به گزارش مجله خبری نگار، این یک خبر عادی نبود. میان انبوهی از اخبار جنگ، ترور، و سیاست، خبری آمد که نفسها را در سینه حبس کرد؛ نه برای اغراق، بلکه بهخاطر آنچه واقعاً رخ داده بود.
سرنگونی جنگنده نامرئی F-۳۵ توسط پدافند جمهوری اسلامی ایران، خبری بود که میتوانست تیتر اول رسانههای جهان شود، اما در ازدحام روایتهای غربی گم شد. این است شجاعت خاموش مردانی که بیصدا، تاریخ را مینویسند.
دلاورمردانی که بدون هیاهو، توانستند یکی از نمادهای شکستناپذیر غرب را از آسمان به زمین بکشانند؛ و این، نه فقط یک عملیات نظامی، بلکه پیام روشنی است:
این جا ایران است جایی که افسانهها پایان مییابند...
پدافند ارتش جمهوری اسلامی ایران طی تجاوز اخیر رژیم صهیونیستی چند فروند جنگنده F-۳۵ اسرائیل را سرنگون کرده است. چنین امری یک دستاورد نظامی بیسابقه است، زیرا تا کنون هیچ گزارش رسمی از سرنگونی F-۳۵ توسط سیستمهای دفاع هوایی وجود ندارد.
بدین ترتیب جمهوری اسلامی ایران به اولین کشور در جهان تبدیل میشدکه این جنگنده پنهانکار را سرنگون کرده است. برای درک اهمیت این ادعا، ابتدا به ویژگیهای F-۳۵ و پیچیدگی پروژه آن میپردازیم.
F-۳۵ لایتنینگ ۲ یک جنگنده نسل پنجم است که توسط شرکت لاکهید مارتین از سال ۲۰۰۱ توسعه یافته است. این جنگنده برای جایگزینی هواپیماهای قدیمیتر مانند F-۱۶، F/A-۱۸ و AV-۸B هاریر طراحی شده و قابلیتهای چندمنظورهای از جمله برتری هوایی، حملات زمینی، جنگ الکترونیک و جمعآوری اطلاعات دارد.
توسعه F-۳۵ یک پروژه چندملیتی بود، با مشارکت کشورهای کلیدی مانند ایالات متحده، بریتانیا، استرالیا، کانادا، دانمارک، ایتالیا، هلند، نروژ و سابقاً ترکیه بود. این همکاری نشاندهنده پیچیدگی و گستردگی پروژه است، که هزینه کل آن بیش از ۱.۷ تریلیون دلار برآورد شده است. هر فروند F-۳۵ با قیمتی بالاتر از ۱۰۰ میلیون دلار (برای اسرائیل حدود ۹۶ میلیون دلار) به فروش میرسد، که نشاندهنده سرمایهگذاری عظیم در فناوری پیشرفته است.
برنامه F-۳۵ شامل سه نسخه اصلی است F-۳۵A برای نیروی هوایی، F-۳۵B برای نیروی دریایی و نیروی زمینی و F-۳۵C برای ناوهای هواپیمابر. این تنوع، همکاری بینالمللی را پیچیدهتر کرده و کشورهای مختلف نقشهای متفاوتی در تولید و پشتیبانی دارند. برای مثال، بریتانیا تأمینکننده صندلیهای پرتاب، بدنه عقب، سیستمهای رهگیری فعال، لیزرهای هدفگیری و کابلهای رهاسازی تسلیحات است، که حدود ۱۵% ارزش کل جنگنده را تشکیل میدهد.
ایتالیا و هلند نیز در توسعه موتور و نرمافزار مشارکت دارند، در حالی که استرالیا، نروژ، دانمارک و کانادا از طریق قراردادهای فرعی و انتقال فناوری کمک میکنند. این همکاری نه تنها هزینهها را تقسیم میکند، بلکه روابط نظامی و اقتصادی بین این کشورها را تقویت میکند.
از میان تمام ویژگیهای F-۳۵، پنهانکاری آن برجستهترین است. این جنگنده کمترین مقطع راداری (RCS) را در میان تمام جنگندههای عملیاتی جهان دارد، به این معنا که حتی برای پیشرفتهترین سیستمهای راداری تقریباً غیرقابل کشف است. برای مقایسه، سطح مقطع راداری یک جنگنده معمولی مانند F-۴ حدود ۶ متر مربع است، در حالی که F-۳۵ دارای RCS حدود ۰.۰۰۵ متر مربع یا کمتر است (بسته به زاویه و فرکانس رادار).
این جنگنده میتواند هشت موشک AIM-۱۲۰ و دو موشک AIM-۹ را حمل کند، یا ترکیبی از بمبهای ۲۰۰۰ پوندی و موشکها، که انعطافپذیری بالایی در مأموریتهای مختلف فراهم میکند.
سرنگونی جنگنده پنهانکار f۳۵ نشاندهنده وجود سیستمهای راداری و موشکی بسیار پیشرفتهای است که میتوانند فناوری پنهانکاری F-۳۵ را شکست دهند. چنین سیستمی باید ویژگیهایی مانند توانایی کشف اهداف با مقطع راداری بسیار کم، برد بالا و دقت فوقالعاده داشته باشد. این امر میتواند نشاندهنده پیشرفتهای نظامی ایران یا دسترسی به فناوریهای خارجی باشد.
این رویداد میتواند پایان یک افسانه باشد. افسانهای که F-۳۵ را به عنوان یک جنگنده غیرقابل شکست معرفی کرد. این نه تنها یک دستاورد فنی برای ایران خواهد بود، بلکه ضربهای نمادین به غرور فناوری نظامی غربی است. این امر میتواند تعادل قدرت در جنگ هوایی را تغییر دهد و استراتژیهای دفاعی جهانی را به چالش بکشد.