربیان بزرگ اروپا به مدیران باشگاهشان گفتهاند. جملهای که عیناً مدیران به ایجنتها منتقل کردهاند و حالا هدف اصلی هر تابستان به دام انداختن معدود شماره ۹های واقعی بازار است. اگر به بازار نقل و انتقالات اروپا علاقهمند باشید، متوجه میشوید که در چند سال گذشته هدف اصلی تیمهای بزرگ گرفتن مهاجمان نوک بوده. بازار خالی از چنین بازیکنانی شده. تا دلتان بخواهد هافبک و وینگر خوب وجود دارد. اما مهاجم نوک عالی کم شده.
برخی این مشکل را گردن پپ گواردیولا میاندازند. او الهامبخش روشی از بازی در یک دهه اخیر شده که نیازی به مهاجم مرکزی ندارد. آکادمیها کمتر روی بازیکنان شماره ۹ تمرکز دارند. تمرینات سرزنی کم شده.
مهاجمهای ۶ دانگ موجود در بازار هم اکثراً به این سطح از عملکرد رسیدهاند. امسال حتی خود پپ گواردیولا هم برخلاف سالهای پیش تصمیم گرفت یک شماره ۹ درست و حسابی جذب کند. ارلینگ هالند از جمله بازیکنانی است که به معنای واقعی همه تیمهای بزرگ اروپا به دنبالش بودند. نکته قابل توجه در این بین این است که گفته میشود تورم موجود در بازار نقل و انتقالات فوتبال اروپا به همین کمبود مهاجم برمیگردد.
تقاضا زیاد است و عرضه کم، در نتیجه قیمت مهاجمان بالا رفته و این روی کل بازار تأثیر گذاشته. به نظر میرسد در فوتبال ایران هم این مشکل به نوعی دیگر وجود دارد. بازیکن با کیفیت، بازیکنی که تماشاگران را به ورزشگاه بکشاند، بازیکنی که تیم را جلو ببرد کم شده و همان چند نفری که شاید اسم و رسمی به هم زدهاند، قیمتها را بالا بردهاند. کمبود عرضه، ضعف آکادمیها و شاید خشکیده شدن استعدادها باعث شده تا قیمت بازیکنان متوسط این روزها که حتی در تیم ملی هم جایی ندارند، سر به فلک بکشد!