به گزارش مجله خبری نگار، پرتغال یکی از قدیمیترین کشورهای اروپاست. هنگامی که درباره این کشور میشنویم، فورا آثار معماری غرق در خورشید به همراه اقیانوسی با شکوه در ذهنمان تداعی میشود. فرهنگ مردم محلی که قرنها پیش شکل گرفته اند نیز میل به دانستن بیشتر درباره آن را ایجاد میکند. به عنوان مثال، یاد گرفتن این که احساس «سوداد» چیست و چرا مردم محلی اینقدر شیرینی زرده را دوست دارند.
ما -مجله خبری-سبک زندگی نگار-در تهیه این مقاله به حقایق جدیدی در مورد پرتغال رنگارنگ پی بردیم و حتی یک سفر فانتزی به این کشور داشتیم.
کلمه Saudade ترجمه دقیقی به هیچ زبانی ندارد (سوداد یا سودآد واژه عمیقی در فرهنگ و زبان پرتغالی است و به معنای نوعی حالت روحی و حس نوستالژی، اندوه، دلتنگی و دلگرفتگی از نبودن فرد یا متعلقی است که دیگر احتمالاً هیچگاه برنخواهد گشت.). اما با وجود این، در این جا نقش مهمی در فرهنگ ایفا میکند و به ما اجازه میدهد روح مالیخولیایی یک فرد پرتغالی را درک کنیم. اغلب اوقات، این اصطلاح با کلمه "نوستالژی" مرتبط است، اما یکی نیستند. Saudade به معنای لذتی است که از آن رنج میبرید، بیماری (ناراحتی) که از آن لذت میبرید. این ناراحتی میتواند به شخص، مکان، شی یا موقعیتی که فرد از دست میدهد اشاره کند. حتی میتواند به چیزی که در زندگی واقعی وجود ندارد و نمیتواند وجود داشته باشد نیز اشاره کند. همچنین میتواند احساس ناقص بودن باشد.
فرض میشود که این کلمه برای اولین بار در دوران اکتشافات بزرگ جغرافیایی یعنی زمانی که دریانوردان با این احساس به راه افتادند، ظاهر شد.
مردم پرتغال دوست دارند دیر غذا بخورند. آخرین وعده غذایی روز بین ساعت ۸ شب تا ۱۰ شب سرو میشود. حتی رستورانها نیز فقط در این زمان یعنی ساعت ۷ عصر باز میشوند. ساعت اولیه بازگشایی معمولا رستوران خالی است.
مردم محلی ساعت ۸ صبح صبحانه و حدود ساعت ۱ بعد از ظهر ناهار میخورند و در طول روز از میان وعدهها لذت میبرند.
دسرهای بسیار متنوعی از زرده تخم مرغ در پرتغال وجود دارد. زردهها را به خمیر اضافه میکنند، به عنوان چاشنی به کار میگیرند و حتی به صورت آب نبات و به عنوان یک خوراکی جدا میخورند.
زمانی از سفیده تخم مرغ به طور گسترده برای مصارف خانگی مانند تصفیه استفاده میشد. سفیدهها به نوشیدنیها اضافه میشدند و سپس با ذرات غیر ضروری ادغام و ته نشین میشدند. دور ریختن زردههای استفاده نشده برای راهبه ها، راهبان و رهیبان بسیار پر هزینه بود و به همین دلیل است که دستورهای پخت زیادی که دارای این ماده منحصر به فرد هستند را ارائه کردند.
اغلب برای مردم محلی دیدن فردی که در حال پیاده روی و در حین حرکت غذا میخورد توهین محسوب میشود. صرف غذا در این کشور یک آیین مقدس است و غذاها باید در حالت نشسته و به آرامی خورده شوند. البته پیشخوانهای خیابانی دارای فست فود در اطراف وجود دارند، اما مرسوم است که مکانی دنج برای خوردن آن چه خریداری شده است بیابید. در پرتغال مصرف غذا در حال حرکت نشانه بد رفتاری است.
