مغز چگونه از وجود عفونت در بدن آگاه می‌شود؟

به گزارش مجله خبری نگار،محققان توضح دادند: این یافته‌ها به ما کمک می‌کند تا مکانیسم اساسی تشخیص پاتوژن و چگونگی ارتباط آن با سیستم عصبی که تا کنون شناخته نشده بود را درک کنیم.

آنفلوانزا نوعی بیماری ویروسی و واگیردار است که از طریق پخش شدن قطرات کوچک تنفسی منتقل می‌گردد. ویروس آنفلوانزا منجر به آلودگی بینی، گلو و برخی مواقع ریه‌ها می‌گردد. بیشتر علائم آنفلوانزا مشابه سرماخوردگی است که با آبریزش بینی، عطسه و گلودرد همراه است. اما گاهی نیز می‌تواند بسیار شدید و حتی کشنده باشد.

پژوهشگران با انجام یک سری آزمایش روی موش ها، جمعیت کوچکی از نورون‌ها را شناسایی کردند که در عصب زبانی حلقی تعبیه شده اند. به گزارش سیناپرس، آن‌ها دریافتند: این نورون ها، برای سیگنال دهی و آگاه ساختن مغز از وجود عفونت آنفلوانزا، ضروری هستند.

این نورون‌ها دارای گیرنده‌هایی برای پروستاگلاندین هستند؛ پروستاگلاندین ها، ترکیباتی در بدن هستند که از چربی ساخته شده و در طول عفونت ایجاد می‌شوند. این ترکیبات معمولا توسط دارو‌هایی مانند ایبوپروفن و آسپرین مورد هدف قرار می‌گیرند.

نتایج تحقیقات نشان داد: بریدن عصب زبانی حلقی، حذف نورون‌ها و مسدود کردن گیرنده‌های پروستاگلاندین در آن‌ها علائم آنفلوانزا را کاهش و بقا را افزایش می‌دهد. محققان اظهار داشته اند، این نورون‌های راه هوایی، پروستاگلاندین‌های ساخته شده در طول عفونت آنفلوانزا را شناسایی کرده و اطلاعاتی مبنی بر وجود یک پاتوژن را به مغز انتقال می‌دهند.

یافته‌ها همچنین نشان داد: دارو‌های ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و آسپرین می‌توانند علائم آنفلوانزا را کاهش دهند. نتایج این مطالعه، می‌توانند در توسعه درمان‌های موثرتر و هدفمندتری برای آنفلوانزا مفید باشند.