گسترده‌ترین مواد اعتیادآور موثر بر خلق و خوی را بشناسید!

یافته‌ها نشان می‌دهد مواد حاوی کافئین مثل چای و قهوه و نوشابه‌های انرژی زا، گسترده‌ترین مواد اعتیادآور موثر بر خلق محسوب می‌شود. مواجهه اول برای مصرف کافئین شایع است، اما ادامه مصرف آن در اثر عواملی مثل اثرات تقویتی آن، ژنتیک و علایم ترک و هنجار‌های اجتماعی تاثیر می‌پذیرد.

به گزارش مجله خبری نگار،در ادامه با چند نکته در مورد مصرف مواد غذایی حاوی کافئین آشنا می‌شویم:

کافئین به خوبی از دستگاه گوارش جذب می‌شود و ظرف مدت ۴۵ تا ۶۰ دقیقه به اوج غلظت خونی می‌رسد و نیمه عمر آن ۴ تا ۶ ساعت است که البته در افراد مختلف این زمان تفاوت دارد.

کافئین باعث افزایش تولید ادرار، ترشح اسید معده و افزایش متوسطی در فشار خون می‌شود. دوز کم کافئین باعث اثرات لذت بخش ذهنی مثل احساس بهتر بودن، افزایش هوشیاری، انرژی، تمرکز، انگیزه و کاهش خستگی و خواب آلودگی می‌شود. اما دوز‌های بالا می‌تواند اثرات منفی ذهنی مثل اضطراب و عصبی بودن را ایجاد کند؛ بنابراین توصیه می‌شود افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی مصرف کافئین را محدود کنند.

کافئین گاهی باعث بیخوابی نیز می‌شود. علامت اصلی ترک کافئین، سردرد است و نشانه‌های دیگر شامل خستگی، خواب آلودگی، اختلال خلق و خو، تحریک پذیری، افسردگی و مشکلات در تمرکز نیز بروز می‌یابد و گاهی علائمی شبیه آنفولانزا مثل تهوع و استفراغ و بدن درد می‌دهد.

سردرد ناشی از ترک کافئین اغلب ضربان دار است و حدود ۱۲تا۲۴ساعت بعد از آخرین مصرف شروع و طی دو تا چهار روز برطرف می‌شود.

یافته‌های دیگر نشان می‌دهد مصرف کافئین در میانسالی به ویژه در مردان افزایش می‌یابد و افراد سیگاری بیش از دیگران تمایل به مصرف کافئین دارند.

بین مصرف کافئین و اختلال افسردگی، اضطراب و اختلال هواس ارتباط وجود دارد. استفاده از کافئین در شرایطی مثل اختلالات اضطرابی، بیخوابی، بی اختیاری ادرار و بارداری باید با احتیاط صورت گیرد.

در صورت وابستگی به کافئین بهتر است به روانپزشک یا روانشناس مراجعه شود تا با استفاده از روش‌های مختلف، وابستگی را درمان کرد.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری