فناوری انقلابی: اسکنر جدید تومور‌های سرطانی "پنهان" را با دقت بی سابقه‌ای تشخیص می‌دهد

محققان دانشگاه آبردین اسکنر جدیدی ساخته‌اند که می‌تواند بافت سرطانی و سالم را با دقت بیشتری نسبت به روش‌های فعلی مانند تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) تشخیص دهد.

به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان امیدوارند که این نوآوری، به نام Field Cycling Imager یا FCI، تعداد جراحی‌هایی را که بیماران انجام می‌دهند کاهش دهد و درمان‌های شخصی‌سازی‌شده و مؤثرتری ارائه دهد.

فناوری انقلابی: اسکنر جدید تومور‌های سرطانی

نوع جدیدی از اسکنر که توسط دانشمندان دانشگاه آبردین و NHS Grampian اختراع شده است، می‌تواند تومور‌هایی را در بافت پستان تشخیص دهد که MRI قادر به شناسایی آنها نیست - این می‌تواند روش تشخیص و درمان سرطان سینه را تغییر دهد.

— دانشگاه آبردین (aberdeenuni) ۲۶ فوریه ۲۰۲۵

اسکنر FCI مبتنی بر فناوری برگرفته از MRI است، اما در میدان‌های مغناطیسی بسیار کم کار می‌کند و به آن اجازه می‌دهد تا تأثیر بیماری‌ها را بر روی اندام‌ها به روش‌هایی که قبلاً امکان‌پذیر نبود، نظارت کند.

برخلاف MRI سنتی که از میدان‌های مغناطیسی ثابت استفاده می‌کند، اسکنر جدید می‌تواند قدرت میدان مغناطیسی را در طول اسکن تغییر دهد، و باعث می‌شود که مانند چندین دستگاه در یک دستگاه عمل کند و اطلاعات متعددی در مورد بافت ارائه کند.

این اسکنر می‌تواند گسترش تومور‌های سرطانی را که قبلاً غیرقابل تشخیص بودند، تشخیص دهد. کاهش جراحی‌های مکرر، همانطور که در حال حاضر، حدود ۱۵ درصد از زنان به دلیل باقیمانده قسمت‌های تومور، پس از برداشتن تومور به جراحی دوم نیاز دارند. اسکنر جدید می‌تواند لبه‌های تومور را با دقت بیشتری مشخص کند و نیاز به روش‌های مکرر را کاهش دهد.

این اسکنر نیازی به تزریق رنگ کنتراست ندارد، که ممکن است در برخی از بیماران واکنش‌های آلرژیک یا آسیب کلیوی ایجاد کند.

۹ بیمار سرطان سینه در این مطالعه شرکت کردند و نتایج نشان داد که اسکنر جدید می‌تواند تومور‌ها را با دقت بیشتری نسبت به MRI سنتی شناسایی کند. با این حال، محققان تاکید می‌کنند که برای تایید اثربخشی این تکنیک به مطالعات بیشتری نیاز است.

دکتر لیونل بروش، محقق ارشد این مطالعه، گفت: «تصاویر تولید شده توسط اسکنر جدید می‌تواند تومور‌های سینه را با دقت بیشتری مشخص کند.»

اسکنر جدید یک پیشرفت هیجان انگیز در زمینه تشخیص و درمان سرطان است و می‌تواند کاربرد‌های بالینی گسترده‌ای در آینده داشته باشد.

نتایج این مطالعه در مجله Nature Communications Medicine منتشر شد.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری