آمریکا حمایت از اوکراین را به دوش اروپا می‌اندازد

به گزارش مجله خبری نگار،پایگاه خبری مدرن دیپلماسی در گزارشی مرتبط با وضعیت جنگ میان اوکراین و روسیه عنوان می‌کند که بعید است که آمریکا در آینده نزدیک کمک مالی و نظامی قابل توجهی به کی‌یف ارائه کند و اینکه آیا اروپا واقعا قادر به جایگزینی واشنگتن باشد، همچنان جای سوال دارد.

مدرن دیپلماسی در این گزارش می‌نویسد: «اگرچه ناتو همچنان بر تعهد خود مبنی بر تقویت بیشتر اوکراین از نظر دفاعی تاکید می‌کند با این حال هیچ گونه تضمینی وجود ندارد که امسال این کشور اروپای شرقی همانند سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ از سوی غرب مورد حمایت قرار گیرد. به خصوص آنکه امکان ارائه کمک‌های نظامی و مالی قابل توجه از سوی ایالات متحده طی سال جدید امری بعید به نظر می‌رسد.

اینکه آیا اروپا قادر است به عنوان جایگزین واشنگتن نقش حامی اصلی اوکراین در جنگ با روسیه را ایفا نماید یا خیر، هنوز جای سوال است. در جریان بیانیه‌ای که پس از برگزاری نشست شورای ناتو-اوکراین در تاریخ ۱۰ ژانویه در بروکسل منتشر شد.

ائتلاف نظامی به رهبری ایالات متحده در این بیانیه گفت که به ارائه کمک‌های نظامی، اقتصادی و بشردوستانه به اوکراین ادامه خواهد داد و در عین حال بسیاری از اعضای ناتو نیز برنامه‌هایی را برای ارائه میلیارد‌ها یورو کمک مالی بیشتر در سال ۲۰۲۴ تشریح کردند. موضوعی که بدون شک می‌تواند به کی‌یف اجازه دهد تا به جنگ با روسیه ادامه دهد هرچند که این جنگ تاثیر جدی بر اقتصاد اروپا داشته باشد.

در حال حاضر اینطور به نظر می‌رسد که آمریکا برنده اصلی درگیری‌ها در اوکراین است. درگیری که به موجب آن اقتصاد چندین کشور اروپایی تحت تاثیر قرار گرفته‌اند. به عنوان مثال طبق گزارشات، اقتصاد آلمان در سال ۲۰۲۳ کوچک شد و اتحادیه اروپا به طور مجموع رشد اقتصادی نسبتا کمی را تجربه کرد، رشدی که حدودا ۰.۶ درصد برآورد شد. با این حال، اقتصاد آمریکا ۵.۲ درصد رشد کرد با این علیرغم همه این گزارشات، واشنگتن اکنون قصد ندارد به همان روشی که در گذشته انجام می‌داد به روند «سرمایه‌گذاری» در اوکراین ادامه دهد.

وزارت خارجه آمریکا در تاریخ ۴ ژانویه اعلام کرد، تا زمانی که لازم باشد، آمریکا از اوکراین حمایت خواهد کرد، اما نه لزوما به همان اندازه کمک‌هایی که در سال ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ در جریان نبرد این کشور با روسیه ارائه کرد. از آنجایی که اوکراین تقریبا نمی‌تواند به تنهایی و بدون حمایت غرب به جنگ علیه روسیه ادامه دهد، این اروپاست و نه آمریکا که باید کی‌یف را تامین مالی کند و به آن تسلیحات ارائه دهد. با این وجود همه کشور‌های اروپایی هم حاضر به انجام چنین اقدامات حمایتی از اوکراین نیستند.

مجارستان که پیشتر کمک مالی ۵۴ میلیارد دلاری اتحادیه اروپا به اوکراین را مسدود کرد و در عین حال، اسلواکی هم بسته نهایی کمک نظامی به کی‌یف را در نوامبر سال ۲۰۲۳ رد کرد. به این ترتیب اگر بوداپست و براتیسلاو به طور غیرمستقیم تلاش‌های اتحادیه اروپا و ناتو را در زمینه تداوم حمایت‌ها از اوکراین خراب کنند، عملکرد این دو سازمان عملا زیر سوال می‌رود.

