به گزارش مجله خبری نگار، ولادیسلاو سوتنیکوف، دکترای روانشناسی و رئیس دپارتمان روانشناسی عمومی و رشدی در موسسه روانشناسی بالینی و مددکاری اجتماعی دانشگاه پیروگوف، در این مورد به Gazeta گفت: برای جلوگیری از فرسودگی شغلی، باید در سه حوزه خارج از کار خود پیشرفت کنید. این حوزهها میتوانند یک سرگرمی تماموقت، یک ماموریت یا یک شغل جانبی درآمدزا باشند.
به گفته این متخصص، فرسودگی عاطفی و حرفهای فقط یک وضعیت روانی موقت نیست، بلکه یک مشکل سیستمیک است که بر تمام حوزههای زندگی تأثیر میگذارد. این فرسودگی منابع درونی را تحلیل میبرد، انگیزه را تضعیف میکند و بر روابط در خانه و محل کار تأثیر میگذارد.
سوتنیکوف گفت: «در واقع، فرسودگی شغلی رسماً در ICD-۱۱ (طبقهبندی بیماریها و مشکلات بهداشتی مرتبط که توسط سازمان بهداشت جهانی تدوین شده است) به عنوان نتیجه استرس مزمن در محل کار که فرد نمیتواند به طور مؤثر با آن کنار بیاید، شناخته شده است؛ و این مربوط به تنبلی یا دمدمی مزاجی نیست، بلکه یک وضعیت جدی روانی و فیزیولوژیکی است که نیاز به مداخله سیستماتیک دارد.»
این متخصص توضیح داد که فرسودگی شغلی در سه مرحله ایجاد میشود: خستگی مفرط، کاهش اثربخشی و کنارهگیری. برخلاف خستگی معمولی، این حالت با استراحت برطرف نمیشود و نیاز به تنظیم سبک زندگی دارد.
این متخصص معتقد است که یکی از راههای کلیدی برای جلوگیری از فرسودگی شغلی، داشتن سه حوزه خودشکوفایی خارج از شغل اصلیتان است. این حوزهها میتوانند یک شغل پاره وقت درآمدزا، یک سرگرمی دلپذیر یا یک ماموریت - فعالیتی مرتبط با مشارکت اجتماعی (مثلاً مربیگری یا داوطلبی) - باشند. به گفته این متخصص، فقدان این اجزا میتواند منجر به از دست دادن تابآوری در برابر استرس شود.
این متخصص همچنین خاطرنشان کرد که میتوان به موقع از فرسودگی شغلی جلوگیری کرد. برای انجام این کار، فرد باید به طور منظم استراحت کند - به دور از کار و دستگاهها - یاد بگیرد که چگونه مرزهای شخصی تعیین کند و به موقع با پزشکان مشورت کند. حفظ تعادل بین کار، خانواده و زمان شخصی، تسلط بر مهارتهای مدیریت استرس شناختی و تمرینهای بدنی و ایجاد فرهنگ ارتباط آزاد در محیط کار نیز به همان اندازه مهم است.