به گزارش مجله خبری نگار، دفتر اطلاعات آکادمی علوم چین خاطرنشان میکند که دانشمندان پس از تجزیه و تحلیل ایزوتوپی نمونههای بازالت آتشفشانی باستانی ماه که توسط ماموریت چانگای-۶ به دست آمده بود، به این نتایج رسیدند. آنها کشف کردند که درصد عناصر به اصطلاح "ناسازگار" در این نمونهها بسیار کم است.
به گفته این دفتر: «این نشان میدهد که سنگهایی که گوشته باستانی ماه را تشکیل دادهاند، در ابتدا حاوی تعداد کمی از این اتمها بودهاند، یا اینکه پس از سقوط سیارکی که بزرگترین دهانه برخوردی روی سطح ماه را تشکیل داده بود، بارها ذوب شدهاند.»
کارشناسان معتقدند که یکی از دلایل این تفاوتها علاوه بر مکانیسم تشکیل و انجماد گوشته اولیه ماه، میتواند تفاوت در ترکیب شیمیایی باشد، چه در سمت نزدیک قابل مشاهده و چه در سمت پنهان ماه.
سطح ماه
دانشمندان معتقدند که بازالت مورد مطالعه، ایزوتوپهای ناپایدار نئودیمیوم، ساماریوم، استرانسیوم و نیوبیوم را در نتیجه ذوب کامل و مکرر لایههای بالایی گوشته ماه، ناشی از برخورد یک سیارک یا جسم پیشسیارهای، از دست داده است؛ رویدادی که گمان میرود تقریباً ۴.۲ تا ۴.۳ میلیارد سال پیش رخ داده باشد.
محققان این احتمال را رد نمیکنند که بخشی از گوشته ماه در ابتدا از سنگهایی با عناصر «ناسازگار» کم تشکیل شده باشد. با این حال، این کشف درک فعلی از مکانیسم تشکیل ماه و ترکیب داخلی آن را به طور قابل توجهی تغییر میدهد.