با این حال این موضوع به معنای آن نیست که ائتلافی که روسیه به عنوان «غرب جمعی» نام‌گذاری کرده، از هم پاشیده خواهد شد یا این کشور‌ها به طور کامل اوکراین را رها کنند. «دیمیترو کولبا» وزیر امور خارجه اوکراین پیش از برگزاری نشست ناتو عنوان کرد که انتظار دارد کشور‌های غربی اقدامات قاطعی را در زمینه حمایت از اوکراین انجام دهند.

برخی گمانه‌زنی‌ها هم حاکی از این است که کی‌یف ممکن است به زودی سامانه‌های دفاع هوایی را از اعضای ناتو دریافت کند. با این حال، مشکل اصلی اوکراین این است که بعید به نظر می‌رسد که چنین تسلیحاتی تاثیر تعیین‌کننده‌ای بر نتیجه درگیری‌های این کشور با روسیه داشته باشد.

حتی اگر اتحادیه اروپا موشک‌های دوربرد و ضدهوایی به اوکراین بدهد، این امر منجر به پیروزی سریع کی‌یف بر روسیه نخواهد شد، چیزی که بسیاری در غرب هنوز هم به آن امیدوار هستند. از این رو حملات موشکی اوکراین بر روی روسیه تاثیر چندانی برجا نخواهد گذاشت و به نظر می‌رسد، هیچ یک از طرفین درگیری قادر به ایجاد یک پیشرفت مهم در این زمینه نباشند.

به نظر می‌رسد که محافل سیاسی خاصی در غرب با آگاهی کامل از این موضوع برقراری گفتگو‌های صلح را بین مسکو و کی‌یف تنها راه خروج از بن‌بست نظامی کنونی می‌دانند. به عنوان مثال، «گیدو کروستو» وزیر دفاع ایتالیا در تاریخ ۱۰ ژانویه تاکید کرد که سیگنال‌هایی را از جانب دو کشور روسیه و اوکراین دریافت کرده است مبنی بر این است که زمان آن فرا رسیده تا دیپلماسی راه را بین دو کشور برای برقراری صلح هموار سازد.

با این حال، شرایطی که «ولادیمیر زلنسکی» رئیس‌جمهور اوکراین مکررا اعلام کرده است، مبنی بر اینکه که مذاکرات آتش‌بس با مسکو تنها زمانی آغاز می‌شود که ارتش روسیه از کشورش به طور کامل خارج شده باشد، موجب شده تا «دمیتری پسکوف» سخنگوی کرملین عنوان کند که هیچ مبنای فعلی برای مذاکرات صلح میان روسیه و اوکراین وجود ندارد؛ بنابراین در شرایط فعلی، اظهارات کروستو را می‌تواند نوعی تفکر آرمانی تفسیر کرد، به ویژه آنکه به نظر نمی‌رسد ایالات متحده آمریکا به عنوان حامی اصلی اوکراین در این مرحله علاقه‌ای به برقراری صلح و یا آتش‌بس بین دو کشور همسایه داشته باشد.

از دیدگاه واشنگتن، توافق بالقوه میان اوکراین و روسیه نشان‌دهنده شکست ژئوپلتیک ایالات متحده است. این برداشت به دو دلیل عنوان می‌شود: اول اینکه توافق صلح به کرملین اجازه می‌دهد تا برای دور دیگری از نبرد‌ها خود را تثبیت و آماده کند دوم اینکه کی‌یف را مجبور می‌سازد تا برخی از مناطق خود را به دولت روسیه واگذار کند.

تحت چنین شرایطی انتظار می‌رود، ایالات متحده متحدانش در ناتو را تحت فشار قرار دهد تا کی‌یف را تامین مالی کرده و تجهیز نمایند تا از دستیابی روسیه به اهداف استراتژیک خود در این کشور اروپای شرقی جلوگیری کند».