به گزارش مجله خبری نگار-برلین: بیتوجهی طولانیمدت به کمشنوایی میتواند عواقب وخیمی داشته باشد که فراتر از مشکلات ارتباطی است. از دست دادن شنوایی همچنین میتواند منجر به مشکلات جسمی مانند افزایش خطر زمین خوردن شود، زیرا شنوایی و تعادل مستقیماً با یکدیگر مرتبط هستند و همچنین اثرات منفی عاطفی و روانی دارد.
طبق مدلی که توسط جرکر رونبرگ، استاد روانشناسی سوئدی با تمرکز بر تحقیقات معلولیت، توسعه داده شده است، سیگنالهای شنیداری دریافتی توسط فرد مبتلا به کمشنوایی دیگر با آنچه مغز او در حافظه بلندمدت خود ذخیره کرده است، مطابقت ندارد.
این بسیار خستهکننده است، زیرا فرد مبتلا به کمشنوایی باید از تواناییهای شناختی خود برای ساختن جملات منطقی از بخشهایی که شنیده است استفاده کند، بنابراین منابع شناختی را از سایر وظایف منحرف میکند.
افراد مبتلا به کم شنوایی اغلب از نظر اجتماعی گوشه گیر میشوند که این امر میتواند آسیبهای بیشتری را به همراه داشته باشد.
دکتر کریستین ولتر، مدیر مرکز جامع شنوایی در بیمارستان کاتولیک بوخوم در آلمان، میگوید: «اگر کمتر با مردم تعامل داشته باشید و کمتر گفتوگو کنید، به اندازه کافی محرک دریافت نخواهید کرد... و این میتواند بر عملکرد شناختی شما تأثیر منفی بگذارد.»
دکتر بیرگیت مازورک، مدیر مرکز وزوز گوش در بیمارستان دانشگاه چاریته برلین، هشدار میدهد که انزوا و فقدان فعالیت بدنی که میتواند همراه آن باشد، ممکن است خطر افسردگی را نیز افزایش دهد و این مشکلات را به چهار دسته تقسیم میکند: «شنوایی، تحرک، شناخت و افسردگی». مطالعات نشان دادهاند که بین کاهش شنوایی و افزایش خطر زوال عقل و همچنین افسردگی ارتباط وجود دارد.
با این حال، ولتر هشدار میدهد که اگرچه مطالعات ارتباطی را نشان میدهند، اما هنوز مشخص نشده است که «چگونه کمشنوایی و تغییرات شناختی بر یکدیگر تأثیر میگذارند».
مازورک میگوید، با توجه به خطرات سلامتی، متخصصان توصیه میکنند افراد مبتلا به کمشنوایی برای «بهرهوری بیشتر از نظر شناختی» به موقع به دنبال سمعک باشند.
مازورک میگوید استفاده زودهنگام از سمعک نیز ایده خوبی است، زیرا به شما این امکان را میدهد که گذاشتن آن را تمرین کنید و به تنظیم آن عادت کنید، و خاطرنشان میکند که این کار وقتی جوانتر و سالمتر هستید آسانتر است.
طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، از هر پنج نفر بین ۶۰ تا ۶۹ سال، یک نفر از کم شنوایی رنج میبرد. این درصد در گروه سنی بین ۷۰ تا ۷۹ سال به ۴۲ درصد افزایش مییابد، در حالی که برای افراد بالای ۸۰ سال به ۷۱.۵ درصد میرسد.
(دی پیای)