نگرانی سازمان حقوق بشر در مورد ناپدید شدن بازداشت شدگان در عربستان

به گزارش مجله خبری نگار، سازمان بین‌المللی منع شکنجه (OMCT) ادامه بازداشت زندانیان آزادی بیان در عربستان که محکومیت آن‌ها به پایان رسیده، محکوم کرد.

سازمان بین المللی منع شکنجه اعلام کرد: ناپدید شدن اجباری فعالان و بازداشت شدگان آزادی بیان نقض آشکار قوانین و کنوانسیون‌های بین‌المللی است.

این سازمان در توییتی نگرانی عمیق خود را از ادامه بازداشت برخی زندانیان آزادی بیان با وجود پایان دوره محکومیتشان ابراز کرد.

در این توییت آمده است: «مقامات سعودی در یک روند جدید نگران‌کننده به بازداشت برخی از زندانیان آزادی بیان پس از پایان دوره محکومیت خود ادامه داده‌اند. آن‌ها بازداشت شدگان را مجددا محاکمه می‌کنند و مجازات برخی از کسانی که در حال گذراندن دوران محکومیت خود هستند، افزایش داده اند.»

فعالان و کاربران شبکه‌های اجتماعی از مقامات سعودی خواستند تا سرنوشت «عیسی النخیفی» فعال سعودی را که پس از پایان دوره محکومیتش به اجبار ناپدید شد، افشا کنند.

النخیفی ۱۵ اکتبر گذشته در اعتراض به آزاد نشدن علیرغم پایان مدت محکومیتش، وارد اعتصاب غذا شد و از همان لحظه رژیم از تماس او و خانواده اش جلوگیری می‌کند.

رژیم بن سلمان نزدیک به دو ماه است که عیسی النخیفی را پس از اعلام اعتصاب غذا در مکان نامشخصی نگاه داشته است.

از سوی دیگر «مها القحطانی» همسر «محمد القحطانی» فعال سعودی در توییتی اعلام کرد: «نزدیک به چهل روز از مفقود شدن همسرم می‌گذرد که حکمش ۲۲ نوامبر به پایان رسید و هیچ مسئولی پاسخی به ما نداده است.»

وی در ادامه افزود: همسرم وکیل ندارد و از تماس با خانواده‌اش منع شده است. به ما بگویید محمد القحطانی کجاست؟

دکتر محمد فهد القحطانی، استاد سابق اقتصاد (مؤسسه امور دیپلماتیک وزارت امور خارجه) و یکی از اعضای مؤسس انجمن حقوق مدنی و سیاسی در عربستان سعودی، نزدیک به ۱۰ سال است که توسط مقامات سعودی بازداشت شده است؛ مقامات امنیتی وی را در اواسط سال ۲۰۱۲ به دلیل فعالیت‌های حقوق بشری بازداشت کردند، در حالی که دادگاه در مارس ۲۰۱۳ او را به ۱۰ سال زندان و پس از اتمام این دوره، ممنوعیت از سفر به مدت ۱۰ سال محکوم کرد.

کنوانسیون بین‌المللی حمایت از همه افراد در برابر ناپدید شدن اجباری اعلام کرد که هیچ شرایط استثنایی، اعم از وضعیت جنگی یا تهدید جنگ، بی‌ثباتی سیاسی داخلی یا هر مورد استثنایی دیگر، نمی‌تواند برای توجیه این ناپدید شدن اجباری مورد استناد قرار گیرد.

ناپدید شدن اجباری اغلب به عنوان یک استراتژی برای گسترش وحشت در جامعه سعودی مورد استفاده قرار گرفته است. احساس ناامنی ناشی از این عمل تنها به بستگان نزدیک ناپدیدشدگان محدود نمی‌شود، بلکه بر جوامع و جامعه آن‌ها نیز تأثیر می‌گذارد.

ناپدید شده اجباری در زندان‌های رژیم آل سعود در حال افزایش است. این رژیم عامدانه از سیاست وحشیانه و سرکوبگرانه علیه مخالفان، بدون احترام به قوانین بشردوستانه یا بین‌المللی استفاده می‌کند.

هر از گاهی خانواده‌های ناپدید شدگان به اجبار از رژیم سعودی درخواست می‌کنند تا به خواسته‌های بشردوستانه آن‌ها پاسخ دهد، آن‌ها را از محل بازداشت بستگانشان مطلع کرده و به آن‌ها اطمینان دهد؛ اما این رژیم به تماس‌های بشردوستانه و حقوق بشر اهمیتی نمی‌دهد و این امر سازمان‌های حقوق بشری را بر آن داشت تا سیاست ناپدید شدن اجباری رژیم سعودی علیه منتقدان و مخالفان را دنبال کنند.

برخی ناظران در گزارشی با اشاره به تشدید سرکوب گری در عربستان اعلام کردند که مقامات سعودی بطور مستمر صد‌ها مدافع و فعال حقوق بشر را به همراه بسیاری از شخصیت‌های مذهبی، نویسندگان ومنتقدان بازداشت می‌کند و این بازداشت‌ها شامل مقامات دولتی، تاجران و شاهزاده نیز می‌شود.

با وجود درخواست‌های مداوم سازمان‌های بین المللی حقوق بشر از ریاض برای احترام به حقوق بشر، این کشور هنوز فجیع‌ترین موارد نقض را اعمال می‌کند و به روش ناپدید شدن اجباری برای سرکوب مخالفان خود ادامه می‌دهد. علی رغم تلاش عربستان برای پیشبرد اصلاحات اجتماعی که هدفی واقعی جز تلاش برای بهبود وجهه خود در میان افکار عمومی ندارد، ملک سلمان و پسرش جنایتکارترین فرد در زمینه نقض حقوق بشری هستند.