به گزارش مجله خبری نگار، این کشف که توسط یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه کالیفرنیا به رهبری دکتر لیلی یانگ انجام شده است، دریچه جدیدی از امید را در نبرد طولانی بشریت علیه تومورهای بدخیم باز میکند.
داروهایی که به عنوان مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) شناخته میشوند، مانند پروزاک و سلکسا، که توسط میلیونها نفر برای درمان افسردگی و اضطراب مصرف میشوند، نتایج قابل توجهی در تقویت توانایی سیستم ایمنی بدن در مبارزه با سلولهای سرطانی نشان دادهاند. پس از دههها استفاده ایمن، اکنون مشخص شده است که فواید آنها فراتر از بهبود خلق و خو است و به تقویت مکانیسمهای دفاعی طبیعی بدن در برابر تومورها نیز کمک میکند.
آزمایشهای آزمایشگاهی انجام شده بر روی مدلهای تومور موش و انسان شامل انواع مختلفی از سرطان، از جمله سرطان پوست، سینه، پروستات، روده بزرگ و مثانه بود. نتایج نشان داد که این داروها به کوچک شدن تومورها تا بیش از نصف کمک کردند. جالبتر از آن، ترکیب این داروها با ایمونوتراپی سرطان موجود بود که منجر به نتایج چشمگیری شد و برخی از تومورها در مدلهای حیوانی به طور کامل ناپدید شدند.
مکانیسم عمل این داروها در تأثیر این داروها بر سلولهای T کشنده، اولین سربازان سیستم ایمنی در برابر سرطان، نهفته است. در حالی که این سلولها در محیط خشن تومور فعالیت میکنند که مانع از اثربخشی آنها میشود، داروهای ضد افسردگی به آنها تقویت قدرتمندی میدهند و توانایی آنها را در تشخیص و از بین بردن سلولهای سرطانی افزایش میدهند. آنها همچنین عملکرد کلی آنها را بهبود میبخشند، گویی به گفته محققان "آنها را خوشحال میکنند" و آنها را در مبارزه با تومور مؤثرتر میکنند.
آنچه این کشف را فوقالعاده مهم میکند این است که این داروها قبلاً توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تأیید شدهاند، به این معنی که آزمایشهای بالینی انسانی میتوانند خیلی زودتر از داروهای جدید آغاز شوند. علاوه بر این، هزینه تغییر کاربری داروهای موجود تنها ۳۰۰ میلیون دلار تخمین زده میشود، در حالی که توسعه یک داروی جدید از ابتدا تقریباً ۱.۵ میلیارد دلار هزینه دارد.
دکتر یانگ، که رهبری تیم تحقیقاتی را بر عهده داشت، تأکید میکند که این یافتهها نشاندهنده یک تغییر کیفی در درک ما از رابطه پیچیده بین سیستمهای عصبی و ایمنی است. سروتونین، انتقالدهنده عصبی که توسط داروهای ضد افسردگی تنظیم میشود، علاوه بر عملکردهای شناختهشدهاش در تنظیم خلق و خو، خواب و اشتها، به نظر میرسد نقش محوری در فعال کردن پاسخ ایمنی علیه سرطان دارد.
این کشف امیدوارکننده، پتانسیل تبدیل داروهای رایج و نسبتاً ارزان به سلاحهای جدید علیه سرطان را نشان میدهد، بهویژه هنگامی که با ایمونوتراپیهای موجود ترکیب شود، که در حال حاضر در کمتر از ۲۵ ٪ از بیماران موفقیتآمیز هستند.
منبع: نیویورک پست