ریخت و پاش برای هیچ؛ بحران تراکتور در ۵ پرده

به گزارش مجله خبری نگار/ایران‌ورزشی: فصل با بحران برای تراکتور آغاز شد. بازی با سپاهان در اصفهان در هفته نخست و ملاقات با مدعی قهرمانی و خوردن ۳ گل در همان هفته ابتدایی سبب شد تا تراکتوری‌ها با یک شوک بزرگ فصل را آغاز کنند. اما شوک بزرگ بعد از بازی به آن‌ها وارد شد. جایی که پاکو خمس سرمربی اسپانیایی مدعی شد این بازیکنان با نظر او جذب نشده‌اند و مدیریت باشگاه تراکتور بسان همیشه سر خود و با سلیقه شخصی اقدام به جذب مشتی ستاره کرده که هیچ خاصیتی ندارند. جملات گزنده و افشاگرایانه خمس در همان هفته نخست مشخص کرد که تراکتور جذاب و پرستاره امسال دستپخت که بوده و البته پرشور‌ها همان مسیری را رفته‌اند که در چند سال اخیر رفته و به نتیجه نرسیده‌اند. آن‌ها برای بار چندم از یک سوراخ گزیده شده‌اند و مشخص است تیمی که سلیقه سرمربی‌اش نباشد، چیزی نمی‌شود. ناکامی امروز تراکتور نتیجه همان سیاست غلط و اشتباه در تابستان است که البته چندین و چند بار امتحان شده، اما نتیجه‌ای نداشته و عجیب است که تراکتوری‌ها با وجود ناکامی کماکان به این سیاست غلط اصرار دارند؛ خریدن ستاره و بستن تیم بدون نظر سرمربی.

دروازه‌بان خوب از پدر و مادر خوب بهتر است. این جمله نغز عبدالله ویسی در تراکتور بار دیگر اثبات شده. تیمی که نیمی از امتیازات فصل جاری را تنها به دلیل ضعف درون چهارچوب دروازه از دست داده. تبریزی‌ها در تابستان و در میان خاصه خرجی‌های‌شان در یک اشتباه هیجانی بعد از چند سال با محمدرضا اخباری کاپیتان خود خداحافظی کرده و حسین پورحمیدی گلر فصل گذشته آلومینیوم را به خدمت گرفتند. گلری که فصل گذشته در تیم متوسط و بدون هیاهوی آلومینیوم نمایش موفقی داشت و با ۱۹ کلین‌شیت حتی به تیم ملی نیز دعوت شد. تراکتوری‌ها تصور می‌کردند با پورحمیدی چهارچوب دروازه خود را بیمه کرده‌اند، اما این خیال خام در همان هفته نخست باطل شد. زمانی که پورحمیدی در باخت برابر سپاهان و پرسپولیس مقصر اصلی شکست بود و گل‌هایی را دریافت کرد که حتی در بازی‌های محلات نیز نمونه مشابهی ندارد. پورحمیدی هرگز نتوانست در تیم پرطرفدار و فشار بالای تراکتور همان گلر فصل پیش باشد و یکی از نقاط ضعف بزرگ پرشور‌ها در فصل جاری بوده.

فصل گذشته ریکاردو آلوز ستاره پرتغالی تراکتور، چشم و چراغ و مغز متفکر اصلی این تیم بود. ستاره‌ای که با ۲۲ گل عنوان آقای پاس گل لیگ را از آن خود کرد و حالا غیبتش در این فصل بشدت به تراکتور ضربه زده. تراکتور بدون آلوز انگار شیر بدون یال و دندان است. بدون زهر، بدون مغز و بدون فرمانده. تراکتور بشدت فوتبالش به آلوز بسته است و این برای تیمی که بخواهد مدعی باشد، اصلاً خوب نیست.

شجاع خلیل‌زاده مدافع تیم ملی یکی از خرید‌های بزرگ تراکتور در تابستان بود. شجاع وقتی از الاهلی دیپورت شد، چمدان‌ها را بست و به ایران آمد و منتظر پرسپولیس نشست، اما یحیی گل‌محمدی با توجه به سن بالای شجاع و کندی‌اش او را نخواست تا خلیل‌زاده به تبریز برود. حالا و با آغاز فصل مشخص شده که چرا یحیی در تابستان دست رد به سینه مدافع سابق خود زده. او دیگر آن مدافع آماده و سختگیر سابق نیست. هر وقت مقابل تراکتور کارتان گره خورد روی بی‌اعصابی شجاع خلیل‌زاده حساب کنید. مدافعی که در ۳۳ سالگی هنوز توان روحی مقابله با هجمه‌ها و فشار سکو‌ها را ندارد. فوتبالیست در این سطح که فیکس تیم ملی هم هست باید در زمین کر باشد و کارش را بکند و تحت تأثیر قرار نگیرد.

خمس هر ۳ بازی بزرگ این فصل مقابل سپاهان، پرسپولیس و استقلال را باخته و خودش هم در اعترافی تلخ پذیرفته یارای رقابت با این ۳ تیم برای قهرمانی را ندارد. انگار خود خمس و طرفداران تراکتور هم باور دارند که در بازی‌های بزرگ باید بازنده باشند. آقای خمس شما را آورده‌اند که شرایط را تغییر دهید وگرنه چه دلیلی برای این همه هزینه بود؟ استعفا که نمی‌دهد. مشخص است با مدیران تیم و نصیرزاده هم اختلاف‌نظر‌های عمیقی دارد. این بار کج هرگز به منزل نمی‌رسد.