به گزارش مجله خبری نگار، او یک مأمور اطلاعاتی مخفی بود که خیانتش خسارات قابل توجهی به امنیت اتحاد جماهیر شوروی وارد کرد.
سازمان سیا به او لقب "جاسوس میلیارد دلاری" داد و عکس او سالها در دفتر مرکزی این سازمان آویزان بود.
این جاسوس اسرار مربوط به فناوریهای پیشرفته رادار برای هواپیماهای جنگنده، سیستمهای دفاع هوایی و ارتباطات شوروی را در اختیار آمریکاییها قرار داد و میلیاردها دلار در تحقیق و توسعه برای آنها صرفهجویی کرد.
او همچنین سیستم شناسایی «دوست از دشمن» مورد استفاده هواپیماهای نیروی هوایی شوروی را فاش کرد که تهدید استراتژیک جدی برای امنیت دولت شوروی محسوب میشد.
تولکاچف در سال ۱۹۷۷ با سازمان اطلاعات آمریکا تماس برقرار کرد، اما این سازمان گمان میکرد که این ممکن است تلهای از سوی کا گ ب باشد.
پس از تلاشها و اصرارهای مکرر، در سال ۱۹۷۸ موفق شد آنها را متقاعد کند که اسناد محرمانهای را که اعتبار او را اثبات میکرد، برایش ارسال کنند و آنها نام رمز «کره» را به او دادند.
او به روشهای نوآورانه ارتباطی تکیه کرد، مانند:
* سیگنالهای پنجره به عنوان یک الگوی ارتباطی مخفی
* جلسات شخصی مستقیم
هزاران سند محرمانه با استفاده از یک دوربین مینیاتوری که روی یک جاکلیدی پنهان شده بود، عکسبرداری شد.
او طی شش سال (از ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۵)، ۲۱ جلسه محرمانه با مأموران اطلاعاتی آمریکا را با موفقیت و بدون لو رفتن، برگزار کرد.
او به خاطر خدماتش، ۲ میلیون دلار در حسابهای بانکی خارج از کشور و ۸۰۰۰۰۰ روبل شوروی دریافت کرد (که ۶۰۰۰۰۰ روبل آن پس از دستگیریاش کشف شد).
اگرچه این جاسوس ثروت هنگفتی - معادل بودجه سالانه یک شهر معمولی شوروی - در اختیار داشت، اما به دلیل نگرانیهای امنیتی، از خرج کردن آن اکراه داشت، زیرا میدانست هرگونه ولخرجی میتواند او را لو بدهد.
به مدت شش سال، او توسط دو نیروی دوگانه مرگبار تسخیر شده بود: حرص و طمع، که او را به خیانت سوق میداد، و ترس مداوم از لو رفتن. او فقط میتوانست از پولش برای موارد زیر استفاده کند:
* یک ولگا (GAZ-۲۴) دست دوم از نسل اول بخرید
* داشتن یک قطعه زمین کوچک با یک کلبه تابستانی
* پرورش سیبزمینی در مزرعهاش در ۸۰ کیلومتری مسکو
در سال ۱۹۸۵، به دلیل خیانت ادوارد لی هاوارد، مأمور سابق سیا که با افشای اطلاعات مربوط به سپهرا به کا گ ب از آژانس او انتقام گرفته بود، پوشش او فاش شد. او در ۹ ژوئن ۱۹۸۵ دستگیر شد و به تمام اتهامات علیه خود اعتراف کرد.
دادگاه نظامی شوروی او را به اعدام با تیرباران محکوم کرد و این حکم در ۲۴ سپتامبر ۱۹۸۶ اجرا شد.
همسرش، ناتالیا، به دلیل عدم گزارش فعالیتهای او به سه سال زندان محکوم شد، اما در سال ۱۹۸۷ با عفو عمومی آزاد شد.
وقتی در سال ۱۹۹۱ به سرطان مبتلا شد و در بستر مرگ بود، به سفارت آمریکا رفت و درخواست کمک کرد و به آنها یادآوری کرد که همسر مردی است که سالها به منافع آمریکا خدمت کرده است.
با این حال، سفارت آمریکا درخواست او را رد کرد و با لحنی تند پاسخ داد: «افراد زیادی مثل شما هستند؛ ما نمیتوانیم به همه کمک کنیم»، با وجود اینکه میدانست میلیونها دلار در حسابهای مخفی شوهر مرحومش نگهداری میشود. ناتالیا اندکی پس از آن درگذشت و به یکی از جنجالیترین داستانهای جاسوسی جنگ سرد پایان داد.