آنتی‌بادی PLT ۰۱۲ عملکرد ایمنی بدن را فعال میکند!

به گزارش مجله خبری نگار/برنا،پژوهشگران موسسه تحقیقات سرطان لودویگ موفق به شناسایی مکانیسم کلیدی درون تومور‌ها شدند که نشان می‌دهد چگونه سلول‌های ایمنی درون تومور‌ها چربی جذب می‌کنند؛ فرآیندی که به‌عنوان یک «نقطه کنترل متابولیک» عمل کرده و پاسخ ایمنی بدن علیه سرطان را سرکوب می‌کند.

تیمی از محققان به رهبری «پینگ‌چی هو» و «یی‌رو یو» در شعبه لوزان این موسسه، با همکاری پژوهشگران دانشگاه پزشکی تایپه، آنتی‌بادی جدیدی به‌نام PLT ۰۱۲ طراحی کردند که می‌تواند این نقطه کنترل متابولیک را مختل کند؛ رویکردی نوین و امیدوارکننده برای درمان سرطان‌هایی که در برابر ایمنی‌درمانی مقاوم هستند.

PLT ۰۱۲: مختل‌کننده جذب چربی توسط سلول‌های ایمنی

این آنتی‌بادی، پروتئینی به نام CD ۳۶ را هدف قرار می‌دهد؛ یک ناقل چربی که در سلول‌های ایمنی موجود در ریزمحیط‌های سرشار از چربی تومور‌ها (TME) یافت می‌شود. طبق نتایج منتشرشده در نشریه Cancer Discovery، PLT ۰۱۲ با مهار جذب چربی از طریق CD ۳۶، نقطه کنترل متابولیکی را که عملکرد ایمنی را مختل می‌کند، غیرفعال می‌سازد.

در مطالعات پیش‌بالینی، این آنتی‌بادی توانست پاسخ ایمنی ضدسرطانی را بازیابی کرده و رشد تومور‌ها را در مدل‌های حیوانی سرطان کبد (HCC) و متاستاز‌های کبدی سرطان کولون به‌طور قابل توجهی مهار کند.

نتایج امیدوارکننده در مدل‌های مقاوم به ایمنی‌درمانی

پینگ‌چی هو در سخنرانی خود در نشست سالانه انجمن تحقیقات سرطان آمریکا در شیکاگو اعلام کرد:

«اگرچه ایمنی‌درمانی‌های مبتنی بر مهار نقاط کنترل ایمنی، تحولی در درمان سرطان ایجاد کرده‌اند، اما در برابر بسیاری از انواع اصلی سرطان، به‌ویژه آنهایی که ریزمحیطی به‌شدت ایمنی‌سرکوب‌گر دارند، ناکارآمد بوده‌اند. مطالعه ما نشان می‌دهد PLT ۰۱۲ حتی در مدل‌های مقاوم به درمان سرطان کبد نیز پاسخ‌های ضدتوموری قوی القا می‌کند و در ترکیب با درمان‌های رایج، اثرات سینرژیک بسیار خوبی دارد.»

به گفته پژوهشگران، این آنتی‌بادی حتی توانست ساختار ایمنی تومور‌های استخراج‌شده از بیماران مبتلا به HCC را بازآرایی کند؛ نشانه‌ای از آنکه احتمالا اثرات درمانی مشابهی در انسان خواهد داشت. مطالعات روی میمون‌ها و موش‌ها نیز ایمنی بالای این آنتی‌بادی را بدون بروز واکنش‌های خودایمنی سمی نشان داده‌اند.

CD ۳۶؛ نگهبان متابولیکی تومور‌ها

تومور‌ها برای فرار از نظارت و حمله سیستم ایمنی، راه‌های متعددی را در پیش می‌گیرند؛ از جمله بیان پروتئین‌های کنترل ایمنی مانند PD-L ۱ که سلول‌های CD ۸+ T را فریب می‌دهند تا سلول‌های سرطانی را سالم تصور کنند. آنها همچنین سلول‌های ایمنی سرکوب‌گر مانند Treg و سلول‌های سرکوب‌گر مشتق از میلوئید (MDSC) را جذب و تقویت می‌کنند.

یکی دیگر از راهبرد‌های فرار، تغییر شرایط متابولیکی ریزمحیط تومور است؛ جایی که CD ۳۶ نقش اصلی را ایفا می‌کند. در محیط‌های چرب و اسیدی، سلول‌های ایمنی بیان CD ۳۶ را افزایش داده و چربی‌های خاص و کلسترول را جذب می‌کنند. این جذب چربی، اثرات متفاوت و اغلب به نفع تومور بر انواع مختلف سلول‌های ایمنی دارد: Treg‌ها و MDSC‌ها عملکرد ایمنی‌سرکوب‌گر خود را تقویت می‌کنند، ماکروفاژ‌ها از حالت ضدتوموری به حالت حامی تومور تبدیل می‌شوند و سلول‌های CD ۸+ دچار ناتوانی شدید و مرگ برنامه‌ریزی‌شده ناشی از اکسیداسیون چربی (ferroptosis) می‌شوند.

PLT ۰۱۲ با مسدود کردن عملکرد CD ۳۶، این روند را معکوس می‌کند و بدون آسیب به بافت‌های سالم، عملکرد سلول‌های ایمنی را احیا می‌سازد.

درمانی نوین در خط مقدم ایمنی‌درمانی

به گفته یی‌رو یو، «برخلاف دارو‌های مهارکننده نقاط کنترل ایمنی که در محیط‌های متابولیکی مخرب ناکارآمد هستند، PLT ۰۱۲ پیش‌دستانه عمل می‌کند؛ با تعدیل متابولیسم چربی، معماری ایمنی‌سرکوب‌گر تومور را بر هم می‌زند.»

وی افزود: «این آنتی‌بادی با کاهش انتخابی تجمع چربی در Treg‌ها و MDSC ها، و در عین حال بازسازی عملکرد سلول‌های CD ۸+، باعث احیای پاسخ ایمنی قدرتمند در مدل‌های سرطانی می‌شود.»

PLT ۰۱۲ در حال حاضر از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) موفق به دریافت نشان «داروی نادر» شده و به‌وسیله یک شرکت دانش‌بنیان منشعب از این پروژه برای آزمایش‌های بالینی آماده می‌شود.

چشم‌اندازی فراتر از سرطان کبد

پینگ‌چی هو در پایان گفت: «اهمیت این مطالعه فراتر از سرطان کبد است؛ زیرا CD ۳۶ در بسیاری از انواع تومور‌هایی با ریزمحیط چرب بیان می‌شود. این یافته‌ها نه‌تنها راه را برای ورود دسته‌ای جدید از ایمنی‌درمانی‌ها باز می‌کنند، بلکه درک ما از موانع متابولیکی موجود در برابر پاسخ ایمنی به سرطان را نیز عمق می‌بخشند.»