به گزارش مجله خبری نگار، آیا چربیهای سالم موجود در آجیل و ماهی میتوانند پیشرفت زخم ریه بالقوه کشندهای که به عنوان فیبروز ریوی شناخته میشود را کند کرده و نیاز به پیوند ریه را به تأخیر بیندازند؟
محققان ریه در دانشگاه آوا، رابطه بین سطح اسید چرب امگا ۳ پلاسما (چربیهای مفید برای قلب که در غذاهایی مانند ماهی سالمون و دانه کتان یافت میشوند) و پیشرفت فیبروز ریوی و همچنین مدت زمانی که بیماران میتوانند بدون پیوند زنده بمانند را بررسی کردند. محققان دریافتند که سطح بالاتر امگا ۳ با بهبود عملکرد ریه و بقای طولانیتر بدون پیوند مرتبط است.
اگرچه تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، محققان میگویند یافتههای آنها مستلزم انجام آزمایشهای بالینی است تا مشخص شود آیا مداخلاتی که سطح امگا ۳ را افزایش میدهند، میتوانند ابزاری مفید برای بهبود نتایج بیماران مبتلا به فیبروز ریوی و سایر بیماریهای مزمن ریه باشند یا خیر.
دکتر جان کیم از دانشگاه ویرجینیا گفت: «ما دریافتیم که سطح بالاتر اسیدهای چرب امگا ۳ در خون، که نشان دهنده چندین هفته مصرف غذایی است، با بهبود عملکرد ریه و افزایش طول عمر مرتبط است.» «یافتههای ما نشان میدهد که اسیدهای چرب امگا ۳ ممکن است یک عامل خطر قابل هدفگیری برای فیبروز ریوی باشند.»
اسیدهای چرب امگا ۳ از قبل با فواید بیشماری برای سلامتی مرتبط هستند. به عنوان مثال، تحقیقات نشان داده است که میتوانند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی، لخته شدن خون که باعث سکته مغزی میشود، سرطان سینه و سایر سرطانها، بیماری آلزایمر و زوال عقل را کاهش دهند.
کیم و همکارانش میخواستند مشخص کنند که آیا امگا ۳ میتواند نقش محافظتی در بیماری بینابینی ریه، گروهی از بیماریهای مزمن ریه که میتواند منجر به فیبروز ریوی شود، داشته باشد یا خیر. فیبروز ریوی، یک مشکل رو به رشد در سراسر جهان، یک بیماری برگشتناپذیر است که مانع از تبادل صحیح اکسیژن و دیاکسید کربن توسط ریهها میشود. این میتواند منجر به تنگی نفس، ضعف، عدم توانایی در ورزش و مجموعهای از علائم دیگر در بیماران شود. سیگار کشیدن یک عامل خطر اصلی است.
محققان دادههای ناشناس مربوط به بیماران مبتلا به بیماری بینابینی ریه را که از رجیستری بنیاد فیبروز ریوی جمعآوری شده بود، و همچنین اطلاعاتی که داوطلبانه توسط بیماران از UVA Health و دانشگاه شیکاگو ارائه شده بود، بررسی کردند.
در مجموع، دانشمندان دادههای بیش از ۳۰۰ فرد مبتلا به بیماری ریه بینابینی را بررسی کردند. اکثر آنها مرد بودند (فیبروز ریوی در مردان شایعتر از زنان است) و بیشتر آنها از فیبروز ریوی "ایدیوپاتیک" رنج میبردند، یکی از شرایطی که تحت تعریف بیماری ریه بینابینی قرار میگیرد.
محققان دریافتند که سطح بالاتر اسید چرب امگا ۳ در پلاسما با بهبود ظرفیت تبادل دی اکسید کربن و بقای طولانیتر بدون نیاز به پیوند ریه مرتبط است. این یافته صرف نظر از سابقه سیگار کشیدن یا وجود بیماری قلبی عروقی در بیماران، تغییر قابل توجهی نکرد.
کیم میگوید: «سطوح بالاتر اسیدهای چرب امگا ۳، نتایج بالینی بهتری را در فیبروز ریوی پیشبینی میکند.» «این نتایج صرف نظر از سابقه بیماری قلبی عروقی یکسان بودند، که نشان میدهد این ممکن است مختص فیبروز ریوی باشد.»
پزشکان میگویند تحقیقات بیشتری برای درک چگونگی تأثیر محافظتی امگا ۳ مورد نیاز است. آنها خواستار آزمایشهای بالینی و مطالعات مکانیسمی بیشتری برای کسب بینش بیشتر و تعیین اینکه آیا مکملهای اسید چرب امگا ۳ یا تغییرات غذایی میتوانند نتایج بیماران را بهبود بخشند، هستند.
کیم توضیح میدهد: «ما به تحقیقات بیشتری نیاز داریم تا مشخص کنیم آیا اسیدهای چرب امگا ۳ خاصی وجود دارند که ممکن است مفید باشند یا خیر، و اگر چنین است، مکانیسمهای اساسی آن چیست. همانند سایر بیماریهای مزمن، امیدواریم مشخص کنیم که آیا مداخلات تغذیهای میتوانند تأثیر مثبتی بر فیبروز ریوی داشته باشند یا خیر.»
*این اطلاعات صرفاً جهت اطلاعرسانی ارائه شده و به عنوان توصیهای برای درمان بیماریها نمیباشد.