دریاچه‌ای در آفریقا اسرار گذشته را آشکار می‌کند

دریاچه چالا در آفریقا به یک بایگانی زمین‌شناسی منحصر‌به‌فرد تبدیل شده است که نوسانات میدان مغناطیسی و آثار آب و هوای باستانی را ثبت می‌کند.

به گزارش مجله خبری نگار، مجله ژئوشیمی، ژئوفیزیک، ژئوسیستمز خاطرنشان می‌کند که دریاچه زیبای چالا در مرز بین تانزانیا و کنیا، در دهانه یک آتشفشان خاموش قرار دارد، بنابراین این منطقه مدت‌هاست که با زیبایی خود گردشگران را به خود جذب می‌کند. اکنون، این موضوع برای دانشمندان نیز جالب است، زیرا سنگ‌های رسوبی زیرزمین، نوسانات میدان مغناطیسی زمین را در طول یک دوره ۱۵۰،۰۰۰ ساله ثبت کرده‌اند.

به گفته دانشمندان، وقتی سنگ‌ها یا صخره‌های رسوبی حاوی کانی‌های مغناطیسی تشکیل می‌شوند، جهت و قدرت میدان مغناطیسی که در زمان تشکیل آنها وجود داشته را «به خاطر می‌سپارند». یعنی، این سوابق می‌توانند به عنوان نشانگر‌های زمانی - نوعی اثر انگشت ژئوفیزیکی از گذشته - مورد استفاده قرار گیرند. این دقیقاً همان نوع «سابقه مغناطیسی» است که دانشمندان از نمونه‌ای که از کف دریاچه چالا حفر شده بود، استخراج کردند.

دانشمندان این کشف را مهم می‌دانند، زیرا بیشتر داده‌هایی که قبلاً به دست آورده بودند از عرض‌های جغرافیایی بالا در نزدیکی قطب‌های مغناطیسی به دست آمده بود. در حالی که رکورد‌های گرمسیری بسیار نادر هستند. در این دریاچه، به لطف رژیم آبی پایدار و انزوای آن، لایه‌های رسوبی به طور منظم و مداوم انباشته شده‌اند و این رکورد را به طور ویژه قابل اعتماد می‌کنند.

در این رکورد، دانشمندان شش ناهنجاری مغناطیسی - اختلالات موقت و موضعی در ساختار میدان مغناطیسی زمین - را شناسایی کرده‌اند. هیچ کدام از آنها در هیچ کجای دنیا ثبت نشده‌اند. فرضیه‌ای وجود دارد که چنین پدیده‌هایی ممکن است با فرآیند‌های آشفته در هسته داخلی زمین، در مرز بین بخش‌های مایع و جامد آن، مرتبط باشند.

علاوه بر داده‌های میدان مغناطیسی، دریاچه چالا آثاری از تغییرات اقلیمی را که ممکن است بر مهاجرت انسان تأثیر گذاشته باشد، در خود حفظ کرده است. یک لایه همچنین حاوی خاکستر ناشی از فوران آتشفشان غول پیکر توبا است که ۷۴۰۰۰ سال پیش در اندونزی رخ داده است. این یک نشانگر زمانی کلیدی است که امکان پیوند داده‌های ژئوفیزیکی با سوابق باستان‌شناسی و اقلیمی در سراسر جهان را فراهم می‌کند.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری