به گزارش مجله خبری نگار، این یافتهها که در JAMA Network Open منتشر شده است، برخی از قویترین یافتهها در این موضوع تا به امروز، ممکن است به افراد مسن و متخصصان مراقبت از سالمندان کمک کند تا رویکردهای هدفمندتری برای کاهش خطر زوال عقل برنامهریزی کنند.
محققان دادههای ۱۰۳۱۸ استرالیایی ۷۰ ساله و بالاتر را که در پروژه ASPREE و مطالعه فرعی ALSOP (ASPREE Longitudinal Study of Older Persons) شرکت کرده بودند، استخراج کردند.
آنها دریافتند شرکتکنندگانی که به طور معمول درگیر سوادآموزی بزرگسالان و وظایف هوشیاری ذهنی مانند کلاسهای آموزشی، خواندن مجلات و انجام جدول کلمات متقاطع بودند، ۹ تا ۱۱ درصد کمتر از همسالان خود در معرض ابتلا به زوال عقل بودند.
سرگرمیهای خلاقانه مانند کاردستی، بافندگی و نقاشی و فعالیتهای غیرفعالتر مانند خواندن این خطر را تا ۷ درصد کاهش میدهد. در مقابل، اندازه شبکه اجتماعی یک فرد و تعداد دفعات بیرون رفتن به سینما یا رستوران با کاهش خطر زوال عقل مرتبط نبود.
نتایج حتی زمانی که برای سطح تحصیلات قبلی و وضعیت اجتماعی-اقتصادی تعدیل شده بودند از نظر آماری معنادار باقی ماندند. طبق این تحقیقات تفاوت معنی داری بین زن و مرد یافت نشد.
تا سال ۲۰۲۲، ۵۵ میلیون نفر در سراسر جهان با زوال عقل زندگی میکردند که هر سال ۱۰ میلیون مورد جدید به این بیماری اضافه میشود.
نویسنده ارشد، جوآن رایان، از دانشکده بهداشت عمومی و پزشکی پیشگیرانه، گفت که شناسایی راهبردها برای جلوگیری یا به تاخیر انداختن زوال عقل یک اولویت بزرگ جهانی است.
رایان گفت: ما فرصتی منحصر به فرد داشتیم تا با بررسی طیف وسیعی از فعالیتهای غنیسازی سبک زندگی که افراد مسن اغلب انجام میدهند، فضای خالی در دانش خود را پر کنیم، و ارزیابی کنیم که کدام یک از آنها به شدت با اجتناب از زوال عقل همسو هستند.
او ادامه داد: من فکر میکنم آنچه نتایج ما به ما میگوید این است که دستکاری فعال دانش ذخیره شده قبلی ممکن است نقش بیشتری در کاهش خطر زوال عقل نسبت به فعالیتهای تفریحی غیرفعال داشته باشد. فعال نگه داشتن ذهن و به چالش کشیدن ممکن است بسیار مهم باشد.
فعالیتهای اوقات فراغت ارزیابی شده شامل:
فعالیتهای سوادآموزی بزرگسالان مانند کلاسهای آموزش بزرگسالان، استفاده از رایانه، نگهداشتن مجله
وظایف هوشیاری ذهنی مانند تکمیل آزمونها و جدول کلمات متقاطع، شطرنج
سرگرمیهای خلاقانه مانند نجاری، بافندگی یا نقاشی
فعالیتهای منفعلانهتر مانند مطلع شدن از اخبار، خواندن یا گوش دادن به موسیقی
فعالیتهای شبکههای اجتماعی مانند ملاقات و تعامل با دوستان
سفرهای برنامه ریزی شده مانند رفتن به رستوران، موزه یا سینما.
رایان گفت که نتایج این را رد نمیکند که افرادی که به طور طبیعی به انواع فعالیتهای اوقات فراغت مرتبط با سلامت شناختی گرایش دارند، دارای ویژگیهای شخصیتی خاصی هستند که در غیر این صورت مفید هستند، یا ممکن است به طور کلی رفتارهای بهداشتی بهتری داشته باشند.
او گفت: در حالی که درگیر شدن در فعالیتهای سوادآموزی و هوشیاری ذهنی ممکن است یک قرص جادویی برای جلوگیری از زوال عقل نباشد، اگر هدف شما این بود و مجبور بودید انتخاب کنید، تحقیقات ما مطمئناً نشان میدهد که اینها فعالیتهایی هستند که به احتمال زیاد از سلامت شناختی خوب حمایت میکنند.
رایان گفت که ارتباط اجتماعی ممکن است همچنان برای سلامت شناختی و سلامت روان بسیار مهم باشد، حتی اگر در این مطالعه ارتباط واضحی با خطر زوال عقل نشان ندهد.
او گفت: شرکت کنندگان از نظر شناختی سالم بودند و احتمالاً قبلاً زندگی اجتماعی فعالی داشتند، به طوری که مزایای شناختی شبکههای اجتماعی قوی ممکن است در این گروه در مقایسه با عموم مردم کمتر آشکار باشد.