به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان موسسه سرطان راتگرز یاد گرفتهاند که محل آسیب را در بدن، ظرف چند دقیقه پس از آسیب، به طور دقیق شناسایی کنند. آنها دریافتند که وقتی سلولها در یک مکان خاص در بدن از بین میروند، یک رد مولکولی خاص باقی میماند. نتایج این مطالعه در مجله Med منتشر شده است.
دانشمندان مجموعهای از آزمایشها را روی خوکها انجام دادند. آنها دریافتند که پپتیدهای ویژه - زنجیرههای کوتاه اسیدهای آمینه - قادر به شناسایی و اتصال فقط به پروتئینهای تغییر یافته در بافتهای آسیبدیده هستند. یکی از این پپتیدها به طور ویژه امیدوارکننده از آب درآمد: این پپتید به طور انتخابی به پروتئینی متصل میشود که با افزایش شدید سطح کلسیم، شکل خود را تغییر میدهد.
محققان میگویند این پپتید میتواند به هدفی برای دارورسانی یا انتقال ماده حاجب تبدیل شود و امکان تجسم دقیق آسیب را با استفاده از اسکنهای MRI و PET (توموگرافی انتشار پوزیترون) فراهم کند.
این مکانیسم در تمام پستانداران آزمایششده، از جمله موشها، مؤثر بود که محققان معتقدند جهانی بودن آن را برای انسان تأیید میکند. این کشف میتواند امکان ایجاد داروهایی را فراهم کند که فقط در محل آسیب عمل میکنند، بدون اینکه بر بافت سالم تأثیر بگذارند. این امر به ویژه در مراقبتهای اورژانسی اهمیت دارد، جایی که تجویز نادرست یا زودهنگام داروهای قوی میتواند باعث آسیب شود.
دانشمندان تأکید کردند که اهمیت این کشف برای پزشکی غیرنظامی و نظامی بسیار مهم است. به گفته جان مگفورد، یکی از نویسندگان این پروژه، خونریزی غیرقابل توقف همچنان علت اصلی مرگ سربازان قبل از رسیدن به بیمارستان است. روش جدید تشخیص جراحات میتواند وضعیت را به طور اساسی تغییر دهد و امکان تشخیص جراحات را به صورت محلی و سریع فراهم کند.