به گزارش مجله خبری نگار،آکنه یک بیماری پوستی شایع است که اغلب با فعالیت بیش از حد غدد چربی شروع میشود. این غدد سبوم تولید میکنند که برای آبرسانی پوست ضروری است، اما وقتی بیش از حد فعال باشند، میتوانند منجر به ایجاد آکنه شوند.
غده چربی گاهی اوقات با پوستههایی پوشیده میشود که به درستی از سطح پوست جدا نمیشوند و در نتیجه وضعیتی به نام هیپرکراتوز فولیکولی ایجاد میشود.
عوامل دیگر شامل تکثیر باکتریهایی است که باعث التهاب میشوند و همچنین استعداد ژنتیکی. برخی افراد به هورمونها حساستر هستند که این امر خطر ابتلا به سبوره (افزایش چربی پوست) و واکنشهای التهابی را افزایش میدهد.
هدف اصلی درمان آکنه کاهش التهاب، باکتریها و تولید سبوم است. برای انواع خفیف آکنه، مراقبت مناسب در منزل اغلب کافی است. این میتواند به کاهش التهاب، خلاص شدن از شر هیپرکراتوز و بهبود وضعیت کلی پوست کمک کند.
در موارد پیچیدهتر، داروهای موضعی (خارجی) تجویز میشوند:
رتینوئیدها به تنظیم فرآیندهای کراتینیزاسیون و کاهش تولید سبوم کمک میکنند.
بنزوئیل پراکسید خاصیت ضد باکتری و تنظیم کننده چربی پوست دارد.
عوامل ضد باکتری با هدف از بین بردن میکروارگانیسمهایی که باعث التهاب میشوند، عمل میکنند.
آماده سازی برای تمیز کردن منافذ و کاهش تولید سبوم.
اسید آزلائیک خواص آنتیاکسیدانی دارد، با التهاب مبارزه میکند و ظاهر پوست را بهبود میبخشد.
در موارد شدیدتر، ممکن است داروهای سیستمیک (خوراکی) از جمله داروهای هورمونی مورد نیاز باشد. گاهی اوقات پزشکان روشهای زیبایی حرفهای مانند لایهبرداری خارجی، درمان ضد باکتری یا قرار گرفتن در معرض مواد سخت افزاری با تجویز داخل جلدی داروها را توصیه میکنند. چنین روشهایی معمولاً پس از فروکش کردن التهاب انجام میشوند.
درمان مناسب انتخاب شده میتواند وضعیت پوست را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد و ظاهر سالم آن را بازیابی کند.