به گزارش مجله خبری نگار،گشنیز از گیاه Coriandrum sativum به دست میآید و با جعفری، هویج و کرفس هم خانواده است.
بسیاری از مردم از گشنیز در غذاهایی مانند سوپ و سالسا و همچنین غذاهای هندی، خاورمیانهای و آسیایی مانند کاری و ماسالا استفاده میکنند.
برگ گشنیز اغلب به صورت کامل استفاده میشود در حالی که دانهها به صورت خشک یا آسیاب شده استفاده میشوند.
در ادامه این مقاله با فواید گشنیز برای سلامتی بدن و همچنین طریقه مصرف آن بیشتر آشنا خواهید شد.
قند خون بالا یک عامل خطر برای دیابت نوع ۲ است.
دانه گشنیز، عصاره و روغن آن ممکن است به کاهش قند خون کمک کنند. در حقیقت افرادی که قند خون پایینی دارند یا داروهای دیابت مصرف میکنند باید با احتیاط گشنیز را مصرف کنند، زیرا در کاهش قند خون بسیار موثر است.
مطالعات حیوانی نشان میدهد که دانههای گشنیز با افزایش فعالیت آنزیمی که به حذف قند از خون کمک میکند قند خون را کاهش میدهد.
یک مطالعه روی موشهای مبتلا به چاقی و قند خون بالا نشان داد که یک دوز واحد (۲۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) عصاره دانه گشنیز قند خون را ۴ میلی مول در لیتر در ۶ ساعت کاهش میدهد مشابه اثرات داروی قند خون گلی بن کلامید.
یک مطالعه مشابه نشان داد که دوز یکسان عصاره دانه گشنیز قند خون را کاهش داده و ترشح انسولین را در موشهای مبتلا به دیابت کاهش میدهد.
گشنیز چندین آنتی اکسیدان دارد که از آسیب سلولی ناشی از رادیکالهای آزاد جلوگیری میکند. ثابت شده است که آنتی اکسیدانهای آن با التهاب در بدن شما مبارزه میکنند.
این ترکیبات شامل ترپینن، کوئرستین و توکوفرولها هستند که بر اساس مطالعات لوله آزمایش و بر روی حیوانات ممکن است دارای اثرات ضد سرطانی، تقویت کننده سیستم ایمنی و محافظت کننده عصبی باشند.
یک مطالعه در لوله آزمایش نشان داد که آنتی اکسیدانهای موجود در عصاره تخم گشنیز التهاب را کاهش داده و رشد سلولهای سرطانی ریه، پروستات، سینه و روده را کند میکند.
برخی از مطالعات حیوانی و لوله آزمایش نشان میدهد که گشنیز ممکن است عوامل خطر بیماریهای قلبی مانند فشار خون بالا و سطح کلسترول LDL را کاهش دهد.
به نظر میرسد عصاره گشنیز به عنوان یک ادرارآور عمل میکند و به بدن شما کمک میکند تا سدیم و آب اضافی را دفع کند. این ممکن است فشار خون بالا را کاهش دهد.
برخی تحقیقات نشان میدهد که گشنیز نیز ممکن است به کاهش کلسترول بالای خون کمک کند. یک مطالعه نشان داد موشهایی که دانههای گشنیز به آنها داده شد کاهش قابل توجهی در کلسترول LDL و افزایش کلسترول HDL داشتند.
علاوه بر این بسیاری از مردم متوجه میشوند که خوردن گیاهان و ادویه جات مانند گشنیز به آنها در کاهش مصرف سدیم کمک میکند که ممکن است سلامت قلب را بهبود بخشد.
در جمعیتهایی که مقدار زیادی گشنیز مصرف میکنند میزان بیماریهای قلبی کمتر است – به ویژه در مقایسه با افرادی که رژیم غذایی غربی دارند، زیرا نمک و شکر بیشتری در خود دارد.
بسیاری از بیماریهای مغزی از جمله پارکینسون، آلزایمر و مالتیپل اسکلروزیس (ام اس) با التهاب همراه هستند.
خواص ضد التهابی گشنیز ممکن است از این بیماریها محافظت کند.
یک مطالعه روی موشها نشان داد که عصاره گشنیز به دلیل مقادیر بالای آنتی اکسیدانهای آن صدمات سلولهای عصبی به دنبال تشنج ناشی از دارو را کاهش میدهد.
یک مطالعه روی موشها نشان داد که برگ گشنیز باعث بهبود حافظه میشود و نشان میدهد که این گیاه ممکن است برای بیماری آلزایمر کاربرد داشته باشد.
