به گزارش مجله خبری نگار، یک تیم بینالمللی از دانشمندان مشخص کردهاند که چگونه دامنه پراکندگی یک دلفین منحصربهفرد بدون باله از رودخانه یانگ تسه در طول ۱۴۰۰ سال گذشته تغییر کرده است. برای انجام این کار، محققان از اشعار باستانی چینی که از این گونه نادر نام برده بودند، استفاده کردند. آنها دریافتند که دامنه پراکندگی آن ۶۵ درصد کاهش یافته است و بیشترین کاهش در طول قرن گذشته رخ داده است. این مطالعه در مجله Current Biology (CB) منتشر شده است.
دلفین بدون باله که فقط در رودخانه یانگ تسه یافت میشود، به خاطر ظاهر کاریزماتیک خود شناخته میشود - به نظر میرسد که همیشه لبخند میزند. این گونه زمانی در کل رودخانه ساکن بود، اما جمعیت آن به شدت کاهش یافته است. دانشمندان از بیش از ۷۰۰ شعر چینی که از سال ۶۱۸ سروده شدهاند، برای ردیابی چگونگی تغییر دامنه پراکندگی این دلفین در طول زمان استفاده کردند.
اشعاری که توسط شاعران دورههای مختلف، از جمله دورههای سلسلههای مینگ و چینگ، سروده شدهاند، عادات این دلفینها را توصیف میکنند و نشان میدهند که آنها زمانی نه تنها در رودخانه، بلکه در شاخههای فرعی و دریاچههای آن نیز فراوان بودهاند. با این حال، از قرن بیستم، تعداد آنها به طور قابل توجهی کاهش یافته است، به ویژه به دلیل ساخت سدهایی که حرکت آنها را در امتداد رودخانه و شاخههای فرعی آن محدود کرده است.
به گفته محققان، این اشعار نه تنها به آنها کمک کرد تا بفهمند که چگونه زیستگاه دلفینها در حال تغییر است، بلکه اهمیت حفاظت از محیط زیست را نیز به آنها یادآوری کرد، زیرا آنها احترام به حیوانات و طبیعت را ابراز میکردند که از ویژگیهای فرهنگ چینی است.
دانشمندان امیدوارند کارشان الهامبخش سایر محققان برای استفاده از منابع باستانی برای مطالعه تغییرات طبیعی باشد و به تلاشهای حفاظتی آینده کمک کند.