نشستن برای ساعات طولانی چه تاثیری بر دیسک‌های بین مهره‌ای دارد؟

به گزارش مجله خبری نگار/بهداشت نیوز، آناتومی بدن ما بسیار سازگار است، برای حرکت - راه رفتن، دویدن، خم شدن، بلند کردن و سایر فعالیت‌های پویا - به جای اینکه ساعت‌ها در یک موقعیت ثابت بماند، تکامل یافته است. مانند اجدادمان که ساعت‌ها راه میرفتند یا کشاورز و چوپان و صنعتگر بوده‌اند. نشستن طولانی مدت پشت میز می‌تواند بر چندین سیستم بدن فشار وارد کند و در طول زمان منجر به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی شود.

چرا بدن انسان برای نشستن طولانی مدت روی صندلی مناسب نیست:

ستون فقرات انسان به طور طبیعی برای حمایت از وضعیت عمودی و پویا طراحی شده است. دارای منحنی‌های طبیعی (گردن، قفسه سینه و کمر) است که به جذب ضربه و حفظ تعادل در هنگام حرکت کمک می‌کند.

با این حال، نشستن طولانی مدت پشت میز اغلب منجر به افتادن یا خمیدگی می‌شود که فشار بیش از حد بر ستون فقرات، به ویژه در ناحیه کمر وارد می‌کند. نشستن طولانی مدت می‌تواند انحنای طبیعی ستون فقرات را صاف کند و منجر به ناهماهنگی یا درد در پشت، گردن و شانه‌ها شود.

دیسک‌های ستون فقرات:

نشستن برای ساعات طولانی می‌تواند دیسک‌های بین مهره‌ای را که به عنوان ضربه گیر بین مهره‌ها عمل می‌کنند، فشرده کند. این فشرده سازی می‌تواند خطر انحطاط دیسک، فتق یا برآمدگی را در طول زمان افزایش دهد.

مشکلات وضعیتی: شایع‌ترین مشکلات وضعیتی ناشی از نشستن طولانی مدت شانه‌های گرد، وضعیت سر به جلو و "گردن متن" (به دلیل خم شدن بیش از حد گردن هنگام نگاه کردن به صفحه نمایش) است. این انحرافات وضعیتی می‌تواند باعث درد و ناراحتی مزمن به خصوص در گردن، شانه‌ها و کمر شود.

یکی از دلایل چاقی، نشستن مستمر است

بدن انسان هنگام نشستن کالری کمتری می‌سوزاند و عدم تحرک طولانی مدت می‌تواند منجر به افزایش وزن و مشکلات متابولیک شود:

افزایش وزن: نشستن در مقایسه با ایستادن یا راه رفتن کالری کمتری می‌سوزاند. با گذشت زمان، این عدم تعادل کالری می‌تواند به افزایش وزن و چاقی کمک کند، که با بسیاری از مشکلات سلامتی دیگر از جمله دیابت، بیماری قلبی و مشکلات مفصلی مرتبط است.

نشستن طولانی مدت نیز می‌تواند به روش‌های مختلفی بر سیستم گوارشی تأثیر بگذارد:

هضم کندتر: نشستن برای مدت طولانی می‌تواند روند هضم را کند کند، زیرا بدن در موقعیتی نیست که حرکت غذا را از طریق دستگاه گوارش تسهیل کند. این می‌تواند منجر به نفخ، یبوست و ناراحتی عمومی شود.

اثرات وضعیتی بر هضم غذا: خوابیدن یا خمیدن در هنگام نشستن اندام‌های شکمی را فشرده می‌کند و به طور بالقوه بر کارایی هضم تأثیر می‌گذارد و باعث ناراحتی می‌شود.

مقاومت به انسولین: نشان داده شده است که نشستن طولانی مدت باعث کاهش حساسیت به انسولین می‌شود که عاملی کلیدی در ایجاد دیابت نوع ۲ است. فعالیت بدنی به تنظیم سطح انسولین کمک می‌کند و بدون آن، بدن ممکن است در مدیریت قند خون کمتر کارآمد شود.

همچنین از آنجا که بدن انسان برای حرکت طراحی شده است، ثابت ماندن برای مدت طولانی می‌تواند بر سلامت روانی تأثیر بگذارد:

کاهش تولید اندورفین: حرکات بدنی باعث تحریک تولید اندورفین، هورمون‌های "احساس خوب" مغز می‌شود. بدون حرکت منظم، افراد ممکن است افزایش استرس و اضطراب و همچنین کاهش خلق و خو و عملکرد کلی شناختی را تجربه کنند.

زوال شناختی: تحقیقات نشان داده است که سبک زندگی بی تحرک با زوال شناختی مرتبط است. عدم تحرک باعث کاهش جریان خون به مغز می‌شود که می‌تواند حافظه، تمرکز و وضوح ذهنی را مختل کند.

افزایش استرس: نشستن طولانی مدت، به خصوص زمانی که با ساعات طولانی کار همراه باشد، می‌تواند منجر به افزایش سطح استرس شود. کمبود فعالیت بدنی و استراحت باعث افزایش سطح کورتیزول (هورمون استرس) در بدن می‌شود که می‌تواند بر خلق و خو، خواب و رفاه کلی تأثیر منفی بگذارد

و اینها گوشه‌ای از عوارض نشستن طولانی مدت است.

استراحت‌های منظم: هر ۳۰ دقیقه یک بار از جای خود بلند شوید، راه بروید یا کشش‌های ساده انجام دهید.

استفاده از ایستگاه‌های کاری ارگونومیک: ایستگاه‌هایی که امکان تغییر وضعیت نشستن و ایستادن را فراهم می‌کنند.

تمرین وضعیت بدنی خوب: اصلاح وضعیت نشستن به گونه‌ای که پشت صاف و شانه‌ها عقب نگه داشته شود.

ورزش منظم: انجام تمرینات ورزشی در طول روز برای تقویت عضلات مرکزی و حفظ تحرک بدن.

این اقدامات می‌توانند به کاهش اثرات منفی نشستن طولانی مدت کمک کنند و سلامت جسمی و روانی فرد را حفظ نمایند.