به گزارش مجله خبری نگار، یک مطالعه اخیر که در مجله علمی معتبر Cell منتشر شده است، نشان داد که تیم تحقیقاتی، داروهای ضد افسردگی متعلق به گروه مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) را که معمولاً برای درمان اختلالات اضطرابی و افسردگی استفاده میشوند، تجزیه و تحلیل کردهاند. سروتونین، که به عنوان "هورمون شادی" شناخته میشود، نقش محوری در بهبود خلق و خو و تنظیم چرخههای خواب و بیداری دارد.
نتایج آزمایشهای آزمایشگاهی انجام شده بر روی مدلهای موش و سلولهای انسانی نشان داد که این داروها به طور قابل توجهی توانایی سیستم ایمنی بدن را در مبارزه با تومورهای سرطانی افزایش میدهند و به مهار رشد چندین نوع تومور بدخیم کمک میکنند. این مطالعه به طور متوسط ۵۰ ٪ کاهش در اندازه تومور را در موارد سرطان سینه، پروستات، روده بزرگ و مثانه ثبت کرده است.
مکانیسم درمانی این است که SSRIها اثربخشی سلولهای T ایمنی، به ویژه نوعی که به عنوان "سلولهای T کشنده" شناخته میشوند و نقش کلیدی در شناسایی سلولهای سرطانی و از بین بردن بافت تومور دارند را افزایش میدهند.
پروفسور فیلیپ ماکسیموف، مدیر آزمایشگاه مطالعات ساختاری و عملکردی عوامل ضد تومور نوآورانه در موسسه فیزیک و فناوری مسکو، توضیح داد که این نتایج نشان دهنده یک شگفتی علمی غیرمنتظره است، با توجه به اینکه مکانیسم عمل داروهای ضد افسردگی که گیرندههای سروتونین را هدف قرار میدهند، ارتباط مستقیمی با درمانهای ضد تومور ندارد.
ماکسیموف افزود: «این یافتهها با توجه به گسترش قابل توجه استفاده از ایمونوتراپی سرطان، که در جهت افزایش توانایی سلولهای ایمنی در تشخیص و حمله به سلولهای سرطانی به عنوان اجسام خارجی عمل میکنند، از اهمیت بالایی برخوردارند.»
ماکسیموف خاطرنشان کرد که این تحقیق نه تنها شامل تجزیه و تحلیل جامعی از مدلهای حیوانی، بلکه شامل دادههایی از بیمارانی است که برای درمان بیماریهای شدید روانپزشکی از داروهای ضد افسردگی استفاده میکنند. با این حال، او بر لزوم مطالعات بالینی دقیقتر قبل از تأیید این داروها به عنوان درمان کمکی تأکید کرد، زیرا این امر مستلزم ارزیابی تداخلات مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) با پروتکلهای درمانی مختلف برای انواع مختلف تومورها است.
او افزود: «برای مثال، ما مشاهده کردیم که ترکیب برخی از SSRIها با تاموکسیفن (که برای درمان سرطان سینه و جلوگیری از عود بیماری استفاده میشود) اثربخشی درمان را کاهش میدهد. این نشان میدهد که اثر درمانی ممکن است بسته به زمینه بیولوژیکی متفاوت باشد، زیرا یک ماده میتواند اثرات متضادی از خود نشان دهد - ممکن است در برخی موارد به پیشرفت تومور کمک کند در حالی که در موارد دیگر اثربخشی ایمونوتراپی را افزایش دهد.»
این محقق تأکید کرد که تمام یافتههای فعلی در مرحله تحقیقات پیشبالینی باقی ماندهاند و هشدار داد که داروهای ضد افسردگی به خودی خود نه درمانی برای سرطان هستند و نه وسیلهای برای پیشگیری از آن. با این حال، ممکن است در صورت استفاده در کنار ایمونوتراپیهای موجود برای افزایش اثربخشی آنها، ارزش بیشتری ارائه دهند.
منبع: aif