به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: آمریکا و انگلیس که در ماههای اخیر در حمایت از جنایت رژیم صهیونیستی در نوار غزه، از هیچ کمکی برای کشتار فلسطینیان دریغ نکردهاند، اکنون ژست انسان دوستی به خود گرفته و با اقدامات نیمبندی سعی دارند خود را حامی حقوق فلسطینیان نشان دهند. درحالی که جامعه جهانی بر توقف نسلکشی در غزه متمرکز است، واشنگتن و لندن به جای مقابله با ماشین جنگی تلآویو، به گزینههای حاشیهای روآوردهاند.
در این میان، وزارت خارجه انگلیس در واکنش به تداوم خشونتها و کشتار فلسطینیان در کرانه باختری، چهار نفر از شهرکنشینان افراطی را به دلیل نقض حقوق بشر تحریم کرد. موشه شارویت متهم است که چوپانان فلسطینی و خانواده هایشان را آزار و اذیت و به آنها حمله کرده است. ینون لوی هم از طریق خشونت فیزیکی و تخریب اموال، فلسطینی ها را آواره کرده است. الی فدرمن، درگیر حوادث متعدد علیه چوپانان فلسطینی بوده و زوی بار یوسف نیز خانوادههای فلسطینی را با اسلحه تهدید کرده است.
به این ترتیب داراییهای افراد تحریم شده، طبق اعلام وزارت خارجه انگلیس مسدود شد و شرکتها و شهروندان انگلیسی از مراوده مالی با آنان منع شدند. این افراد همچنین حق سفر به انگلیس را نداشته و ورود یا گذر آنها به این کشور ممنوع است. هفته گذشته هم وزارت خزانه داری آمریکا در اقدامی مشابه اعلام کرد: چهار شهرکنشین افراطی به نامهای «شالوم زیچرمن، دیوید چای چاسدای، ینون لوی و اینان تانجیل» به فهرست اتباع ویژه و افراد مسدود شده وزارت خزانه داری اضافه شدند. تحریمهای جدید داراییهای این افراد را مسدود و آنها را از ورود به آمریکا منع میکند. هر چند تحریم شهرکنشینان افراطی برای اولین بار از سوی کشورهای غربی که قاطعانه از جنایات تلآویو در غزه حمایت میکنند، یک گام به جلو محسوب میشود، اما در این جا این سوال مطرح است که آیا این اقدام غربیها قادر است بازدارندگی لازم را در برابر نسل کشی رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه داشته باشد؟
شهرکنشینان افراطی که از اولین روز آغاز تجاوزات رژیم صهیونیستی به غزه در هفتم اکتبر، این جنگ را فرصتی طلایی برای دستیابی به جاهطلبیهای خود در کرانه باختری میدانستند، با استفاده از خشونت مسلحانه و برخورداری از حمایت وزرای تندروی دولت، به ارتش اشغالگر کمک کردند تا به فلسطینیها حمله و داراییهای آنها را در مناطق مختلف کرانه باختری مصادره کنند. این اقدامات خشونت آمیز تا جایی پیش رفت که در نهایت برخی کشورهای غربی مجبور شدند به آن واکنش نشان دهند و از دولت بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر صهیونیستی خواستند تا اقدامات فوری برای توقف خشونتهای شهرکنشینان انجام دهد. هشدارهای آمریکا نه تنها شهرکنشینان را مهار نکرد، بلکه ایتامر بن گویر، وزیر امنیت داخلی اسرائیل دستور توزیع سلاح بین شهرکنشینان را تصویب کرد تا هر شهروند اسرائیلی از جان خود در برابر فلسطینیها دفاع کند، اقدامی که به تشدید تنشها در کرانه باختری منجر شد.
بن گویر که سرکرده شهرکنشینان افراطی در حمله به ساکنان فلسطینی کرانه باختری شناخته میشود، به تحریمهای واشنگتن واکنش تندی نشان داد و گفت: «زمان آن فرا رسیده که آمریکا در سیاستهای خود در قبال کرانه باختری تجدید نظر کند. بایدن درباره شهرکنشینان قهرمان اشتباه میکند و این شهرکنشینان هستند که در معرض حمله قرار دارند.»
بن گویر حتی پا را فراتر گذاشته و از شهرکنشینان خواسته تا به زنان و کودکان فلسطینی حمله کنند. شهرکنشینان افراطی در سالهای اخیر بارها با تعرض به صحنهای مسجدالاقصی و مشارکت در راهپیمایی جنجالی «پرچمها» آتش تنش با فلسطینیها را در کرانه باختری شعلهور کردهاند. آمریکا و انگلیس که در چهار ماه گذشته به دلیل حمایتهای گسترده از رژیم صهیونیستی از سوی افکارعمومی و جامعه جهانی، تحت فشار هستند سعی دارند با تحریم چند شهرکنشین این گونه القا کنند که آنها از هر اقدامی که صهیونیستها انجام میدهند، حمایت نمیکنند و اگر شرایط ایجاب کند حاضرند با حربه تحریم آنها را تحت فشار قرار دهند.
دولت جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا در هفتههای اخیر دولت نتانیاهو را تحت فشار قرار داده تا به توافق آتشبس در غزه تن دهد، اما از آن جا که تندروهای صهیونیست با توقف جنگ در غزه مخالف اند، با اعمال این تحریمهای نمادین و سطحی میخواهند به نتانیاهو و دوستانش این پیام را بدهند که شهرکنشینان را در کرانه باختری کنترل و از گسترش درگیری در سرزمینهای اشغالی جلوگیری کنند. اگر واقعا دولت بایدن در تنبیه افراطیها جدی است باید سرکرده این گروهها یعنی نتانیاهو و بن گویر را تحریم کند که مسبب جنگ افروزی در غزه و کرانه باختری هستند. چگونه میتوان تصمیمات دولت بایدن را جدی گرفت که با هفت دهه تاخیر به مقابله با جنایات شهرکنشینان پرداخته و با سکوت خود در برابر صهیونیستها، مسیر توسعه شهرکسازیها در کرانه باختری را هموار کرده است.