یک راه جایگزین برای بازگرداندن تولید انسولین در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱

به گزارش مجله خبری نگار، محققان دارویی را که معمولاً برای درمان سرطان استفاده می‌شود، با یک ضدالتهاب طبیعی مشتق شده ترکیب کرده اند تا سلول‌های بنیادی پانکراس را برای رشد به سلول‌های تولید کننده انسولین تحریک کنند. یافته‌های این مطالعه می‌تواند روزی به یک راه جایگزین برای بازگرداندن تولید انسولین در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ منجر شود.

در بیماران دیابتی نوع ۱، سلول‌های بتای لوزالمعده توسط سیستم ایمنی بدن آسیب دیده یا از بین می‌روند و انسولین کمی تولید کرده یا اصلاً انسولین تولید نمی‌کنند. تحقیقات زیادی برای توسعه درمان‌هایی برای بازسازی سلول‌های بتا از جمله تبدیل سلول‌های بنیادی از سایر نقاط بدن به سلول‌های تولید کننده انسولین انجام شده است.

پانکراس از سلول‌های برون ریز و غدد درون ریز تشکیل شده است. سلول‌های غدد درون ریز آن‌هایی هستند که هورمون‌هایی از جمله انسولین ترشح کرده و سلول‌های برون‌ریز آنزیم‌هایی تولید می‌کنند که در روده کوچک ترشح شده و به هضم غذا کمک می‌کنند. سلول‌های مجرای سلول‌های برون ریز هستند که پوشش لوله‌ها یا مجاری را تشکیل می‌دهند که آنزیم‌های پانکراس را آزاد می‌کند. مطالعات قبلی نشان داده اند که سلول‌های پیش ساز مجرای، می‌توانند به سلول‌های بتا تولید کننده انسولین تمایز یابند.

در حال حاضر، در یک مطالعه اثبات مفهوم، محققان موسسه قلب و دیابت بیکر در استرالیا از ترکیبی از یک داروی مصنوعی و یک داروی طبیعی مشتق شده برای تحریک سلول‌های پیش ساز مجرای برای تمایز به سلول‌های بتا مانند که قادر به تولید انسولین هستند استفاده کرده اند.

محققان از یک مهارکننده مصنوعی به نام EZH۲ که عمدتاً برای درمان سرطان استفاده می‌شود و از تریپتولید که از یک گیاه چینی گرفته شده و دارای خواص ضد التهابی و ضد سرطانی است، استفاده کردند.

ژن EZH۲ دستورالعمل‌هایی را برای ساخت آنزیمی ارائه می‌دهد که بخشی از یک گروه پروتئینی به نام کمپلکس سرکوب کننده polycomb-۲ را تشکیل می‌دهد. با خاموش کردن ژن‌های خاص، این مجموعه در تعیین نوع سلولی که یک سلول نابالغ در نهایت تبدیل می‌شود، نقش دارد. به گزارش سیناپرس، هنگامی که آنزیم EZH۲ بیش از حد فعال می‌شود، رشد سلولی کنترل نمی‌شود و می‌تواند منجر به سرطان شود. هنگامی که برای درمان سرطان استفاده می‌شود، مهارکننده‌های EZH۲ آنزیم را هدف قرار داده و سرکوب کرده و از رشد تومور‌ها جلوگیری می‌کنند.

پژوهشگران دریافتند که پس از ۴۸ ساعت، ترکیب بازدارنده EZH۲-تریپتولید توانایی پیش ساز سلول‌های مجرای انسان را احیا کرده و آن‌ها را دوباره فعال کرده و امکان تمایز آن‌ها به سلول‌های بتا مانند را فراهم کرده است. جالب اینجاست، هنگامی که سلول‌ها در معرض محلول گلوکز قرار گرفتند، انسولین تولید کردند.

محققان می‌گویند:مشاهدات تجربی آن‌ها این احتمال را نشان می‌دهد که سلول‌های برنامه ریزی شده مجدد قادر به تولید انسولین بوده و ترشح انسولین را از نظر عملکردی در پاسخ به تحریک گلوکز افزایش می‌دهند.

در حالی که تحقیقات بیشتری برای بررسی مکانیسم اثر این دارو‌ها مورد نیاز است، محققان می‌گویند که یافته‌های مطالعه آن‌ها شواهدی برای درمان جایگزین بالقوه برای دیابت نوع ۱ ارائه می‌دهد.