به گزارش مجله خبری نگار، تعدادی از ستارههای فوتبال، معروفترین بازی روی کره زمین، از شهرت و موفقیتهایی که در زمین به دست آوردند لذت بردند و سعی کردند پس از پایان دوران فوتبالی خود با ورود به نبرد سیاسی و تلاش برای صعود به قله هرم از این مزیت استفاده کنند.
مشهورترین فوتبالیست سابق با بیشترین موفقیت در عرصه سیاسی، جورج وی ستاره فوتبال لیبریایی است که در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۷ به عنوان رئیس جمهور این کشور آفریقایی انتخاب شد.
جورج ویا در طول دوران حرفهای خود با برنده شدن توپ طلا در سال ۱۹۹۵، زمانی که برای آث میلان بازی میکرد، به یک شاهکار نادر دست یافت.
اندکی پس از پایان جنگ داخلی خشونت آمیز لیبریا، جورج ویا در آن زمان در کشورش بسیار محبوب شد و در سال ۲۰۰۵ قصد خود را برای نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری اعلام کرد.
مخالفان سیاسی او او را بی تجربه، بی سواد و "کودک در جنگل" توصیف کردند، اما ستاره سابق فوتبال جهان اهمیتی نداد و به وعده خود عمل کرد و در انتخابات ریاست جمهوری لیبریا در سال ۲۰۰۵ نامزد شد. در این انتخابات، او رقابت ریاست جمهوری را به رقیب خود الن جانسون-سیرلیف باخت، که اولین زنی بود که در لیبریا به این سمت رسید.
جورج وی در سال ۲۰۱۴ بازگشت و در انتخابات پارلمانی سیرلیف، پسر رئیس جمهور الن جانسون را شکست داد. این فرصت برای رسیدن به بالاترین مقام کشور در سال ۲۰۱۷ با پایان دوره رئیس جمهور سیرلیف به وجود آمد. این بار موفق شد و موفق شد ریاست جمهوری را به دست آورد و تا سال ۲۰۲۳ در سمت خود باقی ماند و در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری را به رقیب خود جوزف بوآکی باخت.
سیاستمدار برجسته جهانی که از استادیومهای فوتبال آمده و هنوز در قدرت است، ویکتور اوربان است که دو بار به عنوان نخست وزیر مجارستان انتخاب شد.
اوربان قبل از ورود به سیاست سابقه دارد. قبل از آن، او دهها بازی برای جوانان ویدیوتون انجام داد. اوربان در حالی که به عنوان نخست وزیر خدمت میکرد، یک بار به دلیل شرکت در دورههای آموزشی مقدماتی برای مسابقات قهرمانی آماتور خواستار به تعویق انداختن جلسات کابینه شد.
چهره سوم غنی ریورا است که قبل از روی آوردن به سیاست سابقه طولانی در فوتبال دارد، ستاره سابق آث میلان و بهترین فوتبالیست سال اروپا در سال ۱۹۶۹ است. ریورا همچنین به عنوان یکی از مهمترین بازیکنان ایتالیایی تاریخ توصیف میشود.
پس از اتمام کار خود در زمینه ورزش، او به عنوان معاون آث میلان خدمت کرد، اما در سال ۱۹۸۶ نگاه خود را به سیاست معطوف کرد. در سال ۱۹۸۷ او به سرعت به عنوان معاون حزب دموکرات مسیحی انتخاب شد و بعدا به عنوان معاون وزیر دفاع خدمت کرد. ریورا به مسیر سیاسی خود ادامه داد و این ستاره سابق فوتبال ایتالیا در سال ۲۰۰۵ به عضویت پارلمان اروپا درآمد.
چهارمین ستاره فوتبال که وارد سیاست شدهاند، ستاره فوتبال برزیلی روماریو، که یکی از بزرگترین مهاجمان تاریخ فوتبال محسوب میشود. او در سال ۲۰۱۰ یک کرسی در مجلس نمایندگان کشورش برای حزب سوسیالیست برزیل به دست آورد و از سال ۲۰۲۱ به نمایندگی از حزب لیبرال در سنا تغییر مکان داده است.
پنجمین آنها فوتبالیست ایسلندی آلبرت گادموندسون است که اولین بازیکن کشورش بود که برای چندین باشگاه از جمله آرسنال و میلان بازی کرد.
این بازیکن که در سال ۱۹۹۴ درگذشت، در سال ۱۹۷۴ با انتخاب شدن به نمایندگی از شهر ریکیاویک به نمایندگی از پارلمان، رسما وارد صحنه سیاسی کشورش شد. بعدا در سال ۱۹۸۰ او برای ریاست جمهوری ایسلند نامزد شد، اما اولی را از دست داد.
ستاره سابق فوتبال از سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۵ به عنوان وزیر دارایی ایسلند خدمت کرد و پس از آن در دو سال بعد وزیر کشاورزی شد.
در سال ۱۹۸۹ او یک حزب سیاسی خصوصی تأسیس کرد و توانست آن را به پارلمان بیاورد. پس از آن، در چهار سال قبل از خدمت دیپلماتیک، او به عنوان سفیر در فرانسه خدمت کرد.
این فوتبالیستها که پس از بازنشستگی از زمین به مبارزه سیاسی روی آوردند و سمتهای ارشد را در کشورهای خود بر عهده داشتند، در هر صورت نشان دادهاند که ستارههای فوتبال پس از پایان دوران حرفهای خود گزینههای زیادی دارند، نه فقط در زمین تمرین سنتی. محبوبیت گسترده فوتبال در جهان میتواند راه را برای رسیدن ستارههای بزرگ به ردههای برتر هموار کند و آنها این موضوع را در عمل تأیید کردند.
منبع: RT