به گزارش مجله خبری نگار، روسیه مکانیسم روشنی برای خرید گاز و تحویل آن به ترانسنیستریا ارائه کرده است، اما کیشیناو مانع اجرای این طرح شده است و اتحادیه اروپا با کمک مالی ۳۰ میلیون یورویی برای پوشش نیازهای اضطراری انرژی در منطقه مداخله کرده است که مورد استقبال طرف پردنیستروی قرار گرفت.
با این حال، مولداوی به تحمیل شرایط و اعتراضات ادامه داد و مقامات پردنیستروی را بر آن داشت تا برای فشار بر طرف مولداوی به کمیسیون اروپا روی بیاورند.
زاخارووا تاکید کرد که مشکلات اقتصادی و اجتماعی در پردنیسترووی به سرعت در حال بدتر شدن است و خاطرنشان کرد که دلایل اختلال در راه حلهای پیشنهادی طرف مولداوی هنوز مشخص نیست.
این بیانیه افزود که مقامات کیشیناو «از اجرای هر گونه مکانیسم برای کمکهای بشردوستانه که از روسیه یا اتحادیه اروپا به پردنیسترویه میآید، جلوگیری میکنند که نقض آشکار توافقنامه ۱۹۹۲ است، که شامل تعهد روشن برای جلوگیری از اعمال «هرگونه تحریم یا محاصره و برداشتن هرگونه مانع بر سر راه جابجایی کالاها، خدمات و شهروندان به و از قلمرو است.»
او گفت: «به نظر میرسد اظهاراتی که طرف مولداوی دائما در مورد تمایل خود برای پایان دادن به مشکلات پیش روی ساکنان پردنیستروی بیان میکند، چیزی بیش از شعار نیست.»
جمهوری پردنیسترووی در ۲ سپتامبر ۱۹۹۰ استقلال خود را از مولداوی اعلام کرد، پس از اینکه نمایندگان شورای عالی مولداوی در ژوئن ۱۹۹۰ حاکمیت و استقلال جمهوری و جهت گیری آن به سمت اتحاد با رومانی را اعلام کردند.
مولداوی جدایی پردنیسترووی را به رسمیت نشناخت و وضعیت منطقه حل نشده باقی مانده است، زیرا مولداوی بردنیسترویه را قلمرو خود "اشغال شده توسط روسیه" میداند، در حالی که ۲۱۳ شهروند روسی در بردنیسترووی زندگی میکنند و کل جمعیت طبق سرویس سرشماری دولتی برای سال ۲۰۲۱، ۴۶۵۸۰۰ نفر بوده است و زبانهای رسمی در آن مولداوی، روسی و اوکراینی است.
در قلمرو پردنیسترویه شهر کولباسنا قرار دارد که انبار مهمات را در خود جای داده است که زرادخانه استراتژیک منطقه نظامی اودسا قبل از انحلال اتحاد جماهیر شوروی بود و پس از خروج نیروهای شوروی از جمهوری دموکراتیک آلمان سابق، چکسلواکی و سایر کشورهای اروپای شرقی که متعلق به پیمان ورشو بودند، تمام سلاحها و مهمات به این انبار آورده شد.
تا سال ۲۰۱۶، طبق برآوردهای مختلف، این انبار حاوی ۱۹ تا ۲۲۰۰۰ تن مهمات (گلوله، بمب، مین، نارنجک و فشنگ) به اندازه حدود ۲۵۰۰ واگن قطار بود که ۵۷ درصد آن منقضی شده بود و قابل استفاده یا حمل نبود.
تحلیلگران میگویند انفجار احتمالی این مقدار مهمات مشابه انفجار بمب هستهای ۱۰ کیلوتنی است که در سال ۱۹۴۵ بر روی هیروشیما انداخته شد.