به گزارش مجله خبری نگار، مجله MNFR گزارش داد که این مطالعه شامل ۲۰ داوطلب بزرگسال سالم، ۲۱ تا ۳۶ ساله، بدون هیچ بیماری مزمنی بود. محققان به مدت ۶۰ روز، روزانه ۵۰۰ میلیلیتر آب پرتقال پاستوریزه به شرکتکنندگان دادند، در حالی که آنها را از مصرف هرگونه مرکبات دیگر به مدت سه روز قبل از شروع آزمایش و در طول مدت آن منع کردند.
دانشمندان خون داوطلبان را قبل و بعد از آزمایش تجزیه و تحلیل کردند و تغییرات فعالیت ژن در سلولهای تک هستهای خون محیطی، بخش مهمی از سیستم ایمنی بدن، را بررسی کردند. نتایج نشان داد که مصرف منظم آب پرتقال منجر به سازماندهی مجدد رونویسی ژن میشود و بیش از ۳۷۰۰ ناحیه از DNA، از جمله ۱۷۰۰ ژن کدکننده پروتئین را تحت تأثیر قرار میدهد. قابل توجهترین تغییرات با ژنهایی که فشار خون (NAMPT و NLRP۳)، متابولیسم لیپید و التهاب را کنترل میکنند، مرتبط بود. یافتهها همچنین کاهش فعالیت ژنهای مرتبط با التهاب و افزایش بیان ژنهای مرتبط با کنترل متابولیک و سلامت عروق را نشان داد.
به گفته محققان، فلاوانونهای مرکبات، مانند هسپریدین و نارینجنین، علت احتمالی این اثرات هستند، زیرا این ترکیبات گیاهی بر مسیرهای سیگنالینگ کنترلشده توسط فاکتورهای رونویسی NFKB۱، AHR و PPARα تأثیر میگذارند.
دانشمندان خاطرنشان میکنند که این نتایج هنوز یک رابطه علت و معلولی مستقیم را اثبات نمیکنند، اما نشان میدهند که چگونه آب پرتقال میتواند بر فرآیندهای مولکولی مرتبط با عملکرد قلبی عروقی تأثیر بگذارد. محققان قصد دارند در آینده بررسی کنند که آیا این تأثیر به وزن بدن وابسته است یا خیر و آیا میتوان از این دادهها برای ارائه توصیههای غذایی شخصیسازیشده استفاده کرد.