جنگ، شادی ندارد، اما تنبیه متجاوز و دفاع از بیگناهان غزه چرا

به گزارش مجله خبری نگار، «جنگ ۸ ساله با عراق چه دستاوردی داشت که می‌خوایم با اسرائیل وارد جنگ بشیم؟» این کامنت یکی از کاربران فضای مجازی زیر خبر شادی مردم شیراز پس از عملیات «وعده صادق» است. کامنتی که ابتدای آن نوشته بود: «جنگ که شادی نداره!»

نیمه شب شنبه، خبر حرکت پهپاد، موشک‌های کروز و بالستیک از ایران به فلسطین اشغالی در پاسخ به حمله رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران در دمشق منتشر شد. بسیاری از مردم خوشحال شده و بخشی از آن‌ها به خیابان‌ها آمده و جشن گرفتند؛ اما عده‌ای از ترس آغاز جنگ بین ایران و اسرائیل از انجام این عملیات ابراز نارضایتی کردند.

یکی از افرادی که با انجام عملیات «وعده صادق» مخالف بود، می‌گفت: «ایران نباید به حمله اسرائیل به سفارت ایران واکنش نشون بده و دامنه جنگ رو گسترده‌تر کنه.»

عده‌ای دیگر هم می‌گفتند: «تورو خدا جنگ رو شروع نکنید؛ چون جنگ خوب نیست. فقط مردم «بی‌گناه» کشته می‌شند.»؛ این در حالی است که کم‌تر از ۲ هفته پیش ۷ نفر از مستشاران ایرانی توسط اسرائیل به شهادت رسیدند. در واقع این اسرائیل است که در ابتدا به کنسولگری ایران تجاوز کرد. همچنین بیش از ۷ ماه است که بالغ بر ۳۳ هزار فلسطینی غیرنظامی و «بی‌گناه» زیر آتش رژیم صهونیستی به شهادت می‌رسند که تعداد زیادی از آن‌ها زن و کودک هستند.

این شیوه نگاه به مسائل امنیتی درباره جنگ تحمیلی هم وجود دارد. سال‌هاست اپوزیسیون فعال در داخل و خارج کشورمان می‌پرسند که چرا پذیرش قطعنامه ۵۹۸ برای پایان جنگ تحمیلی تا سال ۱۳۶۷ طول کشید؛ در حالی که جنگ می‌توانست بعد از آزادسازی خرمشهر در سال ۱۳۶۱ به پایان برسد و مردم ایران به زندگی عادی برگردند.

این در حالی است که فرماندهان نظامی کشورمان معتقد بودند اگر پس از فتح خرمشهر، وارد خاک عراق نشویم، جنگ از طرف ایران به طور یک طرفه متوقف شده و رژیم بعث با احساس امنیت، ارتش خود را بازسازی می‌کند.

سرلشکر سیدیحیی رحیم صفوی، فرمانده اسبق سپاه پاسداران می‌گوید: «وقتی خرمشهر آزاد شد، از نظر نظامی آن منطقه قابل دفاع نبود و عراقی‌ها هنوز بیش از هزار کیلومتر مرز‌های غربی ایران را در اختیار داشتند. اگر سال ۱۳۶۱ صلح را قبول می‌کردیم، صدام می‌توانست بار به ایران حمله کند.»

او توضیح می‌دهد: «ما باید ارتش عراق را منهدم و رژیم بعث را ضعیف می‌کردیم. حامیان عراق بعد از فتح شلمچه، فاو و حلبچه احساس کردند ایران در حال قدرت گرفتن است و در نهایت مجبور شدند در قطعنامه ۵۹۸ به ما امتیاز دهند.»

ارتش بعث صدام که کشور‌هایی مثل آمریکا، اسرائیل و ... از آن حمایت می‌کردند، ۴ روز پس از پذیرش قطعنامه توسط ایران، مجدداً تهاجم وسیعی به جنوب خاک ایران انجام داد. همزمان ارتش تروریستی سازمان مجاهدین خلق نیز از غرب به ایران حمله‌ور شد. حمله مجدد و ناگهانی رژیم بعث از ۳۱ تیر آغاز شد و تا ۲ مرداد به طول انجامید و در این مدت ۳۰ کیلومتر در خاک ایران پیشروی کرد.

همه این‌ها در حالی است که اگر سال ۱۳۵۹ که رژیم بعث به خاک ایران تجاوز کرد، تجهیزات نظامی لازم برای مقابله با آن‌ها را داشتیم، این تجاوز در نطفه خفه می‌شد و این همه خسارت به جان و مال و آزادی مردم وارد نمی‌شد.

همه این تجربه‌ها باعث شد تا جمهوری اسلامی ایران که ۸ سال برای دفع تجاوز از خاک کشورش جنگید و هزاران شهید داد، حالا از حمله به بخشی از خاک ایران که خارج از ایران واقع شده، به سادگی نگذرد تا اسرائیل حتی فکر تجاوز به خاک کشورمان در مرز‌های ایران را هم به سر خود راه ندهد.

یکی دیگر از کاربران فضای مجازی زیر پستی که خبر حمله ایران به اراضی اشغالی را می‌داد، نوشته بود: «من با جنگ مخالفم؛ اما حمله به اسرائیل از واجباته.»

دیگری هم می‌گوید: «اگر بتوانی با موشک زدن، سایه جنگ را از سر مردم بی‌دفاع غزه برداری، خوشحالی هم دارد.»

با همه این اوصاف نه تنها سرلشکر محمد باقری رئیس ستاد کل نیرو‌های مسلح، صبح یکشنبه اعلام کرد که «این عملیات از نظر ما خاتمه یافته و قصدی بر ادامه این عملیات وجود ندارد.»، بلکه مقامات مختلف رژیم صهیونیستی و آمریکایی هم به صراحت اعلام کردند که قصد ندارند با ایران وارد درگیری شوند. پس، قرائن و شواهد می‌گوید: «جنگی در کار نیست.»