گشنیز همچنین میتواند به کنترل اضطراب کمک کند.
مطالعات روی حیوانات نشان میدهد که عصاره گشنیز تقریبا به اندازه دیازپام داروی رایج ضد اضطراب در کاهش علائم این بیماری موثر است.
به خاطر داشته باشید که تحقیقات انسانی مورد نیاز است.
روغن استخراج شده از دانههای گشنیز ممکن است هضم سالم را تسریع کرده و ترویج دهد.
یک مطالعه ۸ هفتهای روی ۳۲ فرد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر (IBS) نشان داد که ۳۰ قطره داروی گیاهی حاوی گشنیز که سه بار در روز مصرف میشود در مقایسه با گروه دارونما درد شکم، نفخ و ناراحتی را به میزان قابل توجهی کاهش میدهد.
عصاره گشنیز به عنوان محرک اشتها در طب سنتی ایران استفاده میشود. یک مطالعه روی موشها نشان داد که عصاره گشنیز اشتها را افزایش میدهد.
گشنیز حاوی ترکیبات ضد میکروبی است که ممکن است به مبارزه با برخی عفونتها و بیماریهای ناشی از غذا کمک کند.
دودن کانال ترکیبی در گشنیز ممکن است با باکتریهایی مانند سالمونلا مبارزه کند که میتواند باعث مسمومیت غذایی تهدید کننده زندگی شود و سالانه ۱.۲ میلیون نفر را در ایالات متحده تحت تاثیر قرار میدهد.
علاوه بر این یک مطالعه لوله آزمایش نشان داد که دانههای گشنیز از جمله ادویه جات هندی هستند که میتوانند با باکتریهای مسئول عفونتهای مجاری ادراری (UTIs) مبارزه کنند.
مطالعات دیگر نشان میدهد که روغن گشنیز به دلیل توانایی آن در مبارزه با بیماریهای ناشی از غذا و عفونتهای بیمارستانی باید در فرمولاسیون ضد باکتری استفاده شود.
گشنیز ممکن است چندین مزیت برای سلامتی پوست داشته باشد از جمله درمان بثورات خفیف مانند درماتیت.
در یک مطالعه عصاره آن به تنهایی نمیتواند بثورات پوشک را در نوزادان درمان کند، اما میتواند در کنار سایر ترکیبات تسکین دهنده به عنوان یک درمان جایگزین استفاده شود.
مطالعات دیگر خاطرنشان میکنند که آنتی اکسیدانهای موجود در عصاره گشنیز ممکن است از آسیب سلولی که میتواند منجر به پیری سریع پوست شود و همچنین آسیب پوست در برابر اشعه ماورا بنفش جلوگیری کند.
علاوه بر این بسیاری از مردم از آب گشنیز برای بیماریهای پوستی مانند آکنه، چربی یا خشکی پوست استفاده میکنند. با این وجود تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.
تمام قسمتهای گیاه Coriandrum sativum خوراکی است، اما طعم دانهها و برگهای آن بسیار متفاوت است. در حالی که دانههای گشنیز دارای طعم خاکی هستند، برگهای آن تند و مزهای شبیه مرکبات دارند – اگرچه برخی از مردم احساس میکنند طعم آنها شبیه صابون است.
دانههای کامل را میتوان به غذاهای پخته شده، ترشی سبزیجات، ادویه ها، سبزیجات تفت داده و عدس پخته اضافه کرد. گرم کردن دانهها عطر آنها را آزاد میکند و پس از آن میتوان آنها را برای استفاده در خمیرها آسیاب کرد.
برگ گشنیز برای تزئین سوپ یا استفاده در سالاد ماکارونی سرد، عدسی، سالسای گوجه فرنگی تازه یا نودل تایلندی بهتر است. همچنین میتوانید آنها را با سیر، بادام زمینی، شیر نارگیل و آب لیموترش ترکیب کنید تا خمیری برای بوریتو، سالسا یا ماریناد تهیه شود.
گشنیز یک گیاه معطر و غنی از آنتی اکسیدان است که از فواید زیادی برای سلامتی برخوردار است.
ممکن است به کاهش قند خون، مبارزه با عفونتها و ارتقا سلامت قلب، مغز، پوست و سیستم گوارش کمک کند.
به راحتی میتوانید دانه یا برگ گشنیز را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
به خاطر داشته باشید که در بسیاری از مطالعات فوق از عصارههای غلیظ گشنیز استفاده شده است بنابراین نمیدانید چقدر دانه یا برگ گشنیز برای خوردن مزایای مشابه لازم است.
منبع:سومیتا