گرمازدگی؛ عامل فوت سالمندان در این روز‌های گرم!

به گزارش مجله خبری نگار،  با افزایش سن، توانایی بدن برای حفظ و سیگنال تشنگی به طور طبیعی تغییر می‌کند در نتیجه افراد مسن بیشتر مستعد کم‌آبی بدن، مخصوصا در هوای گرم هستند. یک مطالعه که در آن مساله کم‌آبی در میان سالمندان ارزیابی شده نشان می‌دهد که بخش بزرگی از سالمندان نیاز‌های هیدراتاسیون روزانه را برآورده نمی‌کنند و تقریباً ۶۰ درصد آنها کمتر از دو لیتر مایعات در روز مصرف می‌کنند. کم آبی با آگاهی و مراقبت صحیح تا حد زیادی قابل پیشگیری است و این شکاف را می‌توان با تغییرات کوچک و آگاهانه برطرف کرد. [۷ نشانه رایجی که می‌گوید بدن‌مان به آب بیشتری نیاز دارد]درک اینکه چرا افراد مسن بیشتر مستعد کم آبی هستند، کلید حفظ سلامت آنها است. این مطلب پنج دلیل مهم در پشت این آسیب‌پذیری را بررسی می‌کند ودیدگاه‌هایی را برای مراقبان و خانواده‌ها برای حمایت بهتر از عزیزان سالخورده ارائه می‌دهد.

کاهش محتوای آب کل بدن: با افزایش سن، نسبت آب در بدن به طور طبیعی کاهش می‌یابد. این بدان معناست که افراد مسن ذخایر مایعات کمتری دارند که آنها را در طول بیماری، گرما یا دوره‌های کاهش مصرف بیشتر مستعد کم‌آبی می‌کند. حتی کمبود خفیف مایعات می‌تواند علائم بیماری را سریعتر در افراد مسن نسبت به افراد جوان ایجاد کند. این امر حفظ هیدراتاسیون با آبرسانی مداوم را از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌کند.

مصرف ناکافی مواد مغذی و غذا‌های غنی از مایعات: اشتهای ضعیف، مشکلات دندانی یا بیماری مزمن اغلب منجر به حذف وعده‌های غذایی و کاهش مصرف مایعات می‌شود. بسیاری از سالمندان کمتر غذا‌های غنی از مایعات مانند میوه‌ها، سبزیجات و سوپ‌ها مصرف می‌کنند. نکته‌ای که سالمندان باید به آن توجه داشته باشند این است که این خوراکی‌ها به میزان قابل توجهی به هیدراتاسیون روزانه کمک می‌کنند. تغذیه ناکافی همچنین می‌تواند تعادل الکترولیت‌ها را مختل کند. گنجاندن وعده‌های غذایی غنی از آب به اطمینان از هیدراتاسیون بهتر کمک می‌کند.

بیماری‌های مزمن و کاهش مایعات بدن: بیماری‌های مزمن مانند فشار خون بالا، دیابت و بیماری قلبی در افراد مسن شایع هستند این بیماری‌ها اغلب باعث از دست دادن مایعات می‌شوند. به عنوان مثال، دیابت ممکن است منجر به تکرر ادرار شود، در حالی که درمان نارسایی قلبی ممکن است مصرف مایعات را محدود کند. مدیریت هیدراتاسیون در چنین مواردی نیاز به برنامه‌های مراقبت شخصی دارد.

کاهش تحرک و چالش‌های شناختی مانع آبرسانی کافی: محدودیت‌های جسمی یا اختلالات شناختی می‌تواند مانع از توانایی فرد مسن برای دسترسی به مایعات شود. آرتریت، ضعف، ترس از افتادن یا تحرک محدود، نوشیدن نوشیدنی را دشوار می‌کند، در حالی که زوال عقل و سایر شرایط شناختی تشخیص تشنگی یا اهمیت هیدراتاسیون را مختل می‌کند و افراد مسن را به مراقبین وابسته می‌کنند. برنامه‌های نظارت سایر افراد خانواده بر هیدراتاسیون افراد مسن و تسهیل دسترسی به آب و لیوان‌ها برای سالمندان می‌توانند به غلبه بر این موانع کمک کنند.