داروی خوراکی در کارآزمایی‌ها ۱۰۰ ٪ اثربخشی را در برابر ابولا نشان می‌دهد

به گزارش مجله خبری نگار، ابولا برای انسان‌ها و پستانداران بسیار کشنده است و میزان مرگ و میر به حدود ۹۰ درصد از مبتلایان می‌رسد.

به عنوان مثال، اپیدمی ابولا در غرب آفریقا بین سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۶، ۱۱۳۲۵ نفر از ۲۸۶۰۰ مورد آلوده را کشت، در حالی که شیوع دیگری بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ در جمهوری دموکراتیک کنگو و اوگاندا ۲۲۹۹ نفر از ۳۴۸۱ مورد را کشت.

به گفته دانشمندان، اگرچه درمان‌های مبتنی بر آنتی بادی در آزمایش‌های حیوانی و انسانی موفقیت‌هایی را نشان داده‌اند، اما الزامات ذخیره سازی و حمل و نقل زنجیره سرد چالش‌های قابل توجهی را برای محدود کردن شیوع ایجاد می‌کند.

بنابراین، نیاز فوری به تولید قرص‌های خوراکی وجود دارد که بتوانند به سرعت و به طور گسترده توزیع شوند تا جان افراد را نجات دهند و شیوع ویروس را در مناطقی با منابع محدود محدود محدود کنند.

دانشمندان توضیح دادند: دارو‌های ضد ویروسی خوراکی مزایای متعددی نسبت به دارو‌های تزریقی دارند، از جمله سهولت عرضه، ذخیره سازی، توزیع و مدیریت.

قبلا مشخص شده است که اوبیلدسیویر (ODV) فعالیت گسترده‌ای در برابر چندین ویروس RNA، از جمله خانواده رشته‌ای که ویروس ابولا به آن تعلق دارد، زمانی که ۲۴ ساعت پس از قرار گرفتن در معرض ویروس تجویز می‌شود، دارد.

با این حال، در تحقیقات قبلی، دانشمندان از تزریق عضلانی برای وارد کردن ویروس به ماکاک‌ها استفاده کرده‌اند که باعث می‌شود بیماری به سرعت توسعه یابد و ردیابی اثر دارو را دشوار کند.

در آخرین مطالعه که در مجله Science Advances منتشر شده است، دانشمندان دریافتند که اوپلدسیویر ۱۰۰ ٪ از میمون‌های رزوس در معرض ویروس ابولا مایکونا محافظت می‌کند که در صورت تجویز از طریق غشا‌های مخاطی بسیار موثر است.

به پنج میمون رزوس و پنج ماکاک سرطان خوار دوز روزانه اوپلدسیویر به مدت ۱۰ روز از ۲۴ ساعت پس از قرار گرفتن در معرض ویروس داده شد، در حالی که سه میمون به عنوان گروه کنترل استفاده شدند.

دانشمندان دریافتند که اوپلدسیویر ۱۰۰ ٪ محافظت در برابر مرگ برای میمون‌های رزوس و ۸۰ ٪ محافظت از ماکاک‌های سرطان خوار را فراهم می‌کند. همانطور که بیماری تحت روش جدید تجویز ویروس آهسته‌تر پیشرفت می‌کرد، تیم همچنین توانست مکانیسم‌های عملکرد دارو را کشف کند. آنها دریافتند که میمون‌های تحت درمان بیان بالاتری برای پروتئین‌هایی نشان دادند که از فعال شدن سلول‌های سیستم ایمنی (سلول‌های T) پشتیبانی می‌کنند. میمون‌هایی که دارو را دریافت کردند نیز اثر ضد التهابی بهتری و کاهش هرگونه واکنش ایمنی شدید را نشان دادند.

به طور کلی، دانشمندان می‌گویند که این یافته‌ها از امکان استفاده از اوپلدسیویر به عنوان یک پیشگیری پس از قرار گرفتن در معرض ویروس خوراکی پشتیبانی می‌کند. آنها نوشتند: «این یافته‌ها نشان می‌دهد که درمان با اپلدسیویر فرصتی را برای ایجاد ایمنی انطباقی فراهم می‌کند و در عین حال التهاب بیش از حد را کاهش می‌دهد، که ممکن است از نتایج کشنده جلوگیری کند.

دانشمندان امیدوارند بتوانند درک بهتری داشته باشند که چگونه درمان دیرهنگام با اوپلدسیویر بر پاسخ‌های ایمنی تأثیر می‌گذارد.

منبع: ایندیپندنت