به گفته مسافران، زیباترین رستوران محبوبترین فست فود زنجیرهای جهان در پورتو است. این رستوران در یک ساختمان قدیمی واقع شده است که فضای داخلی آن دارای عناصر محفوظ هنر دکو (هنر تزیینی یا آرت دکو)، مانند لوسترهای کریستالی، نقش برجسته ها، و پنجرههای رنگارنگ ویترای ساخته شده دست هنرمندان با استعداد است. مردم محلی آن را " امپراتوری (شاهنشاهی) مک دونالد" مینامند.
در ۲۴ دسامبر، هزاران نفر در شهر براگا پرتغال گرد هم میآیند تا به سنت موسوم به "بانانیرو" (Bananeiro) ادای احترام کنند. در این تاریخ، چند ساعت قبل از شام خانوادگی کریسمس، ساکنان و مهمانان شهر با خوردن یک موز و شستن آن با یک نوشیدنی، (یعنی به دنبال آن یک نوشیدنی مینوشند) شروع تعطیلات را جشن میگیرند.
این کشور فهرستی از نامهای مجاز و ممنوعه دارد که در سطح قانونی تصویب شده است. فهرست اول شامل نامهای پرتغالی است، زیرا به کشور درحفظ هویت خود کمک میکند. فهرست نامهای ممنوعه شامل طیفی از نامهای مربوط به فرهنگهای رایج مانند بن هور، نیروانا و هندریکس است.
اگر والدین در انتخاب نام نوزاد خود تصمیم بر نادیده گرفتن لیست اسامی مجاز داشته باشند، مقامات ایالتی بایستی چراغ سبز نشان دهند. با این حال، دلایلی نیز برای امتناع وجود دارد - نامهایی که به نظر پرتغالی نمیرسند و با جنسیت نوزاد مطابقت ندارند و این که فرد را در موقعیت بدی قرار میدهد.
پرتغال به غیر از مرخصی زایمان، برای پدر نیز به مدت ۲۰ روزمرخصی اجباری دارد. پدر بایستی در ۶ هفته اول زندگی نوزاد از این مرخصی استفاده کند، یکباره یا به صورت جدا. ضمناً پدرانی که صاحب اولین فرزند خود شده اند طبق قانون باید بلافاصله پس از تولد نوزاد ۵ روز مرخصی داشته باشد.
در پرتغال، هدیه دادن به همکار یا شریک زندگی، رشوه محسوب نمیشود، بلکه نشانه احترام است. این کار معمولاً در ابتدای جلسات کاری انجام میشوند. کتاب، نوشیدنی، کراوات و روسری همگی میتوانند هدایای مناسبی باشند. امتناع از گرفتن هدیه نشانه بد رفتاری است.
همچنین پس دادن چیزی که گرفته اید نیز کار ناخوش آیندی است. تنها بایستی پس از ترک جلسه نامهای برای تشکر ارسال کنید. همچنین شرکتهای پرتغالی به مشتریان خود نیز هدایایی میدهند.
بسیاری از مردم پرتغال در خانه از دستمال توالت استفاده نمیکنند. ظاهراً ضایعات حاصل از آن را در مقایسه با بیده غیر قابل توجیه میدانند. با این که یک شرکت محبوب به نام Renova در این کشور برای صادرات دستمال توالت رنگی تولید میکند، اما نصب بیده از سال ۱۹۷۵ در حمام اجباری شده است.
یک ممنوعیت رسمی در پرتغال وجود دارد که اغلب به لیستهای مختلف مربوط به قوانین عجیب و غریب موجود در اروپا راه پیدا میکند. در این کشورادرار کردن در اقیانوس ممنوع است و اگر انجام شود میتوان افراد متخلف را دستگیر کرد. البته پذیرش این امر در هیچ کشور دیگهای محتمل نیست، اما سوال اصلی این است: متخلفان چگونه دستگیر میشوند؟
چه چیز جدیدی در مورد این کشور یاد گرفته اید؟ آیا تا به حال آنجا بوده اید؟ آیا میتوانید چیزهای جالب دیگری در مورد آن بگویید؟