«محیط زیست در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت»

به گزارش مجله خبری نگار،متن یادداشت منصور شاه‌ولی استاد دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز بدین شرح است:

در عصر انتظار، آبادسازی سرزمین و احیای عابدان محیط زیست، با عبودیت خداوند باید آغاز شود و برای اجرای این «تصمیم» باید «تصمیم‌سازی» نمود تا هم‌سوئی فطری، عرفانی و عقلی با وحی، به رفع نیاز‌ها و رضایت خالق هستی انجامد؛ امکان ساختن آینده را فراهم آورد و تحققِ تصمیم‌ها را روان و کوتاه‌تر سازد.

برای این مهم، کلیات برنامه راهبرد عالی پویش ملی عصر انتظار برای اجرای الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت محیط‌زیست به شرح ذیل پیشنهاد می‌شود.

الف. الزامات کلی:

۱) نهاد‌های حکمرانی نظام جمهوری اسلامی ایران می‌باید به جبران چهار دهه نادیدن قداست طبیعت، کلیه سیاست‌ها را در این راستا بازنویسی و نظارت نمایند. نباید همانند گذشته به سیاست‌های صرف فنی محیط‌زیست یا کاشت نهال در نیمه اسفند ماه هر سال بسنده گردد.

۲) نهاد‌های فعال در عصر انتظار مثل مراکز مهدویت‌شناسی دانشگاهی و حوزوی موظفند بنا بر امر مختوم در کلام امام صادق (ع)، رئیس مذهب تشیّع، در دعای عهد که از دادخواهی امام زمان (عج) در آبادسازی سرزمین‌های خداوند و احیای عِباد او استفاده با کمک دستگاه‌های اجرائی کشوری و لشکری برای عملیاتی شدن این امر مختوم اهتمام ورزند.

ب. برنامه عملی:

۱. بازنویسی سیاست‌های ابلاغی محیط‌زیست، شناسایی وضعیت حال حاضر محیط زیست از نگاه متعالی اسلام یک تجسّم زنده به عمل آورد و با بیشترین سهم، برای تحقّق آن، مهیّا گردید؛ برای این منظور نظام‌واره فلسفه/ حکمت اسلامی، نگاه/ پارادایم متعالیه پژوهشی و نظریه علمی همسوئی عقل جزوی با عقل وحیانی، محیط‌زیست متعالی را به تصویر کشید و درصدد اداره آن برای سیرِ الی‌الله و فنای فی‌الله برآمد.

۲. تعهد شرعی و عرفی آحاد جامعه و حکمرانان کشوری و لشکری برای پیشگیری از نفوذ تخریبی اهریمنانه به طبیعت. توجه به محیط زیست و توجه مردم به آن در همه سال بویژه در روز طبیعت و در تریبون‌های نماز جمعه، صدا و سیما، شبکه‌های اجتماعی، مراکز دانشگاهی و حوزوی، مدارس آموزش و پرورش با کمک هنر‌های سینمائی، فیلم‌های کوتاه و بلند و نمایش‌های خانگی.

۳. ادای سوگند قرآنی آحاد جامعه به ویژه حکمرانان کشوری و لشکری با دانائی لازم و کافی درباره محیط زیست. این مهم در نهاد‌های تاثیرگذار بر محیط زیست می‌باید لازم الاجرا شود.

۴. امانت‌داری قرآنی از طبیعت در جهت بهره‌برداری، حفظ، آبادسازی و آزادسازی از نفوذ تخریبی اهریمنانه به محیط‌زیست توسط آحاد حقیقی، حقوقی، کشوری و لشکری و دیگر نهادی اجرائی، قانون‌گذار و قضائی در کلیه سیاست‌ها و برنامه‌های محیط‌زیست الزامی شود.

ج. نظام نظارت بر:

۱. تبیین عینی- ذهنی و نظام‌مندِ اجزاء مشهود و نامشهود طبیعت با رویکرد فرارشته‌ای و تعامل حداکثری متخصصّان علوم تجربی و دینی (اسلام)، ملاک بهره برداری از محیط‌زیست باشد.

۲. تعهد به انتظارات معنوی مورد نظر خالق هستی، ملاک نهایی تصویب طرح‌های محیط‌زیست قرار گیرد.

۳. پاسخگویی به نیاز‌های نسل حاضر همراه با تعهد به برآوردن انتظارات، آرزو‌ها و آرمان‌های اجرای برنامه‌های زیست محیطی ملاک نهایی تصویب طرح‌های محیط‌زیست باشد.

۴. در صورت رعایت نشدن الزامات کلی و نکات عملی توسط ضابطین از طریق قوق قضائیه از اجرای طرح‌ها پیشگیری شود.

گفتنی است متن کامل این یادداشت در یازدهمین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت با موضوع؛ «الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت؛ آغاز اجرا و تقسیم کار ملی» که در روز‌های ۲۸ و ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۱ به صورت حضوری و مجازی برگزار خواهد شد، توسط نویسنده ارائه خواهد شد.

علاقمندان جهت کسب اطلاعات بیشتر از کنفرانس به وبگاه http://Conference.olgou.ir مراجعه نمایند.