اعتیاد به بازی‌های دیجیتال، تهدیدی برای کودکان و نوجوانان

به گزارش مجله خبری نگار-آنکارا: انقلاب فناوری در طول سال‌ها از طریق اختراعات فراوان، سبک زندگی و عادات روزانه ما را تغییر داده است.

بازی‌های دیجیتال کودکان که با نام بازی‌های ویدیویی نیز شناخته می‌شوند، یکی از آن اختراعاتی هستند که این تأثیر را به ویژه بر نوجوانان داشته‌اند.

والدین با توجه به دسترسی آسان فرزندانشان به این بازی‌ها از طریق تلفن همراه، رایانه یا دستگاه‌های دیجیتال، دائماً نگران خطر اعتیاد فرزندانشان به این بازی‌ها هستند.

نگرانی فزاینده در مورد این موضوع، سازمان بهداشت جهانی را بر آن داشته است تا آنچه را که «اختلال بازی» می‌نامد، در فهرست اختلالات سلامت روان و رفتاری سال ۲۰۱۸ خود قرار دهد.

سازمان بهداشت جهانی اختلال بازی را اینگونه تعریف می‌کند: «اولویت دادن بیش از حد به بازی‌های ویدیویی نسبت به سایر فعالیت‌ها، تا جایی که بر سایر علایق و فعالیت‌های روزانه اولویت پیدا می‌کند.»

ارکان دالبوداک، استادیار روانپزشکی، اختلال بازی‌های ویدیویی را به عنوان «یکی از شایع‌ترین مشکلات روانی» طبقه‌بندی کرد.

دالبوداک هشدار داد که کودکان زمانی در دام بازی‌های ویدیویی می‌افتند که میل شدیدی به بازی کردن پیدا می‌کنند و این میل آنها را به ادامه بازی به شیوه‌ای نزدیک به وسواس، با وجود پیامد‌های منفی، سوق می‌دهد و باعث می‌شود کنترل خود را بر اعمالشان از دست بدهند.

این روانپزشک با تأکید بر اینکه قرار دادن کودکان در معرض صفحات نمایش در سنین پایین نامطلوب است، خاطرنشان کرد: ترجیحاً این کار تا ۳ سالگی به تعویق بیفتد.

دالبوداک در این زمینه به اثرات منفی اعتیاد به بازی‌های ویدیویی اشاره کرد و گفت: «اعتیاد به بازی‌های دیجیتال منجر به مشکلات متعددی از جمله انزوای اجتماعی، کاهش عملکرد تحصیلی و مشکلات در محل کار می‌شود.»

** نوجوانان آسیب‌پذیرترین گروه هستند

این روانپزشک با اشاره به اینکه گروه سنی بین ۱۰ تا ۲۱ سال بیشترین خطر را دارند، خاطرنشان کرد: مراجعین کلینیک او بیشتر والدین نوجوانانی هستند که از بازی بیش از حد فرزندانشان، به ویژه قمار، شکایت دارند.

او گفت: «اختلال بازی در بین کودکانی که از کمبود توجه، بیش‌فعالی، تکانشگری بیش از حد یا گرایش به افسردگی یا اضطراب رنج می‌برند، رایج است.»

به گفته دالبوداک، اگرچه جلوگیری از قرار گرفتن کودکان در معرض صفحات نمایش در دنیای امروز غیرممکن است، اما والدین باید تلفن‌های همراه، تبلت‌ها و رایانه‌های معمولی خود را از فرزندانشان دور نگه دارند و از بردن آنها به اتاق خواب خود جلوگیری کنند.

این روانپزشک در مورد امکان پیشگیری از اعتیاد به بازی‌های ویدیویی گفت: شناسایی موقعیت‌های خطرناک در سنین پایین، گذراندن وقت با کودکان و تدارک فعالیت‌هایی متناسب با سن و هوش آنها به ادغام اجتماعی آنها کمک می‌کند.

از طرف خودش، مادر یک پسر نه ساله که از بازی بیش از حد رنج می‌برد، گفت که پسرش وقتی به او می‌گوید که زمان تبلتش تمام شده، عصبانی می‌شود.

مادر که خواست نامش فاش نشود، توضیح داد که پسرش خجالتی است و کمتر از همسالانش با دیگران ارتباط برقرار می‌کند.

او اضافه کرد: «پسرم در انجام بازی‌هایی غیر از بازی‌های دیجیتال با دوستانش مشکل دارد. او زود حوصله‌اش سر می‌رود. این مشکل مختص او نیست، اما بیشتر همسالانش همین مشکلات را دارند؛ آنها نمی‌دانند چگونه در فضای باز بازی کنند.»

مادر توضیح داد که سعی می‌کند پسرش را تشویق کند که در واقعیت صحبت کند و از نظر اجتماعی فعال باشد.

** تغییر از اکتشافات طبیعی به اکتشافات مصنوعی

در همین زمینه، بلال سامبور، استاد دانشگاه ییلدیریم بایزید آنکارا، گفت که کاوش کودکان در جهان اطرافشان از مشاهده و تعامل با دیگران به یک تجربه مصنوعی از طریق تبلت و تلفن همراه تغییر یافته است.

به گفته سامبور، استفاده کودکان بین ۱۴ تا ۱۵ سال از وسایل دیجیتال باید تا حد امکان محدود شود.

این استاد دانشگاه از والدین خواست تا برای فرزندانشان قوانینی وضع کنند تا از تعامل اجتماعی آنها با افراد واقعی اطمینان حاصل شود.

سامبور گفت: «اینکه کودکان زمان بیشتری را صرف بازی‌ها می‌کنند و روی یک بازی خاص تمرکز می‌کنند، می‌تواند نشانه‌ای از اعتیاد باشد.»

سامبور این «تصور غلط» را که تا زمانی که بازی‌ها مفید و آموزشی باشند، قابل قبول است که کودکان زمان زیادی را صرف آنها کنند، رد می‌کند و می‌گوید: «این یک تصور غلط بزرگ است. کودکان مستعد اعتیاد به هر بازی هستند، مهم نیست چه باشد.»

(آناتولی)