رژیم صهیونیستی چند بار دیگر می‌خواهد غزه را اشغال کند؟

به گزارش مجله خبری نگار، وبگاه عرب ۴۸ در یادداشتی درباره طرح رژیم صهیونیستی برای اشغال دوباره نوار غزه نوشت: بیش از ۶۷۰ روز از آغاز جنگی که ۸۰ درصد خانه‌ها و ساختمان‌های غزه ویران و بخش عمده زیرساخت‌های آن نابود شد، می‌گذرد. این جنگ جان سه درصد جمعیت نوار غزه را گرفت و ۲ میلیون فلسطینی – عمدتاً از بازماندگان فاجعه ۱۹۴۸ – را به بی‌خانمانانی بدل کرد که در مناطق محاصره شده و زیر آسمان باز، با گرسنگی دائمی و کمبود شدید مواد غذایی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. شرایطی که به گفته ناظران، سیاست «محاصره با گرسنگی» را به یکی از ابزار‌های کشتار جمعی بدل کرده است.

در این فضای بحرانی، «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی از نیّت خود برای دستور به ارتش جهت اشغال غزه سخن گفته است؛ اقدامی که به تعبیر تحلیلگران، هم‌زمان «اعتراف به شکست» ارتشی است که سال‌ها با عنوان «شکست‌ناپذیر» شناخته می‌شد و هم نشانه‌ای از پایداری و ایستادگی مردمی است که در برابر پیشرفته‌ترین تسلیحات و پشتیبانی کامل آمریکا سر خم نکرده‌اند.

با این حال، واقعیت تاریخی یادآور می‌شود این نخستین بار نیست که غزه اشغال می‌شود؛ ارتش رژیم صهیونیستی پیش‌تر در سال‌های ۱۹۵۶ و ۱۹۶۷ و بار دیگر در آغاز همین جنگ کنونی، غزه را تحت اشغال مستقیم قرار داده و از شمالی‌ترین نقطه (بیت‌حانون) تا جنوبی‌ترین بخش (رفح و محور فیلادلفیا) را در عملیات‌های گسترده هدف قرار داده است، اما در هر بار، با وجود ویرانی‌ها و کشتارها، مقاومت فلسطینی‌ها ادامه یافته و حتی در برخی تبادل اسرا، رزمندگان با یونیفرم‌های تمیز و خودرو‌های سالم از دل ویرانه‌ها خارج شده‌اند.

تجربه فرماندهان سابق ارتش رژیم صهیونیستی نیز هشداری آشکار به نتانیاهو است. «اسحاق رابین» زمانی، پس از ناکامی در مهار غزه، آرزو کرده بود این منطقه در دریا غرق شود و نهایتاً در توافق اسلو آن را به تشکیلات خودگردان واگذار کرد. «آریل شارون» نیز پس از مواجهه با هزینه‌های سنگین حضور نظامی، در سال ۲۰۰۵ با اجرای طرح «خروج یک‌جانبه» غزه را ترک کرد.

اکنون مخالفت با طرح نتانیاهو در میان فرماندهان فعلی نیز جدی است. ژنرال «ایال زامیر» رئیس ستاد ارتش رژیم اشغالگر که به دلیل وفاداری‌اش به نخست‌وزیر در این سمت منصوب شد، این بار در صف مخالفان قرار دارد. به گفته نظامیان، عملیات اخیر موسوم به «ارابه‌های گدعون» توانسته بود حماس را پای میز مذاکره بیاورد و حتی امکان انجام مبادله اسرا وجود داشت، اما اجرای طرح جدید می‌تواند به کشته شدن بیشتر یا همه زندانیان صهیونیست در نوار غزه بینجامد و تلفات انسانی سنگینی بر ارتش این رژیم تحمیل کند.

برآورد ارتش رژیم صهیونیستی حاکی از آن است که اشغال غزه دست‌کم ۲ تا سه ماه طول خواهد کشید و پاکسازی تونل‌ها در مناطق مورد نظر تا ۲ سال زمان می‌برد. در پایان این دوره، ارتش ناگزیر به برپایی حکومت نظامی و رسیدگی به نیاز‌های دو و نیم میلیون فلسطینی خواهد بود. همچنین اجرای این طرح نیازمند فراخوانده شدن ده‌ها هزار نیروی ذخیره و بازگرداندن همه یگان‌های ارتش به غزه است؛ آن هم در حالی که عملیات باید در ماه‌های آینده و حتی در ایام تعطیلات مذهبی یهودیان ادامه یابد.

همزمان، بحران در روابط سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی تشدید شده است و احتمال می‌رود در صورت پافشاری نتانیاهو، رئیس ستاد ارتش از سمت خود استعفا دهد. ارتش علاوه بر این با شکاف‌های داخلی روبه‌رو است؛ از جمله اختلاف میان فرمانده منطقه جنوبی و فرمانده نیروی هوایی. فرمانده نیروی هوایی اذعان کرده است که برخی حملات هوایی به‌جای اهداف عملیاتی، با انگیزه تخلیه فشار روانی انجام و منجر به کشتار غیرنظامیان شده است. به گفته وی، کیفیت اهداف کاهش یافته و خشونت بی‌حاصل جایگزین برنامه‌ریزی دقیق شده است؛ روندی که با ورود «یانیو آسور» فرمانده جدید جبهه جنوبی ارتش رژیم اشغالگر از طرفداران هدف متوهمانه «پیروزی مطلق» به نبرد شدت گرفته است.

به این ترتیب، طرح نتانیاهو برای «اشغال دوباره غزه» نه تنها آزمونی تازه برای ارتش و ساختار سیاسی رژیم صهیونیستی است، بلکه می‌تواند شکاف‌های موجود را عمیق‌تر کرده و بحران‌های میدانی و انسانی منطقه را وارد مرحله‌ای تازه کند.