به گزارش مجله خبری نگار،اولین استفاده از دانههای زردآلو به عنوان درمان سرطان در ایالات متحده به دهه ۱۹۲۰ برمی گردد. دکتر ارنست تی. کربس پدر ادعا کرد که از روغنهای استخراج شدهی هسته زردآلو برای درمان افراد مبتلا به سرطان استفاده کرده است.
با این حال، درمان برای استفاده عمومی بسیار سمی تشخیص داده شد. پسرش بعدا در دهه ۱۹۵۰ فرمول ایمنتر و غیر سمی یافت، این فرمول هم از مغز زردآلو استخراج میشود.
خواص زردآلو و همچنین نحوهی استفاده از آن بیشتر شبیه بادام میباشد. هسته زردآلو منبع غنی مواد مغذی زیر میباشد:
روغن – ۴۵ تا ۵۰ درصد
پروتئین – ۲۵ درصد
کربوهیدرات – ۸ درصد
فیبر – ۵ درصد
آنها همچنین دارای چربیهای سالم هستند که به کاهش کلسترول بد خون کمک میکنند. هستهها حاوی اسیدهای چرب ضروری (امگا ۶ و امگا ۳) هستند که به مبارزه با بیماریهای قلبی و بهبود سلامت روان کمک میکنند.
مغز زردآلو همچنین حاوی ترکیب شیمیایی آمیگدالین یا ویتامین B۱۷ است. این موضوع قبلا به ادعاهای مبارزه با سرطان مرتبط بوده است.
لاتریل نام دارویی ثبت شده برای آمیگدالین است.
پسر کربس، ویتامین B۱۷ را لاتریل نامید. وی ادعا کرد که سرطان به دلیل کمبود ویتامین B۱۷ ایجاد میشود و مکمل لاتریل رشد سلولهای سرطانی را متوقف میکند.
ادعا شده که آمیگدالین دارای مزایای مختلفی برای مبارزه با سرطان است. در حال حاضر هیچ تحقیق علمی معتبری برای پشتیبانی از این ادعاها وجود ندارد، اما بسیاری از وب سایتها از تاثیر آمیگدالین برای درمان افراد سرطانی پشتیبانی میکنند.
نظریه دیگری پیشنهاد میکند که، چون آمیگدالین در بدن به سیانید تبدیل میشود برای از بین بردن سلولهای سرطانی و جلوگیری از رشد تومورها مفید است.
همین تبدیل شدن آمیگدالین به سیانید است که ادعاها درباره فواید هسته زردآلو را خطرناک میکند.
سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) رابطه بین هسته زردآلو و مسمومیت با سیانید را تایید کرده است. موارد متعدد نشان داده که مصرف مقادیر زیاد مغز زردآلو باعث علائمی از قبیل استفراغ شدید، تعریق، سرگیجه و ضعف میشود.
سازمان غذا و داروی آمریکا، آمیگدالین (یا لاتریل یا ویتامین B۱۷) را به عنوان نوعی درمان برای سرطان تایید نمیکند.
در یک بررسی در سال ۲۰۱۵ گزارش شد که به دلیل مسمومیت احتمالی با سیانید در پی مصرف مقادیر زیادی از آمیگدالین همه اشکال لاتریل خطرناک هستند.
نویسندگان نوشتند: خطر قابل توجهی از عوارض جانبی جدی ناشی از مسمومیت با سیانید پس از مصرف لاتریل یا آمیگدالین به ویژه پس از مصرف خوراکی وجود دارد.
با این حال مطالعه دیگری که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد، تاثیرات آمیگدالین بر رشد سلولهای سرطان پروستات را مورد بررسی قرار داد. این تحقیق نشان داد که یک دوز این ماده شیمیایی (به طور خاص ۱۰ میلی گرم در میلی لیتر) فعالیت ضد توموری قابل توجهی از خود نشان میدهد.
تحقیقات بعدی دریافت که حداکثر دوز قابل قبول آمیگدالین برای افراد بزرگسال تنها ۰.۳۷ گرم (یا سه مغز کوچک) است. دوزهای بالاتر میتوانند از حداکثر دوز قابل قبول فراتر رفته و برای بزرگسالان سمی باشد.
با این حال اکثریت قریب به اتفاق تحقیقات و بررسیها ادعا میکنند که هسته زردآلو و آمیگدالین یا لاتریل دارای مزایای مبارزه با سرطان نیستند.
یک مطالعه در سال ۲۰۰۶، ۳۶ گزارش استفاده از لاتریل برای مبارزه با سرطان را بررسی کرد. نویسندگان نتیجه گرفتند که این ادعا که لاتریل اثرات مفیدی برای بیماران سرطانی دارد با دادههای بالینی معتبر پشتیبانی نمیشود.
آنها همچنین نوشتند که هیچ یک از مطالعات موردی آنها اثرگذاری لاتریل را اثبات نکرده است.
علیرغم ادعاها، هیچ تحقیق تایید شدهای وجود ندارد که دانههای زردآلو را با موفقیت در درمان سرطان مرتبط کند. گول درمانهای جعلی سرطان را نخورید.
اگرچه هسته زردآلو حاوی مواد مغذی زیادی است که سلامت قلب و مغز را بهبود میبخشند، اما استفاده از آنها به عنوان یک درمان طبیعی سرطان تا حد زیادی بی دلیل است.
وجود آمیگدالین (معروف به لاترین یا ویتامین B۱۷) در داخل دانه میتواند اثرات سو بر سلامتی داشته باشد.
لاترین میتواند منجر به علائم مسمومیت با سیانید شود که عبارتند از:
سرگیجه
سردرد
تهوع و استفراغ
تنفس سریع و پی در پی
ضربان قلب سریع
بی قراری
ضعف
دوز بالای لاترین حتی میتواند منجر به آسیب به قلب، مغز و اعصاب و حتی مرگ شود.
قبل از شروع هر روش درمانی جایگزین برای درمان سرطان با پزشک خود صحبت کنید.
اگرچه تاثیر هسته زردآلو برای درمان سرطان ثابت نشده، اما درمانهای امیدوار کننده دیگری نیز وجود دارد که ممکن است برای شما مفید باشد.
منبع:سومیتا