مطالعه: خوانندگان «شعر مصنوعی» را به اشعار شاعران بشری ترجیح می‌دهند

به گزارش مجله خبری نگار، در این مطالعه آمده است که برخی از خوانندگان قادر به تمایز بین شعر نوشته شده از طریق هوش مصنوعی و شعر سروده شده توسط انسان نیستند. آنها همچنین اغلب اشعار هوش مصنوعی را به شعر‌های شاعران واقعی، از جمله آثار کلاسیک ادبیات جهان، ترجیح می‌دهند.

این تجزیه و تحلیل توسط دانشمندان آمریکایی برایان پورتر و ادوارد ماچری از دانشگاه پیتسبورگ انجام شد. آنها در مقاله خود خاطرنشان می‌کنند که تحقیقات نشان داده است که مردم به سختی می‌توانند بین آثار هنری ایجاد شده توسط هوش مصنوعی (مانند نقاشی ها، عکس‌ها و پرترهها) و آثار خلق شده توسط انسان تمایز قائل شوند. در مورد شعر، این مشکل با چارچوب این نوع هنر پیچیده می‌شود، زیرا به معنای آزادی در تدوین محتوا و فرم است.

این مطالعه شامل دو کارآزمایی بود که اولی شامل بیش از ۱۶۰۰ نفر بود. پنج اثر از ده شاعر مشهور انگلیسی زبان مانند ویلیام شکسپیر و لرد بایرون انتخاب شد و پنج اثر دیگر با استفاده از چت بات ۳.۵ مطابق با سبک نویسندگان خلق شد. سپس به هر شرکت کننده به طور تصادفی ده متن داده شد، از جمله ۵ متن توسط یک نویسنده واقعی، و ۵ متن دیگر که به سبک هوش مصنوعی آنها ساخته شده بود، و آنها باید پاسخ می‌دادند که آیا این یک محصول صنعتی است یا یک کتاب قلمی. این آزمایش نشان داد که شرکت کنندگان قادر به تشخیص اشعار متعلق به نویسنده واقعی نیستند و اغلب اشعار خلق شده را واقعی توصیف می‌کنند.

کارآزمایی دوم با یک گروه جدید متشکل از نزدیک به ۷۰۰ نفر که در مطالعه آنلاین شرکت کردند، انجام شد. آنها مجموعه‌ای تصادفی از ۱۰ شعر (از ۱۰۰ شعر مورد استفاده در آزمایش اول) دریافت کردند و آنها را بر اساس ۱۴ نمره مختلف ارزیابی کردند. شرکت کنندگان به سه گروه تقسیم شدند که به یکی گفته شد که همه متون توسط هوش مصنوعی ایجاد شده اند (صرف نظر از نویسنده واقعی)، به گروه دیگر گفته شد که در حال خواندن آثار واقعی هستند و در نهایت به گروه سوم هیچ اطلاعاتی در مورد نویسندگی دریافت نکردند.

در نتیجه، شرکت کنندگان در گروه اول به طور متوسط در مقایسه با گروه دوم نمرات کمتری کسب کردند، به این معنی که اگر از قبل می‌دانستند که توسط یک انسان نوشته شده اند به جای هوش مصنوعی، شعر‌های واقعی را ترجیح می‌دهند. با مقایسه نتایج با گروه سوم، که در آن شرکت کنندگان از وابستگی متونی که می‌خواندند اطلاعی نداشتند، آزمودنی‌های آزمون به طور کلی کار هوش مصنوعی را به عنوان بالاترین سطح کار شاعران واقعی توصیف کردند.

در این مقاله آمده است: تحقیقات ما نشان می‌دهد که شرکت کنندگان از یک استراتژی رایج، اما ناتوان برای تشخیص شعر هوش مصنوعی از شعر انسانی استفاده کردند، زیرا سادگی اشعار تولید شده توسط هوش مصنوعی آنها را برای خوانندگان بدون تجربه ادبی قابل درک‌تر می‌کند و در نهایت آنها را تشویق می‌کند تا شعر تولید شده را ترجیح دهند. این مقاله نتیجه گرفت که پیچیدگی آثار ساخته شده توسط انسان به عنوان گفتار نامنسجم ناشی از هوش مصنوعی اشتباه تفسیر می‌شود.

منبع: TASS