موناکو چگونه ترمز پاریس را کشید؟ ضعف‌های بزرگ پاری‌سن‌ژرمن

به گزارش مجله خبری نگار، پاری‌سن‌ژرمن در بازی خانگی برابر موناکو یک بر یک متوقف شد در حالی که سه بازی قبلی خود را با زدن ۱۷ گل برده بود. تیم کریستوف گالتیه می‌خواست مقابل سخت‌ترین رقیبش تا اینجای کار فرم درخشان خود را ادامه دهد، برای همین تنها یک تغییر در تیمش به وجود آورد و رناتو سانچز را به جای ویتینیای محروم بازی داد. موناکو بازی اول خود را برابر استراسبورگ برد، اما مقابل رن مساوی کرد و ۴ بر یک به لانس باخت ضمن اینکه در سه بازی دو اخراجی داشت، آن‌ها می‌خواستند مقابل مدافع عنوان قهرمانی رویه منفی‌شان را تغییر دهند. کوین فولاند در دقیقه ۲۰ برای میهمان گل زد و نیمار پنالتی حاصل از خطا روی سرخیو راموس در اواسط نیمه دوم را به گل مساوی تبدیل کرد. به پنج نکته از این بازی می‌پردازیم:

پاریسی‌ها باید مسأله پنالتی‌زن را حل کنند

با این همه ستاره و بازیکن تکنیکی طبیعی است که هر بازی یا حداقل هر دو بازی یک بار برای پاری‌سن‌ژرمن پنالتی گرفته شود. این باشگاه سابقه بدی دارد در اینکه بازیکنانش برای زدن پنالتی با هم بحث کرده‌اند. پیش از این نیمار و ادینسون کاوانی با هم درگیر شده‌اند و حالا ماجرا بین نیمار و امباپه است. بدون شک هر دو می‌توانند از روی نقطه پنالتی گل بزنند، اما اینگونه مسائل به هماهنگی تیم لطمه می‌زند. علاوه بر این، آن‌ها مسی، راموس و مارکو وراتی را نیز دارند که خوب پنالتی می‌زنند. تازه اول فصل است و باید چنین مسائل پیش پاافتاده‌ای را زودتر حل کنند. اگر چنین اتفاقی در یک بازی حذفی مهم اروپایی رخ دهد، تیم‌های باتجربه‌تر از آن به نفع خود استفاده می‌کنند.

دست پاری‌سن‌ژرمن روی نیمکت خالی است

این را همه می‌دانند که پاری‌سن‌ژرمن یکی از پرستاره‌ترین ترکیب‌های فوتبال باشگاهی جهان را دارد، اما به نظر می‌رسد گزینه‌های روی نیمکت از نظر کیفی با بازیکنان اصلی برابر نیستند. در بازی‌هایی که کار این تیم گره می‌خورد، به دونده‌هایی نیاز دارند که بتوانند خطوط دفاعی سخت را باز کنند. آن‌ها هوگو اکیتیکه را خریده‌اند، اما او هنوز با زندگی جدید در باشگاه و در میان ستاره‌های متعدد در پستش منطبق نشده. مائورو ایکاردی و یولیان دراکسلر هم مدت زیادی است که روی نیمکت هستند و شاید بهتر باشد به فروش برسند تا گزینه‌های جانشین مطمئن و کارآمد به خط حمله اضافه شوند.

مسی، نیمار و امباپه راه نیفتادند

مثلث هجومی پاری‌سن‌ژرمن در یک بازی عجیب با خط دفاع مستحکم و نفوذناپذیر موناکو به مشکل خوردند. بازیکنان حریف از نظر فیزیکی و سرعتی با آن‌ها برابری کردند ضمن اینکه هر از گاهی با کلمات و ژست‌های تحریک‌آمیز سعی داشتند از نظر روانی آن‌ها را به هم بریزند. امباپه و مسی به فاصله چند ثانیه تیر دروازه میهمان را به لرزه درآوردند وقتی می‌خواستند تیمشان را به گل تساوی برسانند. نیمار در نیمه دوم یک فرصت طلایی را از دست داد.

موناکو راه مقاومت را در پیش گرفته بود و مثلث هجومی کم فروغ بودند. این یعنی شانس با موناکو بود.

دوناروما عجولانه رفتار می‌کند

جان‌لوییجی دوناروما از وقتی ۱۷ سال داشت و به تیم اصلی میلان راه یافت، در بالاترین سطح بازی می‌کند. از آن موقع راهی طولانی را طی کرده و از نظر پختگی، سبک بازی و افتخارات فردی و تیمی پیشرفت زیادی داشته. با وجود این از آنجا که پاری‌سن‌ژرمن معمولاً مالکیت توپ را در اختیار دارد، گاهی برای او سخت می‌شود که بدون توپ تمرکزش را حفظ کند. این می‌تواند مقابل رقبایی مانند موناکو که در مقاطعی کنترل بازی را به دست می‌گیرند، گران تمام شود. در حالی که توپ بیشتر از دروازه او دور است، ضدحملات ناگهانی او را مجبور به تصمیم‌گیری سریع می‌کند. بعد از شروع مجدد بازی دوناروما سه بار برای توپ‌های بی‌صاحب عجله کرد. او در هیچ کدام از موارد به توپ نرسید و بی‌نهایت خوش‌شانس بود که یک یا دو گل دیگر نخورد.

پاری‌سن‌ژرمن باید از ستاره‌ها حمایت کند

با خط حمله‌ای که متشکل از سه نفر از بهترین‌های جهان است، معمولاً تیم‌های دیگر سعی می‌کنند از نظر روانی آن‌ها را به هم بریزند و پاری‌سن‌ژرمن باید برای این معضل فکری کند. فولاند اول بازی در چنین کاری دست داشت و به نظر می‌رسید چند کلمه تحریک‌آمیز به نیمار گفته. ستاره برزیلی با هول دادن واکنش نشان داد و در نتیجه کارت زرد گرفت. اغلب تیم‌هایی که برابر پاریسی‌ها شانسی ندارند به روش‌های غیرفوتبالی رو می‌آورند تا خط حمله این تیم را دچار اختلال کنند. بازیکنانی مثل نیمار و امباپه که با تکل‌های سخت‌تری نسبت به دیگران مواجه می‌شوند، معمولاً در برابر چنین رفتار‌هایی آسیب‌پذیر هستند. بازیکنانی مثل کمیپمبه، مارکینیوش و راموس باید پا پیش بگذارند و از ستاره‌ها حمایت کنند تا برنامه تیم مختل نشود.

پاریسی‌ها باید مسأله پنالتی‌زن را حل کنند

با این همه ستاره و بازیکن تکنیکی طبیعی است که هر بازی یا حداقل هر دو بازی یک بار برای پاری‌سن‌ژرمن پنالتی گرفته شود. این باشگاه سابقه بدی دارد در اینکه بازیکنانش برای زدن پنالتی با هم بحث کرده‌اند. پیش از این نیمار و ادینسون کاوانی با هم درگیر شده‌اند و حالا ماجرا بین نیمار و امباپه است. بدون شک هر دو می‌توانند از روی نقطه پنالتی گل بزنند، اما اینگونه مسائل به هماهنگی تیم لطمه می‌زند. علاوه بر این، آن‌ها مسی، راموس و مارکو وراتی را نیز دارند که خوب پنالتی می‌زنند. تازه اول فصل است و باید چنین مسائل پیش پاافتاده‌ای را زودتر حل کنند. اگر چنین اتفاقی در یک بازی حذفی مهم اروپایی رخ دهد، تیم‌های باتجربه‌تر از آن به نفع خود استفاده می‌کنند.